مشخصات ظاهری غاز پازرد
عاز پازرد 75سانتیمتر طول دارد و کوچکتر و لاغرتر از غاز خاکستری و اندکی بزرگتر از غاز پیشانی سفید است. سرو گردن قهوه ای تیره و عمدتاً پیشانی سیاه اند.
بدن قهوه ای کمرنگ و منقارسیاه و نارنجی و گاهی اوقات کاملاً نارجی است. به طور تصادفی قاعده منقار سیاه است. پاها نارنجی روشن مایل به صورتی و حاشیه بال ها سفید تا تیره است روتنه قهوه ای و حاشیه پرها سفید است که حالت راه راه عرضی پیدا می کند.
زیرتنه قهوه ای نخودی رنگ با حالت دودی است. هنگام پرواز روی بال و پرهایش پوشش قهوه ای کمرنگی دیده می شود که اندکی در انتهای پرها به رنگ خاکستری است.
پاها در پرنده بالغ نارنجی یا زرد نارنجی و در پرنده نابالغ، زرد کم رنگ است.
این گونه نخستین بار در سال ۱۷۶۰ توسط جانورشناس فرانسوی به نام «ماتورن ژاک بریسون» شناسایی و توصیف شد.
صدای غاز پازرد
صدای غاز پا زرد شبیه غاز خاکستری است و هنگام پرواز دو سیلابی و به صورت یونگ آنک – yung ank یا او او – ooo ooo شنیده می شود.
نحوه زندگی غاز پازرد
غاز پازرد از گونه های کمیاب پرندگان مهاجری است که سرزمین های جوجه آوری این پرنده در شمال اروپا و آسیا در بخش تایگا و سرزمین های وسیع سیبری روسیه بوده و همه ساله در فصل پاییز به همراه سایر گونه های غازهای وحشی به تالاب های واقع در عرض های جنوبی تر به سوی اروپا و آسیا مهاجرت می کند.
غازها گروهی هستند و در فصل مهاجرت گروههای بزرگی را تشکیل میدهند. بسیار باهوش میباشند و در موقع تغذیه یک پرنده سایرین را از خطر باخبر میکند. خطر را خیلی زود حس میکنند.
گروهی که در حال مهاجرت هستند شبها را در سواحل ، نیزارها و دریاچهها میگذرانند و صبح زود به سوی مزرعه برای تغذیه میروند. در نیمه روز به سوی آب برمیگردند و پس از آب خوردن به استراحت میپردازند و بعد از ظهر مجددا برای تغذیه میروند.
در تاریکی با جنجال و سر و صدا به محل استراحت میروند و در حین پرواز حرکات جالبی نشان میدهند. شناگرند و به فرو رفتن در آب سازش ندارند ولی هنگام احساس خطر در آب فرو میروند.
کمتر غذا از آب میگیرند. در موقع اضطراب و هیجان گردن را بطور افقی در امتداد بدن میکشند و سر را به سوی بالا نگه داشته و تولید صدای ویژهای میکنند سپس با سر و صدا به سوی دشمن خود حمله میکنند.
آشیانه غازها در مجاورت آب در کنار تخته سنگها و روی زمینهای علفی است و در لانهسازی مهارت ندارند. شکل و اندازه لانه بر حسب گونه فرق میکند.
پرنده نر از آشیانه نگهداری میکند و در نگهداری جوجهها به پرنده ماده کمک میکند. غازها همیشه یک نر و یک ماده باهم زندگی میکنند. دوره روی تخم خوابیدن 30 – 24 روز است. غازها عمر درازی دارند و سن آنها را تا 50 سال ذکر کردهاند.
زیستگاه غاز پازرد در ایران
زیستگاه زمستانی دور از دریا و در علفزارهای نزدیک آب های شیرین است.این پرنده به تعداد کم و به طور منظم زمستان ها را در سواحل دریای خزر می گذراند
غاز پازرد برای اولین بار در چاه نیمه ها در شمال استان سیستان و بلوچستان مشاهده و شناسایی شد.
یگان حفاظت محیط زیست شهرستان زهک با همکاری همیاران محیط زیست در محدوده چاه نیمه ها یک قطعه پرنده «غاز پازرد» را مشاهده و شناسایی کردند.
گونه غاز پازرد گونه ای از غازها است که به ندرت در اقلیم استان سیستان و بلوچستان مشاهده می شود و این اتفاق پس از سالیان بسیار طولانی اتفاق افتاده است.
مدیرکل حفاظت محیط زیست سیستان و بلوچستان خاطر نشان کرد: یگان حفاظت محیط زیست شهرستان زهک و کارشناسان حفاظت محیط زیست استان پس از مشاهدات و بررسی های میدانی گونه غاز پازرد را شناسایی کردند.
دلیل حفاظت از غاز پازرد چیست؟
با توجه به تعداد اندک این پرنده و کمیاب بودن آن، نیاز به جلوگیری و کنترل کامل از شکار شدن و حفاظت ویژه دارد.
بیشتر بخوانید :
آشنایی با زندگی عجیب غریب کوکو سانان
پرنده عجیب و دوست داشتنی به نام پوتو
غاز پا آبی کودن، با نامهای بوبی و غاز احمق
مشخصات ، نحوه زندگی و تشخیص غاز خاکستری ( Greylag Goose ) از دیگر گونه های
کاربر گرامی چنانچه درمورد ” پرنده مهاجر غاز پازرد ” سوالی داشتید. در پائین همین صفحه در قسمت نظرات با ما و دیگر کاربران به اشتراک بگذارید . و با مجله دلگرم همراه شوید و از نگهداری تا بیماری های و دانستنی های حیوانات آشنا شوید.