دیمیتری ایوانوویچ مندلیف، دانشمند، شیمیدان بزرگ، در فوریه 1834 در توبوسک، سیبری، روسیه به دنیا آمد. او چهاردهمین فرزند خانواده بود. پدرش مدیر مدرسه بود. او در کودکی پدرش را از دست داد.
او در مدرسه توپولسک در ریاضیات و فیزیک درخشش خود را نشان داد و عصر بعد از مدرسه در کارگاه شیشه سازی به مادرش کمک کرد و مدتی بعد کارگاه شیشه گری آتش گرفت و تمام سرمایه آنها از بین رفت. دیمیتری برای یافتن شغل بهتر به سن پترزبورگ رفت و در آنجا تدریس کرد و در سال 1850 بورسیه ای برای تحصیل در رشته های ریاضی، فیزیک و شیمی دریافت کرد. او خانواده اش را هم به سن پترزبورگ برد اما متاسفانه مادر و خواهرش به بیماری سل مبتلا شدند و جان خود را از دست دادند و او تنها ماند و فقر از یک سو و غم و اندوه از سوی دیگر آنقدر بیمارش کرد که پزشکان فکر کردند او بود او به دلیل بیماری سل تحت درمان قرار گرفت و به او توصیه شد برای معالجه و استراحت به مناطق خوش آب و هوا سفر کند. دیمیتری به جزایر کریمه رفت و مدتی در آنجا ماند. پس از مدتی سلامت روان خود را بازیافت و به سن پترزبورگ بازگشت.
مندلیف در حضور آ. وسکرسنکو نزد شیمیدان بزرگ روسی در رشته شیمی تحصیل کرد و در سال 1855 با مدال طلا فارغ التحصیل شد. او استاد دبیرستان شد و بعداً شیمی آلی، اولین کتاب درسی شیمی آلی در روسیه را منتشر کرد. سپس برای شرکت در کنفرانس ها به فرانسه و آلمان دعوت شد. کتاب بعدی او اتحادیه آب و الکل بود. او دارای دکترای شیمی صنعتی و استاد شیمی در دانشگاه سن پترزبورگ است. او بعداً چندین کتاب دیگر در مورد شیمی منتشر کرد. در سال 1864 در دانشگاه با دختری به نام Fezvoz Lešva آشنا شد و ازدواج کرد. آنها دو فرزند داشتند، اما ازدواج آنها در نهایت منجر به طلاق و جدایی شد.
در آن زمان همه عناصر شیمیایی شناخته شده نبودند و تا سال 1869 شیمیدانان تنها شصت و سه عنصر را کشف کرده بودند. مندلیف معتقد بود که خواص فیزیکی و شیمیایی عناصر تابعی از جرم اتمی آنهاست. مندلیف عناصر را بر اساس خواص مواد در موقعیت عمودی قرار داد. و خانه های افقی جدول قراردادها در این جدول عناصر را بر اساس وزن آنها طبقه بندی کرد. این جدول با سبک ترین عنصر یعنی هیدروژن شروع می شد و با سنگین ترین عنصر یعنی اورانیوم به پایان می رسید. مدتی بعد، دمتریوس دوباره ازدواج کرد و از ازدواج دیگری صاحب چهار فرزند دیگر شد. دیمیتری اخلاق عجیبی داشت و همیشه توسط اعضای انجمن شیمیدانان روسیه مورد تمسخر قرار می گرفت و تنها مشوق او شیمیدان بزرگ لوتادمیر بود. در سالهای بعد عناصر اسکاندیم و ژرمانیوم کشف شد و مندلیف این عناصر را در جدول خود گنجاند. قانون تناوبی مندلیف امکان پیش بینی خواص عناصر شیمیایی ناشناخته را فراهم کرد و اساس کشف عناصر توسط دانشمندان قرار گرفت، قانون تناوبی امکان کشف این عناصر را فراهم کرد. این جدول نشان می دهد که کجا برای یک عنصر ناشناخته که بعدا اشغال خواهد شد، فضا باقی می ماند. با دانستن خواص عناصر نزدیک به این شکاف ها، تخمین خواص مهم عناصر ناشناخته و تعیین خواصی مانند جرم اتمی، چگالی، نقطه ذوب و نقطه جوش یک ماده ناشناخته بر اساس استدلال و محاسبه امکان پذیر شد.
در سال 1869، مندلیف جدول خود را به انجمن شیمی روسیه ارائه کرد. جدول مندلیف که وجود 92 عنصر را پیش بینی می کرد در ابتدا هیچکس از جدول او استقبال نکرد یافت شد.
با کشف آرگون در سال 1894 و هلیوم رمسی، او وجود نئون، کریپتون و زنون را بر اساس جدول مندلیف پیش بینی کرد که در آن زمان جدول مندلیف شهرت عجیب و استثنایی پیدا کرد. از آن زمان تاکنون تمامی آکادمی های جهان به جز روسیه او را به عضویت پذیرفته اند.
مندلیف یک لیبرال و سوسیالیست بود که توسط دولت روسیه مورد انتقاد قرار گرفت و به خارج فرستاده شد. مندلیف برای کار در آزمایشگاه شیمیدان فرانسوی ورتس به پاریس رفت. مدتی با بونزن شیمیدان و فیزیکدان آلمانی همکاری کرد. او سپس برای بازدید از یک چاه نفت در پنسیلوانیا به ایالات متحده سفر کرد. مندلیف در جریان کسوف سال 1906 به فرانسه پرواز کرد و برای کاوش در فضا با بالون پرواز کرد. در سال 1906 نامزد جایزه نوبل شد، اما شیمیدان فرانسوی مواسان آرای بیشتری از او گرفت و این جایزه به مندلیف نرسید. مندلیف یکی از محبوب ترین چهره ها در روسیه بود. او در طول جنگ روسیه و ژاپن به درخواست مردم روسیه به روسیه بازگشت. مندلیف در 2 فوریه 1907 در سن هفتاد و سه سالگی درگذشت. سالها پس از مرگ او در سال 1955 عنصری از این جدول شماره 101 کشف شد.این عنصر به افتخار مندلیف مندلیف نامگذاری شد. آخرین خانه خالی مندلیف در سال 1938 با یک کشف (اکتینوم) در پاریس پر شد.
منبع: پرشین بلاگ