به گزارش سلام نو به نقل از خبرآنلاین، گزارش های زیادی مبنی بر حضور چهره های سرشناس گروه های افراطی آسیای میانه، چین، کشورهای عربی و حتی برخی از نیروهای تندرو فعال علیه ایران در میان طالبان منتشر شد و گفته شد که برخی از آنها حضور دارند. در کابل و گاه گفته می شود که این افراد در ولایت بدخشان تجمع کرده اند. همه این گزارش ها و شایعات وجود داشت، اما یافته ایمن الظواهری در کابل ثابت کرد که این گمانه زنی ها و شایعات تا حد زیادی درست است. طالبان نشان داده اند که در اجرای وعده های خود مبنی بر عدم میزبانی از گروه های افراطی و تروریستی چندان جدی نیستند و هیچ اقدام جدی برای جلوگیری از رشد و توسعه گروه های فعال علیه کشورهای دیگر از افغانستان انجام نداده اند.
هدف قرار دادن ایمن الظواهری توسط ایالات متحده آمریکا در کابل، تأثیر زیادی بر گروه طالبان خواهد گذاشت و اختلافات داخلی بین طالبان را افزایش خواهد داد. طالبان یک گروه همگن نیستند، بلکه ملتی متشکل از جناح های مذهبی مختلف هستند. بخشی از این گروه با سلفی ها و القاعده ارتباط بسیار نزدیک دارند، بخشی دیگر بیشتر دیدگاه های ملی گرایانه دارند و از نظر مذهبی حنفی سنی هستند. این اختلافات به شدت به درگیری های داخلی در درون طالبان دامن می زند و اکنون ممکن است جناح های مختلف در درون طالبان نسبت به منبع فاش شدن محل اختفای ایمن الظواهری به یکدیگر مشکوک باشند.
در مورد شناسایی محل اختفای ایمن الظواهری دو تحلیل متفاوت وجود دارد:
یکی از تحلیل ها این است که پس از تصرف کابل توسط طالبان، جلساتی بین مقامات اطلاعاتی ایالات متحده آمریکا و طالبان برگزار شد و تصمیم گرفته شد که همکاری کنند. این احتمال وجود دارد که هدف قرار دادن ایمن الظواهری بخشی از این همکاری باشد و گروهی از طالبان تلاش کردند تا در این زمینه همکاری کنند تا با این امتیاز، به رسمیت شناخته شدن طالبان به عنوان دولت افغانستان تسهیل شود.
تحلیل دیگری که وجود دارد این است که آقای حقانی که از افراد نزدیک به سلفی ها محسوب می شد و آمریکایی ها او را سرکرده یک گروه تروریستی می دانستند، برای خروج از تحریم های آمریکا و داشتن یک زندگی عادی، ال را افشا کرد. -ظواهری و گفت آمریکایی ها فروخته اند. ما اکنون در مقام قضاوت نیستیم و اطلاعات کافی در مورد عامل برای شناسایی محل سکونت ایمن الظواهری نداریم.
پاکستان به دنبال احیای روابط با ایالات متحده است
تحلیل سومی نیز وجود دارد که می تواند کار یک کشور همسایه به ویژه پاکستان برای افشای الظواهری باشد. پس از برکناری عمران خان از قدرت، پاکستان تلاش زیادی را برای ترمیم روابط خود با آمریکا آغاز کرد. چنین اقدامی در صورت برداشتن اسلام آباد می تواند گام مهمی در جهت احیای روابط اسلام آباد با واشنگتن و تسهیل دریافت کمک های اقتصادی از بانک جهانی باشد. پیش از این پاکستان تعدادی از عناصر القاعده را به آمریکا تحویل داده و از آمریکا امتیازاتی دریافت کرده است.
اما مهمترین اثر این رویداد برای کشورهای همسایه افغانستان است. کشورهای همسایه افغانستان با واقعیتی روبرو هستند که خودسرانه نیست. طالبان در منطقه به واقعیت تبدیل شده است. اینکه طالبان چگونه به قدرت رسیدند و برای جلوگیری از به قدرت رسیدن این گروه چه کاری می توانستند یا نمی توانستند انجام دهند، صرفاً برای عبرت گرفتن از تاریخ ارزشمند است. تصورات متفاوتی از افغانستان تحت حاکمیت طالبان در منطقه وجود داشت. برخی از سیاست گذاران در ایران فکر می کردند که با روی کار آمدن طالبان، بهتر می توانند با این گروه همکاری کنند و منافع ایران در افغانستان بهتر از دولت قبلی تامین شود. کم کم مشخص می شود که این تصورات اشتباه بوده است. اکنون کار تمام شده است، طالبان نیروی مسلط در افغانستان است و وضعیت نمی تواند به گذشته برگردد. اما از گذشته می‌توان یاد گرفت که وقتی عده‌ای در مورد مسائل مهم امنیت ملی تصمیم می‌گیرند، باید سعی کنند همه دیدگاه‌ها را به اجماع برسانند و نظر همه نهادهای کشور را در نظر بگیرند و تا حد امکان در این موارد یک‌جانبه نباشند. مناطق. کشورهای دیگر مانند ایران با واقعیت منطقه مواجه شده اند.
اکنون در برابر این واقعیت چه می توان کرد؟ آیا گنجاندن انتخاب درستی است؟ اکثریت قریب به اتفاق سیاستگذاران منطقه معتقدند که مداخله با حاکمان کنونی افغانستان کار درستی نیست، اما راه حل بهتر این است که طالبان را تحت فشار قرار دهیم و تغییرات لازم برای ثبات منطقه را از سوی طالبان ایجاد کنیم. طالبان. یکی از تغییراتی که همه کشورهای منطقه بر آن اتفاق نظر دارند، جهانی شدن حکومتداری در افغانستان است. این بدان معناست که افغانستان باید به همه گروه های قومی، مذهبی، سیاسی و اجتماعی اجازه دهد تا در حکومت افغانستان مشارکت کنند. مسایل دیگری مانند آزادی زنان و ایجاد آموزش برای دختران افغان از دیگر موضوعاتی است که جامعه جهانی و کشورهای منطقه می توانند با اعمال فشار بر طالبان در سیاست های خود تجدید نظر کنند و این امر باعث شده است بهبود اوضاع در افغانستان