مضرات مصرف زیاد آهن برای بدن

با این قسمت از دلگرم کننده به روز باشید مضرات مصرف زیاد آهن برای بدن آن ها ملاقات می کنند.

آهن اضافی در بدن + آسیب

• آهن یک ماده معدنی ضروری در نظر گرفته می شود.
• با این حال، مانند بسیاری از مواد معدنی دیگر، مصرف زیاد آن برای سلامتی مضر است.
• در واقع، آهن می تواند آنقدر سمی باشد که جذب آن به شدت توسط دستگاه گوارش کنترل شود.
• این امر خطر جذب بیش از حد و البته اثرات منفی آن را کاهش می دهد.
• هنگامی که این مکانیسم ایمنی مختل شود، مشکلات سلامتی رخ می دهد.
• این مقاله اثرات مخرب بالقوه مصرف بیش از حد را مورد بحث قرار می دهد.

قرص آهن

آهن یکی از مهم ترین مواد مغذی به حساب می آید که بیشتر آن توسط گلبول های قرمز مصرف می شود.این جزء اصلی هموگلوبین است، پروتئینی که در گلبول های قرمز موجود است.هموگلوبین وظیفه انتقال اکسیژن به سلول های بدن را بر عهده دارد.

دو نوع آهن در رژیم غذایی وجود دارد:

• آهن خونی

این نوع آهن فقط در غذاهای حیوانی و اغلب در گوشت قرمز یافت می شود. این نوع آهن نسبت به سایر آهن هایی که خون تولید می کنند راحت تر جذب بدن می شود.

• آهن بدون خون

بیشتر آهن رژیمی رنگ خون نیست. این نوع آهن در غذاهای گیاهی و حیوانی یافت می شود. جذب آن با اسیدهای ضروری مانند ویتامین C افزایش می یابد، اما با مصرف ترکیبات گیاهی مانند اسید فیتیک کاهش می یابد، از کمبود آهن رنج می برند، بسیاری از افراد به خصوص خانم ها از کمبود آهن رنج می برند. در واقع کمبود آهن یکی از شایع ترین کمبودهای معدنی در جهان است.

قانون نگهداری آهن

سطح آهن در بدن به دو دلیل اصلی به طور مداوم در حال تنظیم است:

• آهن یک ماده معدنی ضروری است که در بسیاری از عملکردهای اساسی بدن نقش اساسی دارد، اما بدن ما به مقدار محدودی نیاز دارد.
• مصرف بیش از حد آهن به طور بالقوه سمی است، بنابراین جذب آهن بیش از حد برای بدن امکان پذیر نیست.
• بدن مقدار آهن مورد نیاز خود را با جذب آن از طریق دستگاه گوارش تنظیم می کند.
• هپسیدین، هورمونی که آهن را تنظیم می کند، مسئول حفظ تعادل آهن ذخیره شده در بدن است. عملکرد اصلی آن جلوگیری از جذب آهن فراوان است.

بزرگسالان باید بیشتر مراقب باشند

علت اصلی جذب بالای آهن در بدن (هموکروماتوز) ارثی است. با این حال، هموکروماتوز می تواند به دلیل بیماری های خاصی مانند تالاسمی ماژور یا نارسایی مغز استخوان رخ دهد که منجر به افزایش ذخایر آهن و رسوب در اندام ها می شود.

سیستم روده انسان طوری تنظیم می شود که از یک طرف درصد مشخصی آهن از طریق آن جذب می شود و از طرف دیگر به دلیل اینکه آهن فقط از طریق خاصی مانند غشاهای مخاطی از بدن دفع می شود. . یا دفع سلول های پوست یا قاعدگی، اگر فردی دچار کم خونی مقاوم به درمان یا بیماری هایی شود که نیاز به تزریق مکرر خون دارند، آهن ورودی در بدن جمع می شود.

با هموکروماتوز، عملکرد طبیعی چندین اندام بدن مختل می شود.
اگرچه این بیماری در کودکان نیز رخ می دهد، اما هموکروماتوز بیشتر بیماری بزرگسالان است و اکثر بیماران علامت دار بالای 40 سال سن دارند.

دباغی چرم؛ علامت هشدار دهنده

رنگ خاکستری تیره پوست به دلیل افزایش آهن یا تیره شدن، شک به هموکروماتوز را افزایش می دهد.علائم اولیه بیماری تجمع زیاد آهن است.نارسایی کبد (سیروز) در اثر تجمع آهن یکی از عوارض ثانویه این بیماری است.

به دلیل رسوب آهن در پانکراس، سطح انسولین و گلوکاگون در خون در بیماران مبتلا به هموکروماتوز افزایش می یابد. در واقع سطح انسولین ممکن است کاهش یابد و گاهی اوقات دیابت قندی به طور همزمان رخ می دهد.نارسایی آدرنال و انفارکتوس میوکارد (کاردیومیوپاتی) از دیگر عوارضی هستند که در صورت عدم درمان هموکروماتوز می توانند مشکلاتی را ایجاد کنند.

تشخیص

در صورت مشکوک بودن به این بیماری می توان به راحتی با آزمایش خون که نشان دهنده وجود آهن اضافی در خون است آن را تایید کرد.این موضوع معمولاً با بیوپسی کبد که به دلیل وجود آهن آبی رنگ می شود، تایید می شود.

مسمومیت با آهن

1. مسمومیت با آهن می تواند ناگهانی و تدریجی باشد.
2. بسیاری از مشکلات جدی سلامتی با مصرف بیش از حد تصادفی آهن مرتبط هستند، مانند مصرف بیش از حد طولانی مدت مکمل ها یا اختلال مزمن در جذب حداکثری آهن.
3. در شرایط عادی، مقدار کمی آهن در شریان های حیاتی گردش می کند.
4. سلامت آن به پروتئین هایی مانند ترانسفرین بستگی دارد که از آسیب رساندن آهن به سایر بافت ها جلوگیری می کند.
5. با این حال، مسمومیت با آهن می تواند به میزان قابل توجهی سطح آهن آزاد را در بدن افزایش دهد.
6. آهن آزاد دارای خواص اکسید کننده، برخلاف خواص آنتی اکسیدانی است و می تواند منجر به آسیب سلولی شود.

این می تواند چندین عامل داشته باشد. شامل:

مسمومیت با آهن

مسمومیت زمانی رخ می دهد که افراد، به ویژه کودکان، بیش از حد مکمل آهن مصرف کنند.

هموکروماتوز ارثی (انباشت غیرطبیعی آهن)

یک اختلال ژنتیکی که با جذب بیش از حد آهن از غذا رخ می دهد.

تجمع شدید آهن در نژاد سیاه (آفریقایی).

یک رژیم غذایی غنی از آهن ناشی از خوردن غذاها و نوشیدنی های سرشار از آهن. این اولین بار در آفریقا مشاهده شد، جایی که آبجوهای خانگی در بشکه های فلزی ذخیره می شد.مسمومیت با آهن درست زمانی اتفاق می افتد که افراد در مصرف مکمل های آهن بیش از حد مصرف کنند. دوز 10 تا 20 میلی گرم می تواند عوارض جانبی ایجاد کند، در حالی که مصرف بیش از 40 میلی گرم در روز می تواند باعث آسیب هایی شود که نیاز به مراقبت پزشکی دارد، بنابراین مصرف بیش از حد مکمل های آهن می تواند منجر به مشکلات حاد شود.

حتماً دستورالعمل های مربوط به مکمل آهن را دنبال کنید و هرگز بیش از آنچه پزشک تجویز کرده مصرف نکنید. علائم اولیه مسمومیت با آهن شامل درد، تهوع و استفراغ است. به طور کلی، مقدار زیادی آهن تجمع می یابد. در اندام های داخلی به طور بالقوه منجر به صدمات کشنده از جمله مغز و کبد می شود.علائم مصرف بیش از حد در طول زمان بسیار شبیه به علائم تجمع آهن در بدن است که در زیر به تفصیل مورد بحث قرار گرفته است.

تجمع آهن به تولید تدریجی آهن به وفور در بدن اشاره دارد. این به دلیل اختلال در سطح طبیعی تنظیم آهن است. تجمع آهن در بدن اکثر افراد چندان نگران کننده نیست. اما برای افرادی که از نظر ژنتیکی مستعد دریافت آهن زیاد از دستگاه گوارش هستند، این می تواند نگران کننده باشد.شایع ترین اختلال تجمع آهن هموکروماتوز ارثی است که منجر به تشکیل آهن در بافت ها و اندام های بدن می شود. خطر ابتلا به آرتروز، سرطان، نارسایی کبد، دیابت و بیماری قلبی.

حذف این آهن اضافی برای بدن آسان نیست. موثرترین راه برای رهایی از تجمع آهن از دست دادن خون است، بنابراین بعید است که زنان بعد از بلوغ و قبل از یائسگی با مشکل تجمع آهن مواجه شوند. علاوه بر این، افرادی که به طور منظم خون اهدا می کنند، کمترین خطر را دارند.

اگر مستعد تجمع آهن هستید، خطر بروز هر گونه مشکلی را با موارد زیر کاهش دهید:

• مصرف غذاهای غنی از آهن مانند گوشت قرمز را کاهش دهید.
• اهدای خون منظم.
• از مصرف ویتامین C با غذاهای غنی از آهن خودداری کنید.
• با این حال، اگر علائمی از تجمع آهن ندارید، به طور کلی کاهش دریافت و جذب آهن توصیه نمی شود.

خطر آهن و سرطان

شکی نیست که تجمع آهن می تواند منجر به سرطان چه در انسان و چه در حیوانات شود. به نظر می رسد اهدای خون و از دست دادن خون این خطر را کاهش می دهد. مطالعات مشاهده ای نشان می دهد که مصرف بیش از حد آهن در خون خطر ابتلا به سرطان روده بزرگ را افزایش می دهد.

آزمایشات بالینی نشان داده است که مکمل های آهن در خون و گوشت قرمز باعث افزایش تولید ترکیبات سرطان زا به نام نیتروسلولز در دستگاه گوارش می شود. ارتباط بین گوشت قرمز و سرطان موضوع بحث است. اگرچه برخی مکانیسم ها در توجیه این رابطه قانع کننده به نظر می رسند، بیشتر شواهد بر اساس مطالعات مشاهده ای است.
آهن و خطر عفونت به نظر می رسد هم تجمع بیش از حد آهن در بدن و هم کمبود آن افراد را مستعد ابتلا به بیماری های عفونی می کند.

علت را می توان در دو مورد خلاصه کرد:

سیستم ایمنی بدن از آهن برای از بین بردن باکتری های مضر استفاده می کند، بنابراین بدن برای مبارزه با عفونت ها به مقدار کمی آهن نیاز دارد. افزایش سطح آهن آزاد باعث تحریک باکتری ها و ویروس ها برای رشد می شود، بنابراین آهن بیش از حد می تواند اثر معکوس داشته باشد. و خطر عفونت را افزایش می دهد.

چندین مطالعه نشان داده اند که مصرف مکمل آهن باعث افزایش دفعات و شدت عفونت می شود، در حالی که برخی از مطالعات ادعا می کنند که هیچ ارتباطی بین آنها وجود ندارد. افراد مبتلا به هموکروماتوز ارثی بیشتر در معرض خطر عفونت هستند. قبل از مصرف هر مکمل آهن، افرادی که در معرض خطر عفونت هستند باید همه جوانب را در نظر بگیرند و همه خطرات را در نظر بگیرند.به طور خلاصه، مصرف زیاد آهن می تواند خطرناک باشد.

با این حال، به جز در موارد اختلالات کمبود آهن، لازم نیست نگران جذب بیش از حد آهن از رژیم غذایی خود باشید. مصرف مکمل های آهن داستان دیگری دارد. برای افراد مبتلا به فقر آهن مفید است اما برای افرادی که کمبود آهن ندارند مضر است.مکمل های آهن هرگز نباید خودسرانه و بدون نظر پزشک مصرف شوند.

شفا به سادگی خون گرفتن است

درمان هموکروماتوز به راحتی امکان پذیر است.درمان عملا با خونگیری انجام می شود.با این روش بنا به صلاحدید پزشک و بسته به ارگانیسم بیمار هفته ای یک یا دو بار یک واحد (400 سی سی) خون غنی از آهن گرفته می شود. مغز استخوان که از بدن وارد دستگاه می شود، ذخایر آهن را در بدن کاهش می دهد.

این نوع درمان باید تا زمانی که سطح آهن در بدن بیمار به حالت طبیعی بازگردد (حدود 6 ماه تا یک سال) ادامه یابد. پس از گذشت حدود یک سال از درمان با این روش، ذخایر آهن در بدن به حالت عادی باز می گردد و پس از آن تنها نیاز به خون گیری گهگاهی است و همچنین برای دفع آهن اضافی از بدن استفاده می شود.

گردآوری شده توسط مجله اینترنتی تشویق

مرجان امینی