منیر (شاهرودی) فرمانفرمائیان، هنرمند نامدار ایرانی، در سال ۱۳۰۱ در تهران متولد شد.
او از سال ۱۳۲۳ تا ۱۳۲۵ در دانشکده هنرهای زیبا دانشگاه تهران مشغول به تحصیل شد.
در همین سال‌ها یک تاریخ‌نگار هنرنویس و باستان‌شناس آمریکایی توجه او را به خطوط و نقاشی‌های زیبا و ساده اشیای باستانی جلب کرد. وی پس از مدت کوتاهی تصمیم گرفت به پاریس برود، اما آشنایی با دوستانی از جمله منوچهر یکتایی نقاش و شاعر که بعدها با او ازدواج کرد، مسیر زندگی او را عوض کرد. منیر فرمانفرمائیان در جریان جنگ جهانی دوم در سال ۱۳۲۴ با قایق بخاری از اروپا به نیویورک آمریکا رفت و از ۱۳۲۵ تا ۱۳۲۸ در مدرسه طراحی پارسونز در رشته تصویرسازی مُد و دانشگاه کرنل ۱۳۲۷ تا ۱۳۳۰ به تحصیل پرداخت.
او در این دوران، با هنرمندان بزرگی مانند پابلو پیکاسو، مارسل دوشان و ژرژ براک آشنا شد و تحت تأثیر آثار آنها قرار گرفت.
منیر فرمانفرمائیان پس از جدایی از منوچهر یکتایی نقاش و شاعر معاصر، با ابوالبشر فرمانفرمائیان، دانشجوی حقوق دانشگاه کلمبیا ازدواج کرد و نام خانوادگی او را به‌عنوان نام هنری خود برگزید. منیر فرمانفرماییان و منوچهر یکتایی یک دختر به نام «نیما یکتایی فرمانفرماییان» دارند. منیر و ابوالبشر فرمانفرماییان هم دختری به نام «زهرا» دارند.
فرمانفرمائیان پس از بازگشت به ایران، در سال ۱۳۳۱ اولین نمایشگاه انفرادی خود را در تهران برگزار کرد. او در این نمایشگاه، آثاری را به نمایش گذاشت که از ترکیب هنر سنتی ایرانی با هنر مدرن غربی خلق شده بودند.
فرمانفرمائیان در طول دوران فعالیت هنری خود، آثار متعددی در زمینه‌های مختلف هنری مانند نقاشی، مجسمه‌سازی، طراحی لباس و جواهرات خلق کرد. او در این آثار، از تکنیک‌های سنتی ایرانی مانند آینه‌کاری، نقاشی پشت شیشه و کاشی‌کاری استفاده می‌کرد.
فرمانفرمائیان به دلیل آثار نوآورانه و تأثیرگذار خود، یکی از مهم‌ترین هنرمندان ایرانی قرن بیستم محسوب می‌شود. او در سال ۱۳۹۸ در سن ۹۷ سالگی درگذشت.
منیر (شاهرودی) فرمانفرماییان (۱۳۹۸ – ۱۳۰۱)
بدون عنوان
آئینه‌کاری، نقاشی پشت شیشه و گچ روی چوب
۴.۵×۶۶×۶۶ سانتیمتر
تاریخ اثر: ۱۳۹۶
پیشینه:
این اثر در سال ۱۳۹۷ در نهمین حراج تهران ارائه شده بود.
Monir (Shahroudy) Farmanfarmaian (1922 – 2019)
Untitled
mirror mosaic, reverse-glass painting and plaster on wood
66×66×4.5 cm
Executed in 2017
Provenance:
9th Tehran Auction, 2018, Tehran