روش بی حسی Gow-Gates
در سال 1973 دانشمندی بنام Gow-Gates George Edwardo در استرالیا تکنیک جدیدی را برای ایجاد بی حسی فک سفلی معرفی نمود که در آن عصب مندیبولار به معنی واقعی بلاک میشود، زیرا تمام شعبات عصب V3 (Buccal, Auricolotemporal, Incisal, Mental, Mylohoid, Lingual) بلاک میشود.
مزایای این روش عبارت از مؤفقیت بالای آن (99 %) و فیصدی کم Aspiration مثبت (حدود 2 % ) میباشد در حالیکه فیصدی Aspiration مثبت در بلاک عصب الویولر تحتانی 10 – 15 % است و همچنان عوارض پس از تزریق (قفل شدن فک یا تریسموس) در آن نسبت به بلاک عصب الویولر تحتانی کم است.
میتود آن طوریست که سرنج با سوزن گیج 25 را در سمت مقابل از زاویه دهن قرار داده و نوک سوزن را در زیر کاسپ میزیو پالاتال مولر دوم فک علوی قرار داده به دیستال مولر دوم پیش میرویم تا آنجا که سوزن به عظم تماس کند.
البته دهان مریض کاملاً باید باز باشد و بعد از Aspiration مقدار 1.8 سی سی محلول انستیتک را در مدت 60 – 90 ثانیه زرق می نمائیم.
بعد از زرق به مریض هدایت داده شود تا به مدت 1 – 2 دقیقه دهان خود را باز نگهدارد تا دوای انستیتک کاملاً منتشر شود و سپس برای 3 – 5 دقیقه منتظر می مانیم و بعد عملیات را آغاز می کنیم.
باید متوجه بود که زمان شروع اثر بی حسی در روش Gow-Gates نسبت به بلاک عصب الویولار تحتانی طولانی تر (5 – 7 دقیقه) است.
و نکتۀ دیگر اینکه محل قرار گیری سوزن در نسج نرم درین میتود نسبتت به بلاک عصب الویولر تحتانی بالاتر است (10 – 25 میلی متر بالاتر از سطح اکلوزال مولر های پایین).
اختلاطات روش Gow-Gates :
-
هماتوم (Aspiration مثبت ) -
تریسموس (بسیار نادر است) -
فلج موقتی ازواج قحفی III، IV و VI.
عوارض روش Gow-Gates :
اگر بعد از زرق بلاک عصب مندیبولار به روش Gow-Gates فلج ازواج قحفی رخ دهد، عوارضی چون دو بینی ، و فلج پلک بالای چشم راست تا 20 دقیقه بعد از زرق مشاهده میشود و این حالت ناشی از تزریق سریع و نا آگاهانۀ دوای بی حسی در داخل ورید اتفاق می افتد .
که جهت جلوگیری از آن باید قبل از زرق Aspiration شود و دوا به آهستگی زرق شود. Gow-Gates توصیه نموده که اگر سوزن به استخوان تماس پیدا نکرد نباید دوای بی حسی را زرق نمود.
مقایسه کلینیکی دو تکنیک بلاک فک پایین Conventional و Gow-Gates
یکی از مشکلات رایج در درمان های اندودنتیک برقراری بی حسی مطلوب و بدون عوارض در فک پایین می باشد.
در این مطالعه کلینیکی تاثیر دو روش تایید شده بی حسی فک پایین در برقراری بی حسی پالپی مقایسه شد.
بی حسی فک پایین به دو روش Conventional و Gow-Gates از طریق ارزیابی زمان شروع بی حسی، درد حین تزریق، تست آسپیراسیون و بی حسی پالپی به وسیله تست سرما، Cavity test و درد حین ورود به اتاقک پالپ( و Pinprick test (اعصاب آلوئولار تحتانی، زبانی و باکال) مورد مقایسه قرار گرفت.
بدین منظور 58 بیمار که نیاز به درمان ریشه یکی از مولرهای فک پایین داشتند انتخاب و به دو گروه تقسیم شدند.
به تمامی بیماران مذکور 1.8 میلی لیتر محلول بی حسی حاوی لیدوکائین %2 و آدرنالین (1/80000) تزریق شد. از آزمون های آماری t-student و Mann-Withney برای ارزیابی نتایج استفاده شد.
دو تکنیک مزبور در پاسخ به تست سرما، Cavity test، درد هنگام ورود به اتاقک پالپ، Pinprick test، تست آسپیراسیون و درد حین تزریق اختلاف معنی داری، نداشتند، اگر چه نتایج تکنیک Gow-Gates در مورد درد حین تزریق و آسپیراسیون بهتر می نمود.
همچنین زمان شروع بی حسی زبان و لب در تکنیک Conventional کمتر بود (p<0.001). از سوی دیگر عصب باکال در تکنیک Gow-Gates بهتر بی حس شد (p=0.01).
اگر چه تست آسپیراسیون اختلاف معنی داری را بین دو گروه نشان نداد اما نبود مورد مثبت آسپیراسیون در تکنیک Gow-Gates در مقایسه با %10.7 در تکنیک Conventional قابل توجه می باشد.
همچنین اختلاف معنی داری در بی حسی پالپی بین دو گروه مشاهده نشد، با وجود این %57.1 از بیماران پس از تزریق به روش Conventional با ورود سوزن به اتاقک پالپ احساس درد کردند که در مقایسه با %39.2 از همین موارد در تکنیک Gow-Gates، قابل توجه می باشد.
عصب باکال در تکنیک Gow-Gates (%75) بیش از تکنیک Conventional (%42.9) بی حس شد، به طوری که تحلیل آماری با p=0.01 رای به برتری تکنیک Gow-Gates داد اما سایر شاخه های عصبی (آلوئولار تحتانی و زبانی) تقریبا به طور مساوی در دو تکنیک بی حس شدند.
به طور متوسط بی حسی لب پایین و زبان در روش Conventional به ترتیب پس از 1.42 و 3.27 دقیقه شروع شد در حالی که بیش از هفت دقیقه زمان برای آغاز بی حسی لب پایین و زبان در تکنیک Gow-Gates لازم بود (p<0.001).
نتیجه گیری مقایسه دو روش بی حسی Conventional و Gow-Gates :
بدون در نظر گرفتن مهارت عمل کننده، به نظر می رسد که تکنیک Gow-Gates در بی حسی پالپی موثرتر باشد اما به هر حال شروع دیر هنگام بی حسی یکی از معایب این تکنیک در مقایسه با تکنیک Conventional می باشد.
مقایسه سه روش بی حسی موضعی فک پایین از نظر احتمال آسپیراسیون خون
یکی از مهمترین نکات در حین تزریق بیحسی موضعی، انجام آسپیراسیون است که می تواند از بروز بسیاری از فوریت های دندانپزشکی جلوگیری کند.
هدف از این تحقیق مقایسه سه روش بیحسی موضعی فک پایین که بیشترین کاربرد را دارند از نظر آسپیراسیون خون و معرفی روش مناسب تر و کم خطر تر است.
در این تحقیق توصیفی تحلیلی یک جراح فک و صورت مجرب 424 تزریق را در 236 بیمار (88 مرد و 148 زن) و با میانگین سنی 26 سال با استفاده از یک سرنگ قابل آسپیره استاندارد و یک نوع سوزن با طول 34 میلیمتر و گیج 27 انجام داد.
بیماران به صورت پی در پی انتخاب و آنهایی که دارای مشکلات سیستمیک بودند از تحقیق حذف شدند و در مورد بقیه بیماران بصورت اتفاقی یکی از 3 تکنیک تزریق بی حسی شامل:
-
بی حسی بلاک عصب آلوئولار تحتانی به روش مستقیم -
بی حسی بلاک عصب آلوئولار تحتانی به روش غیرمستقیم -
بلاک عصب مندیبولار به روش Gow-Gates
انجام گرفت .
بعد از انتخاب تکنیک تزریق بی حسی کلیه مراحل کار تا قبل از تزریق ماده بی حسی انجام و درست قبل از تزریق ماده بی حسی با ایجاد فشار منفی در کارتریج بی حسی بوسیله سرنگ قابل آسپیره استاندارد، آسپیراسیون انجام گرفت و هر گونه مشاهده خون در کارتریج بی حسی به عنوان آسپیراسیون مثبت در نظر گرفته شد.
در مورد هر تزریق سن و جنس بیمار همچنین تکنیک تزریق بی حسی و نتیجه آسپیراسیون در فرم مخصوصی که به همین منظور تهیه شده بود ثبت گردید.
در نهایت اطلاعات جمع آوری شده و توسط آزمون کای دو مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفتند.
فراوانی تعداد تزریق در هر گروه بدین شکل بوده است:
بلاک مستقیم 180، بلاک غیر مستقیم 123 و روش Gow-Gates، 121 تزریق در این تحقیق احتمال آسپیراسیون مثبت در تکنیک بلاک عصب آلوئولار تحتانی به روش مستقیم 8.3 درصد، در تکنیک عصب آلوئولار تحتانی به روش غیرمستقیم 7.3 درصد و در تکنیک بلاک عصب مندیبولار به روش 7.4 Gow-Gates درصد بدست آمد.
نتیجه گیری سه روش بیحسی موضعی فک پایین از نظر احتمال آسپیراسیون خون :
هیچ اختلاف معنی داری بین احتمال آسپیراسیون مثبت و تکنیک تزریق بی حسی بدست نیامد.
بیشتر بخوانید :
معرفی داروی بی حسی موضعی پریلوکائین
علت ایجاد عارضه پارستزی لب (بی حس شدن لب ها) چیست؟
موارد مصرف و عوارض داروی تزریقی تتراکائین
معرفی داروی بی حس کننده موضعی پروکائین