معجزه عشق در دستان یک بانوی هنرمند

به گزارش ایسنا ، موزاییک هنر چسباندن قطعاتی مانند چوب ، فلز ، سنگ و استخوان به روشی هنری است ، خلق آثار دیدنی با اشیا in بی جان معجزه ای است که با هنر ، عشق و ایمان توأم است. خانم فاطمه مسیبی یکی از زنان هنرمند است. وی از دانشگاه الزهرا in تهران فارغ التحصیل شد و به عنوان یک کارآفرین موفق در زمینه نجاری در شاخه موزاییک مشغول به کار شد.

ظرافت دستان این بانوی هنرمند از کار وی پیداست ، این کارگاه کوچک خانگی با دستان هنرمند این بانوی کارآفرین و خلق کارهای دیدنی و دلنشین زنده می شود. وقتی میهمان این کارگاه کوچک می شوید ، ناخودآگاه علاقه این بانوی هنرمند متوجه شماست.

در این سرزمین افرادی وجود دارند که علی رغم تحصیلات عالیه دانشگاهی خود ، به دنبال پست های اداری و مشاغل دولتی نبوده اند ، برای ایجاد رفاه در تجارت جامعه سخت کار کرده و برای خود و دیگران کارآفرین شده اند.

ما از سخنان این بانوی موزاییکی که انگشتی در آتش دارد ، با تولید آثار هنری با چوب پیروی می کنیم.

ایسنا: پر کنید و بگویید چگونه وارد رشته صنایع دستی شدید؟

فاطمه مسیبی متولد سال 1364 هستم و در دانشگاه الزهرا در تهران در رشته کارشناسی ارشد فارغ التحصیل شدم و اکنون در دانشگاه هنر فارسان به تدریس صنایع دستی مشغول هستم.

رشته صنایع دستی گرایش های مختلفی دارد. دانشجویان این رشته معمولاً تا ترم ششم در زمینه صنایع دستی آموزش های لازم را می بینند ، سپس در ترم های هفتم و هشتم روندهای مختلفی را در این زمینه وارد می کنند. به دلیل علاقه ای که به صنعت چوب داشتم ، این گرایش را انتخاب کردم. در طول تحصیل نیز از حضور اساتید برجسته موزاییکی مانند پروفسور فاطی زاده استفاده کردم. این استاد برجسته موزاییک سبک بسیار خاصی را اختراع کرده است.

من قبل از ورود به رشته هنری علاقه زیادی به نقاشی داشتم ، اما وقتی دوره های چوب را گذراندم ، علاقه خاصی به زمینه موزاییک احساس کردم و بنابراین این رشته را ادامه دادم ، رشته های معرق ، منبت ، نجاری و مجسمه سازی از شاخه های درخت. آنها در زمینه صنایع دستی هستند.

در دوره کارشناسی ارشد صنایع دستی کار به طور کلی در زمینه تحقیق تعمیم یافته است و دانشجویان کار عملی زیادی را نمی آموزند ، اما من در دوره کارشناسی ارشد رشته موزاییک را تمرین کردم ، گاهی اوقات در موزاییک استراحت داشتم ، به عنوان مثال در یک نقطه دیوارهای قلعه را چالشتر تعمیر و رنگ آمیزی کردم.

ایسنا: درباره فعالیت های هنری خود در زمینه موزاییک بیشتر توضیح دهید؟

مصائبی: مدتی به عنوان مربی در سمینارهای سازمان میراث فرهنگی ، صنایع دستی و گردشگری چهارال و بختیاری شرکت کردم. در آن زمان دوره های آموزشی بسیار خوبی در زمینه موزاییک و خاتم برگزار می شد ، اما طی 10 سال گذشته به دلایل مختلف هیچ کلاس برگزار نمی شد.

برخی از افرادی که علاقه خاصی به هنر معرق دارند ، هنگامی که در دوره های آموزشی شرکت می کنند ، در پایان دوره می توانند آثار هنری خاصی خلق کنند ، اما برخی نیز فقط برای گذراندن اوقات فراغت خود وارد دوره های آموزشی می شوند و به این کار ادامه می دهند. end of آنها از این آموزشها برای کارآفرینی استفاده نمی کنند و نمی توانند از آنها استفاده کنند.

من در حال حاضر در کارگاه خانگی خود مشغول به کار هستم و در حال حاضر تحصیلات دانشگاهی نیز مجازی است ، بنابراین فیلم های آموزشی را برای دانشجویان خود تهیه می کنم و برای استفاده دانشجویان بارگذاری می کنم. خوشبختانه دانش آموزان با این روش سازگار شده اند و آموزش ها ادامه دارد.

ایسنا: مواد اولیه مورد نیاز هنر معرق را چگونه تهیه می کنید؟

مصائبی: برخی از مواد اولیه ضروری مانند گلابی و چوب گردو در چهارمحال و بختیاری موجود است اما برخی از جنگل های لازم مانند صنوبر صورتی ، زردچوبه ، پرتقال ، راش ، صنوبر و سایر موارد. آنها باید از استانهای دیگر باشند و در مواردی که باید از خارج تحویل داده شوند ، هزینه مواد اولیه برای کارهای خاص بسیار زیاد است.

به عنوان مثال ، برای برش های ظریف در هنر معرق ، ما به اره های مخصوص نیاز داریم. برخی از این اره ها ساخت کشور سوئیس هستند و معمولاً از خارج وارد می شوند. خرید مواد اولیه برای کارهای خاص هزینه زیادی دارد. این کار تلاش زیادی می خواهد اما متأسفانه صنایع دستی جایی در سبد خانوار ندارند و هزینه آن را هم نمی پردازند ، می توان گفت که فقط عشق به کار هنرمندان از آنها حمایت کرده است.

قیمت مواد اولیه در سال گذشته به شدت افزایش یافته است ، خانوارها معمولاً فقط برای مایحتاج خود هزینه می كنند ، كاهش قدرت خرید نیز بر خرید و فروش صنایع دستی تأثیر گذاشته و امروزه دیگر نمی توان صنایع دستی را در اولویت خانوارها قرار داد.

ایسنا: در میان فعالان صنایع دستی و دانشجویان چه فرصت هایی برای کارآفرینی وجود دارد؟

مصائبی: امروزه مهمترین دغدغه دانشجویان پس از فارغ التحصیلی ورود به بازار کار است. بسیاری از افراد جامعه با توجه به فرهنگ جامعه و خانواده ، کار را فقط کار اداری می دانند در حالی که می توانند کار ایجاد کنند و برای آنها درآمدزایی کنند. خودشان با راه اندازی یک کارگاه خانگی کوچک.

ایجاد یک کارگاه کوچک موزاییک در شرایط فعلی گران نیست و مردم می توانند یک میلیون تن فولاد را برای تهیه ابزار مورد نیاز و ایجاد اشتغال هزینه کنند.

در ابتدا افراد می توانند کار خود را با ساخت زیور آلات کوچک چوبی مانند انگشتر ، گردنبند ، سربند و … شروع کنند و سپس کار خود را گسترش دهند. به طور کلی ، جواهرات در هر زمینه ای طرفداران زیادی در بین زنان دارند ، شاید در برخی مناطق کارآفرینی داشته باشد. دانشگاهیان ممکن است دشوار باشد ، اما دانشجویان کاردستی می توانند به راحتی یک کارگاه خانگی کوچک برای خودشان راه اندازی و بسازند.

برخی از دانشجویان من در راه اندازی کارگاه خانگی در این زمینه و فروش محصولات خود از طریق فضای مجازی و نمایشگاه های صنایع دستی بسیار موفق بوده اند. داشتن اعتماد به نفس و تعامل برای کارهای گروهی از ضروریات کارآفرینی است.

متأسفانه برای ایجاد یک کارگاه کوچک و ایجاد شغل ، بوروکراسی اداری شدیدی در دستگاه های دولتی وجود دارد و من نیز ترجیح می دهم به صورت جداگانه در کارگاه خانگی خود کار کنم.

متأسفانه ، فقط در حدود 40٪ از دانشجویان صنایع دستی بلافاصله پس از فارغ التحصیلی وارد بازار کار می شوند. به طور کلی ، تعداد زیادی از دانشجویان تحصیلات تکمیلی و دکتری خود را ادامه می دهند ، بنابراین فرصت های زیادی برای کار عملی ندارند.

متأسفانه امروزه مستند سازی به مانعی بزرگ در استفاده از ظرفیت اساتید برجسته در دانشگاه های سراسر کشور برای آموزش صنایع دستی تبدیل شده است. بسیاری از اساتید برجسته در زمینه موزاییک ، مانند پروفسور فاتیپور ، مدرکی مربوط به صنایع دستی ندارند و این هنر را فقط به صورت تجربی فرا گرفته اند. این هنر در زمینه صنایع دستی نیز به همین ترتیب فرا گرفته می شود و این مسئله بزرگی در سیستم آموزش و پرورش خصوصاً در زمینه صنایع دستی است.

ایسنا: تا چه اندازه خلاقیت را در خلق اثر هنری خود ارجح می دانید؟

مصائبی: به طور کلی ، تمام تلاشم این است که از کارهای هنری خود کپی برداری نکنم ، بنابراین همه کارهایم را خودم طراحی می کنم ، پدرم بهترین مشوق من برای تولید آثار هنری خاص بود ، بسیاری از آثار هنری من دارای گواهی ثبت نام هستند از هنر.

مراحل ثبت موزاییک حدود 9 ماه طول می کشد ، آخرین طرح ثبت شده من پذیرایی بود ، اما متاسفانه در ایران قانون کپی رایت به خوبی اجرا نمی شود و بسیاری از افراد از طرح های خارجی استفاده می کنند.

خلاقیت در هنر معرق از جایگاه ویژه ای برخوردار است ، هنر معرق و منبت کاری را می توان با یکدیگر ترکیب کرد و آثار دیدنی خلق کرد. معمولاً در هنر موزاییک ، اصول اولیه به دانش آموزان آموزش داده می شود و سپس آنها می توانند با خلاقیت خود آثار جدیدی خلق کنند. متأسفانه ، خلاقیت در این رشته کم است و افراد به دنبال یک کپی هستند.

ایجاد یک موزاییک ممکن است بیش از پنج ماه طول بکشد ، بنابراین افرادی که می خواهند به این هنر بپردازند باید صبور باشند ، علاوه بر علاقه ، هنر موزاییک به ظرافت زیادی احتیاج دارد ، افراد می توانند دوره هایی را برای موفقیت در این زمینه بگذرانند. همچنین.

نتایجی که اظهار شده:

هنر بسیار سرکوب شده است ، صنایع دستی به طور کلی از ارزش بالایی برخوردار نیستند ، به ویژه در استان های محروم مانند چهارمحال و بختیاری ، بعضی اوقات کارمندان در این زمینه انتقادی ندارند و نقاط ضعفی نمی بینند و حمایت از صنعتگران بسیار ضعیف است.

چهارمحال و بختیاری معمولاً سهمیه زیادی برای شرکت در نمایشگاههای بین المللی ندارند و سهمیه معمولاً به استانهای بزرگی مانند اصفهان و تهران اختصاص می یابد همچنین در سالهای اخیر سهمیه استان برای دریافت مدال ملی کاهش یافته و حصاری برای مجریان فعال در این دامنه ایجاد شده اند.

امروزه یکی از بزرگترین چالشهای پیش روی هنرمندان موزاییک در چهاراهال و بختیاری مسئله بیمه است ، کارشناسان بیمه با هنر معرق آشنا نیستند و آن را به بهانه های واهی مانند اتمام کند کار بیمه توسط هنرمندان این حوزه قطع می کنند. به ظرافتی احتیاج دارد و قابل مقایسه با سایر صنایع دستی مانند فرش و قالیچه نیست و براساس پیشرفت کار این هنرمند ، شرکت های بیمه باید از متخصصان برای جلوگیری از نقض حقوق هنرمندان فعال در زمینه موزاییک استفاده کنند.

انتهای پیام