متن ادبی تبریک روز معلم
از حکیمی سوال کردند
پدر ومادرت را بیشتر احترام می گذاری یا معلم خود را ؟
پاسخ داد: معلم را
زیرا پدر ومادر مرا از آسمان به زمین آورده اند
ولی معلم مرا از زمین به آسمان پرواز می دهد
استاد عزیزم روزت مبارک
متن ادبی تبریک روز معلم به استاد
آفتاب بی دریغ معلم
اگر دستم را به دستان تو نسپارم، در جاده سنگلاخ جهل، به کدام دستاویز متوسل شوم؟ با تو، هوای سرزمین دانش هرگز ابری نیست. آفتاب بی دریغ، معلم! عشق، معلم است و معلم، عشق. خوشا آن که عاشق شود! بهترین معلم، همان است که در کلاس نگاهش میان ذهن و دل دانش آموز، طواف می‌کند. پایت را همیشه جای پای معلم بگذار؛ او راه را اشتباه نمی‌رود. کسی که برای معلم خود بهترین شاگرد باشد، روزی برای شاگرد خود بهترین معلم خواهد بود.
معلم بی مهر، جهاد خود را تباه می‌کند. آموزگار خوب، حتی نگاهش را بین شاگردان خود به مساوات تقسیم می‌کند. همه جا می‌تواند کلاس درس باشد و همه آدمیان برای یکدیگر، معلم. آموزگاری که سینه اش لبریز از دانش و حقیقت است، پیراهنش بوسیدنی است. آموزگار حقیقی، غم‌هایش را پشت در جا می‌گذارد و با لبخند وارد کلاس درس می‌شود. آموزگارم! اگر تو نبودی، کابوس شب‌هایم به رنگ سؤالاتِ بی جواب بود.
زنگ مدرسه، اذانِ شتافتن به آستان مقدس معلم است. هر گیاه دانش که سر از خاک برمی آورد، ابتدا به تو سلام می‌کند. هر انسانی که به دنیا می‌آید، باری بر دوش معلمان زمین افزوده می‌شود. آن چه معلم روی تخته سیاه می‌نویسد، کمترین چیزی است که از او می‌آموزیم. نهایت آموختن معلم، رفتار اوست. معلم خوب، ابتدا خوب زندگی کردن را به شاگرد می‌آموزد و پس از آن، خوب درس خواندن را. عاقبت، روزی تخته سیاه‌ها زبان می‌گشایند و خستگی قرن‌های معلم را شهادت می‌دهند. معلم، لقمه‌های دانش را با دستان خویش، در سفره ذهن دانش آموزان می‌گذارد.
متن ادبی زیبا برای تبریک روز معلم به استاد دانشگاه
عشق با تو آغاز شد
کلاس خاطره‌ها با یاد تو جان گرفت. تو در سپیدی برگ‌های دفتر دلمان جریان داری. تو بودی و کوله باری از مهر؛ ما بودیم و تشنگی در وادی محبّت تو ما بودیم و خانه‌های دلمان در آستانه چلچراغی از مهربانی‌ات. بر لبت باران نور بود و دل ما کویر تاریکی؛ قطره قطره بر سطح ترک خورده زمین دلمان باریدی و علم در ما جوانه زد. نگاهت، مکتب عشق بود و ما مکتب نشین چشم‌هایت بودیم. ما دست در دست تو نهادیم تا راه پرپیچ و خم زندگی را با تو گام برداریم. دل به دل ما سپردی و گرمای وجودت را در سرمای تمام فرازها و نشیب‌ها همراهمان کردی تا در یخ بندان جهالت، در جا نزنیم. چراغ دانشی که در دست ماست، روشنایی از تو دارد، معلّم!
روز معلم یادآور شکوه و عظمت زنان و مردان پاکباخته ای است که در طول تاریخ
در عرصه ی تعلیم و تربیت زیباترین جلوه های عشق و ایثار را به نمایش گذاشته اند . . .
روزهای اول تحصیل درمکتب عشق مدام با خودم مرور میکردم
عشق یعنی حاصل جمع دل عاشق ومعشوق
عشق یعنی ضرب در ضربان یار
کاش ازعشقم در پرانتز نگهداری میکردم
افسوس که دیر شده و در عاشقی مشروط شدم
روزت مبارک
روز معلم یادآور شکوه و عظمت زنان و مردان پاکباخته ای است که در طول تاریخ در عرصه ی تعلیم و تربیت زیباترین جلوه های عشق و ایثار را به نمایش گذاشته اند.
متن ادبی تبریک روز معلم
نفس پیامبرانه
اردیبهشت، با نفس‌های پیامبرانه ات جوانه می‌زند و تو می‌آیی تا خورشید آگاهی را در قلب‌های حاصلخیز فرزندان سرزمینت بکاری. دستان سپیدت بر پیکر تخته سیاه، نور می‌پاشد و الفبای روشنی، در اذهان تاریکمان حک می‌شود. وارد که می‌شوی، چشم‌های شوقمان چون پنجره‌هایی آفتابی، به سویت گشوده می‌شوند. می‌آیی و عطر حضورت فضای کلاس را پر می‌کند. ای رازدار دل‌های کوچک و معصوم و سنگ صبور غم‌های پروانه‌ها! تو آمده ای تا روح حقیقت را پاسداری کنی و از چهره جاهل زمین، گرد و غبار این همه ندانستن را بزدایی.
آمده‌ای تا نهال‌های سبز را باد هرزه گرد پاییز، به داس زردش نچیند. لب که به سخن می‌گشایی، صدها پرنده سپید بال در آسمان معرفت به پرواز می‌آیند و من لبریز این همه آبی، پریدن را تجربه می‌کنم. نگاهم که می‌کنی، تار و پود جانم لبخند می‌زند. متن ادبی تبریک روز معلم به استاد دانشگاه دست‌هایت، ریشه‌های کنجکاوی ام را محکم می‌کند و صدای فرشته سانت، سایه غول‌های نادانی را از کوچه‌های جانم می‌تاراند.
ای آسمانی زمینی رخسار! اینگونه که عاشقانه به رویشمان کمر بسته ای، دیر نیست که از هر گوشه این خاک، صنوبرانی سربلند، با انگشتان سبزشان، گیسوان خورشید دانش و فن آوری را شانه بزنند و ستاره‌های فروزان پژوهش، از چشمان آگاه همین نوباوه گان بزرگ اندیشه، روشنی بخش رصد خانه‌های تاریک جهان گردد.
تو را چه نامم ای عصاره مهربانی و ایثار و عشق؟ از شیره جانت می‌نوشانی و رگ‌های کبودمان را از خون کاوش و تفکر می‌انباری، تا نفس‌های زندگی‌مان، با نبض آینه‌ها هماهنگ شود. دوستت داریم. می‌ستاییمت و خاطر خستگی ناپذیرت را به واحه‌های خرم ایمان و عشق می‌سپاریم.
متن ادبی و رسمی تبریک روز معلم
باغچه کوچکت همیشه بهاری!
کلماتی که بر تخته سیاه می‌نویسی، ابرهای بهاری اند که باران را به تشنگی گلبرگ‌ها مهمان می‌کنند. همه اتفاق‌های تو به گل سرخ می‌رسند. پنجره‌های کلاست را با پروانه‌ها فرش کرده ای و دیوارهای کلاست را با بوسه شاپرک‌ها، کاغذدیواری. نیمکت‌های کلاس، مثل کلام تو هیچ گاه بوی کهنگی نمی‌گیرند. کلاست باغچه ای از گل‌های همیشه بهار است که عطر زندگی را از جانت می‌آکنند.
نفس‌هایت رسولان روشنی اند. کلمات تو ساده ترین شکل ترجمه خورشید است؛ وقتی بر روی مستطیل جامانده بر دل دیوار می‌نویسی و نور را نقاشی می‌کنی. گرد گچ‌های سفید که بر شانه‌هایت می‌نشیند، انگار با لبخندی مهربان، دماوند در مقابلمان ایستاده است؛ با همان سربلندی همیشگی.
اگر کسی چروک‌های پیشانی ات را دنبال کند، به رنج باغبانی می‌رسد که سال‌هاست گل‌هایش را از بیم خزان، به بهارهای در راه سپرده است، باغبانی که هر صبح، با لبخندی بی پایان، بهار را به باغش دعوت می‌کند.
همه جاده‌هایی که تو نشان می‌دهی، به «خرد و روشنی» می‌رسند. صدای گام‌هایت، زمزمه محبتی است که پیام آور دنیایی از مهربانی است.
صدایت، قاصدک‌هایی اند که خبر از آینده ای روشن، از روزهای نیامده برایمان می‌آورند. همیشه خستگی‌هایت را پشت لبخندهای ما گم می‌کنی؛ لبخندهایی که بوی افتخار و غرور و سربلندی می‌دهند، لبخندهایی که بوی امید می‌دهند، لبخندهایی که بوی بالندگی می‌دهند. ما ماهیان قرمز کوچکی هستیم که غیر از آب ندیدیم و از هم می‌پرسیم آب را و تو رودی هستی که به اقیانوس‌های دور، پیوندمان می‌دهی و آب را برایمان بخش می‌کنی.
تو ابری؛ جان تشنه کویری ما را از باران دانش سیراب می‌کنی. تو چشمه ای هستی که زلالی را در زیر سایه درخت دانایی، به ما تعارف می‌کنی. تو به ما یاد می‌دهی تا مثل همه پرنده‌ها پرواز کنیم و یادمان می‌دهی که خویش را به خداوند برسانیم؛ مثل تمام آه‌هایی که از دل‌های سوخته می‌آید. وقتی که مثل همیشه آرام آرام شروع می‌کنی به صحبت کردن، انگار قناری‌های مست، دارند بهار را آواز می‌کنند! دست‌های گرمت را می‌فشاریم که گرم‌ترین دست دوستی‌هاست.
آب حیات، همین کلماتی اند که تو به ما می‌آموزی، بی آنکه چشم طمعی داشته باشی؛ تنها لبخند ما کافیست. کلماتی که تو می‌آموزی، هیچ گاه فراموش نخواهیم کرد. ما درس چگونه زندگی کردن را از تو آموخته ایم و تمام دار و ندارمان، کوله باریست از آموخته‌های تو که سال‌ها پیش از مسافر شدن، در دست‌هایمان نهادی تا سربلند به مقصد برسیم. همیشه دلگرممان کردی تا جاده‌های پرپیچ و خم زندگی را با امیدواری طی کنیم. حالا که باغچه زیبایت به بار نشسته، بخند؛ بخند مثل همیشه، تا ما همه خستگی راه را فراموش کنیم. بخند، زیبا بخند! بهار جاودانه گل‌هایی که تو پرورش دادی مبارک باغبان؛ خسته نباشی!
معلم عزیزم دوستت دارم!
به او بگویید دوستش دارم به او که قلبش به وسعت دریایست
که قایق کوچک دا من در آن غرق شده.
به او که مرا از این زمین خاکی به سرزمین نور و شعر و ترانه برد.
وچشم هایم را به دنیایی پر از زیبایی باز کرد.
معلمین عزیزم، با سلامی گرم و آرزوی توفیق الهی،
نمی‌دانم با چه زبانی از زحمات بی دریغ و تلاش‌های شبانه‌روزی شما عزیزان تشکر و قدردانی کنم.
فقط می‌توانم شما را دعا کنم و از خداوند متعال طلب سلامتی و شادابی و طول عمر با عزت و عظمت برای شما و خانواده محترمتان داشته باشم و برای آنهایی که
از دنیا رفته اند طلب رحمت و مغفرت نمایم.
معلمی شغل نیست بلکه عشق است.
روز معلم بر همه شما عزیزان مبارک باد
اوراق زرین تاریخ تربیت سیمای درخشان مربیان نام آوری چون ابراهیم ، موسی ، عیسی و محمد (ص)، علی (ع) و فاطمه (س) و زینب (س) را بر خود نقش ابدی زده است آنان کهدبا پیکار مقدس خویش حماسه های شکوهمند و جاوید در سازندگی انسان متعهد به وجود آوردند و با تزکیه و تعلم کاخ بلند پایه ی علم و فضیلت را بنا نهاده و پرچم توحید را برافراشتند و امروز شما عزیز گرامی ادامه این نهضت عظیم را بر عهده گرفته‌ای. برایتان در این راه آرزوی موفقیت می‌نمایم.
روزت مبارک معلم بزرگوارم