احزاب ، افراد مرتبط با جناح ها و جریان ها و شخصیت های خودخواه نسبت به دولت خود دیدگاه مثبتی دارند و آن را کاملاً خوب می دانند. این دیدگاه شخصی است ، دیدگاهی که بر ارزش واقعی و استاندارد تکیه نمی کند. کسانی که منافع ملی و منافع عمومی را بر خواسته های شخصی ترجیح می دهند تصور مطلق از دولت ها ندارند ، اما خوب و بد ، مثبت و منفی را با هم می بینند و سعی می کنند نقاط قوت را تقویت کرده و به ضعف ها عادلانه انتقاد کنند تا به نقاط قوت تبدیل شوند. این دیدگاه ملی است ، دیدگاهی که بر ارزش واقعی متکی است و براساس معیارها قضاوت می کند.
ملی گرایان هیچ دولتی را کاملاً سیاه یا کاملاً سفید نمی بینند. به گفته آنها ، پس از جمع بندی نتایج آن دولت می توان در مورد هر دولتی قضاوت کرد. نتیجه خلاصه را می توان در میانگین داده شده به نتایج دولت ها مشاهده کرد و البته منصفانه است که بگوییم این دولت در برخی موارد ضعیف عمل کرده و در برخی موارد قوی بوده است.
بر این اساس ، هر دولتی از یک سو به دلیل خدماتش قابل تقدیر است و باید به دلیل ضعف ها یا اقدامات منفی در نتایج آن منصفانه مورد انتقاد قرار گیرد. اگر مقامات و صاحبان تریبون این کار را نکنند ، مردم و تاریخ این کار را خواهند کرد ، و اگر در نقطه ای بی عدالتی علیه یک دولت یا یک مقام دولتی وجود داشته باشد ، پس از ناپدید شدن ابرها و روشن شدن فضاها ، قضاوت ناعادلانه با عادلانه جایگزین می شود. داوری. این وضعیتی است که طی چهار دهه گذشته در فضای سیاسی کشور ما حاکم بوده و با گذشت زمان قضاوت های زیادی تغییر کرده است ، بسیاری از ابهامات برطرف شده و بسیاری از مردم تصورات خود را از افراد ، جریانات و دولت ها تجدید نظر کرده اند.
تبلیغات منفی زیادی در فضای مجازی ، خطبه های جمعه ، رسانه های ملی ، رسانه های مکتوب مربوط به سیالات و صاحبان بلندگوها وجود دارد که بسیاری از آنها سوخت خود را از خزانه می گیرند ، برای دولت رئیس جمهور روحانی ، که اکنون در آخرین روزهای خود به سر می برد و ادامه دارد .. هدف اصلی این تبلیغات این بود که دولت یازدهم و دوازدهم در جایگزینی عوامل با ویژگی های مورد نظر بنیانگذاران اصلی این تبلیغات منفی ، بی اثر باشد. این دیدگاه شخصی دولت است که مبتنی بر ارزشهای واقعی و استاندارد نیست. انتقاد از دولت یازدهم و دوازدهم ضروری است ، اما آنچه اتفاق افتاده و می افتد ، انتقاد نیست ، بلکه انتقام است.
واقعیت این است که دولت یازدهم موفق شد برجام را مورد توجه قرار دهد ، اقتصاد را آرام کند ، تورم را به سطوح یک رقمی کاهش دهد و آرامش و امنیت را در جامعه ایجاد کند. به همین دلیل است که مردم برای دومین بار آقای روحانی را با 24 میلیون رای رهبری کردند. جمهوری انتخاب کردند.
دولت دوازدهم با حوادث بزرگی مانند سیل بی سابقه ، زلزله های پی در پی ، تاجگذاری ، خشکسالی و از همه مهمتر تحریم های شدید آمریکا و حداکثر فشار همراه با خرابکاری داخلی روبرو شده است. اگرچه ضعف های این دولت غیرقابل انکار است و جمهوری اسلامی در مقالات و گزارش های متعددی به آنها پرداخته است ، اما همچنین غیرقابل انکار است که دستیابی به برنامه های بزرگ در این دولت و مقاومت در برابر خصومت های خارجی و خرابکاری های داخلی از نقاط قوت این دولت است. برخی هستند که کاملاً ستودنی هستند. اگر نویسندگان امروزی این دولت را عادلانه قضاوت نکنند ، در آینده ای نه چندان دور احساس شرم خواهند کرد ، قضاوتی که بر اساس مشاهده نقاط قوت و ضعف و جمع بندی آنها انجام می شود.
نگاه ملی به دولت ها ایجاب می کند که دولت دوازدهم بخاطر خدماتش مورد ستایش قرار گیرد و از ضعف هایش انتقاد شود ، گویی همه ما باید از دولت سیزدهم استقبال کرده و برای کمک به حل مشکلات مردم بشتابیم. دولتها متعلق به ملت و کشور هستند و موفقیت آنها به نفع ملت و کشور است.
23302