به گزارش شمانیوز و به نقل از سراج 24 روسیه قبل از تهاجم نظامی به اوکراین روزانه 11 میلیون بشکه نفت و میعانات گازی و همچنین 4.8 میلیون بشکه در روز نفت و میعانات گازی با حدود 3 میلیون بشکه فرآورده های نفتی تولید می کرد. حدود نیمی از این محموله ها به اروپا و آمریکا می رفت، در حالی که بازارهای شرق به ویژه هند، کره جنوبی و ژاپن تنها سه تا شش درصد نفت مورد نیاز خود را از روسیه تامین می کردند و روسیه حدود 15 درصد از واردات نفت چین را تشکیل می داد. مال شما
اتحادیه اروپا در هفته‌های اخیر تحریم‌های شدیدی را علیه روسیه وضع کرده است و رویترز اخیراً سندی رسمی منتشر کرده است که نشان می‌دهد دولت روسیه انتظار دارد تحریم‌ها تولید نفت این کشور را 17 درصد کاهش دهد. این به معنای کاهش صادرات نفت روسیه به میزان دو میلیون بشکه در روز است.
* همکاری یا رقابت استراتژیک در فروش نفت
پس از تحریم های غرب علیه روسیه، تحلیلگران احساس کردند که با توجه به تجربه گسترده ایران در فروش نفت تحت تحریم های آمریکا، این کشور به راحتی می تواند تجربیات خود را در اختیار روسیه قرار دهد تا بتواند نفت خود را در بازارهای بین المللی بفروشد.
البته با توجه به روابط نزدیک تهران و مسکو، انتظار می رفت که ایران با فشارهای غرب تا حد امکان و تا جایی که منافع ایران اجازه می دهد با مسکو همکاری کند. اما در روزهای اخیر دو سوال در خصوص فروش نفت در بازارهای بین المللی مطرح شده است. در وهله اول فروش نفت روسیه به سایر کشورها ارزانتر است و در وهله دوم استفاده از نفتکش های ایرانی برای فروش نفت روسیه.
* رقابت بین دو کشور در فروش نفت به مشتریان بزرگ
در مورد فروش نفت با تخفیف، برخی سایت ها از تخفیف های بالای نفت روسیه برای عرضه به بازار جهانی خبر داده اند. بر اساس گزارش ها، تعداد محموله های سرگردان به حدی افزایش یافته است که تخفیف نفت روسیه به بشکه ای 40 دلار رسیده است و در صورت تصویب تحریم نفتی، ماه های باقی مانده از سال فرصت خوبی برای اروپایی ها فراهم می کند تا از مزایای روسیه نهایت استفاده را ببرند. مشکلات لجستیکی با تخفیف کمتر از 10 دلار؛ البته این می تواند زمینه را برای فروش نفت ایران تنگ کند.
* رقابت برای نفت در هند
از زمان آغاز درگیری میان اوکراین و روسیه، هند خرید نفت خام خود از روسیه را افزایش داده است. هند در ماه های دسامبر و ژانویه از روسیه نفت خام خریداری نکرد، اما در ماه مارس 300 هزار بشکه در روز خرید کرد در حالی که در آوریل 700 هزار بشکه در روز بود. در حال حاضر، واردات نفت خام هند از روسیه حدود 17 درصد از کل واردات نفت هند را تشکیل می دهد. نکته قابل توجه این است که میانگین نفتی که هند در سال گذشته از روسیه خریداری کرده حدود 33 هزار بشکه در روز بوده که پس از تحریم ها واردات نفت از روسیه را 20 برابر افزایش داده است که به نوعی نشان دهنده دریافت نفت ارزان از روسیه و هند است. سود کلان از این ممنوعیت خرید نفت روسیه نتیجه تحریم های آمریکا بود.
* رقابت در نفت در چین
هند دومین خریدار بزرگ نفت ایران پس از چین است و آمارها نشان می دهد که صادرات روزانه نفت روسیه به هند از 30 هزار بشکه در سال 2021 به 700 هزار بشکه در آوریل رسیده است، اما صادرات این کشور به چین، بزرگترین خریدار نفت ایران، افزایشی نداشته است. .
در مقایسه با هند، وضعیت در چین کمی متفاوت به نظر می رسد و پالایشگاه های مستقل چینی که به قوری نیز معروف هستند، عمدتاً در استان شرقی شاندونگ واقع شده اند، خریداران اصلی نفت ایران هستند. پالایشگاه ها از فوریه واردات نفت خام خود را کاهش داده اند و در ماه آوریل با کمتر از نصف ظرفیت خود کار می کنند زیرا افزایش قیمت ها و محدودیت های ناشی از ویروس کرونا باعث کاهش تقاضا برای نفت از پالایشگاه ها شده است.
پالایشگاه های چینی عجله ای برای خرید نفت ارزان و سنگین روسیه ندارند زیرا نمی خواهند در بحبوحه تشدید تحریم های روسیه به عنوان خریداران نفت مسکو و در نتیجه ناقض تحریم ها دیده شوند زیرا می تواند روابط اقتصادی چین را تحت الشعاع قرار دهد. و غرب .به ضرر چینی ها پخش شود. چین که اخیراً روابط نزدیکی با روسیه در زمینه انرژی داشت، به طور رسمی پوتین را به دلیل جنگ در اوکراین محکوم نکرده است، اما دولت چین اخیراً در انعقاد قراردادهای جدید با مسکو محتاطانه عمل کرده است.
از سوی دیگر، روابط اقتصادی گسترده چین با کشورهای نفتی خلیج فارس، چین را تمایلی به خرید مقادیر زیادی نفت ارزان از روسیه ندارد که با توجه به دیدگاه گسترده چین در سیاست خارجی، می تواند در درازمدت برای چین مضر باشد. روابط با این کشورها
* فروش دقیق یا دروغین نفت روسیه به کشتی های ایرانی
TankerTrackers، یک سایت مستقل، نظارت و گزارش در مورد محموله های نفت خام و ذخیره سازی در چندین منطقه جغرافیایی و ژئوپلیتیکی. این موسسه در توئیتی اعلام کرد که روسیه از کشتی های ایران و ونزوئلا برای فروش نفت استفاده کرده است.
این خبر از دو جنبه قابل تحلیل و بررسی است; اگرچه این خبر از سوی مقامات ایرانی نه تایید و نه تکذیب شد، اما در صورت تایید آن می توان هشداری از سوی ایران به غرب دانست که در صورت ادامه تحریم ها، ایران باید منتظر اتحاد تحریم شدگان باشد. کشورها و تحریم های آنها را زیر پا بگذارند. از سوی دیگر، طبق شواهد، به دلیل تحریم ها، خود ایران نیز در انتقال و فروش نفت خود با محدودیت هایی مواجه است و دلیلی برای استفاده روسیه از کشتی های ایرانی وجود ندارد.
بر اساس آخرین داده ها، 18 کشتی از جمله 11 کشتی باری روسیه، پرچم خود را در ماه گذشته تغییر دادند. (تغییر پرچم اصطلاحی است که برای توصیف تغییر در ملیت مالکیت ثبت شده دولت ها به منظور محافظت از آنها در برابر نظارت توسط کشورهای تحریم شده استفاده می شود).
این بیش از سه برابر میانگین تغییر ماهانه پرچم کشتی های روسیه است. همچنین این اولین بار است که این رقم بر اساس داده های ژانویه 2020 دو رقمی می شود. اکثر این کشتی های پیشرو به جزایر مارشال و سنت کیتس و نویس تغییر نام داده اند زیرا کشتی هایی که به جزایر مارشال و دریای کارائیب پرواز می کنند سنت کیتس و نویس هستند.
* سایه روشن روابط نفتی ایران و روسیه
ایران و روسیه به دلیل روابط اخیر که منجر به همکاری نظامی در سوریه شد، تحت تحریم های نفتی قرار دارند و این می تواند مانند شمشیر دولبه برای ایران باشد. این امر از یک سو می تواند منجر به همکاری و نزدیکی دو کشور در شکستن تحریم های این کشورها شود، اما از سوی دیگر باید توجه داشت که فشار تحریم ها و در نتیجه کاهش درآمد روسیه از طریق فروش نفت و … ظرفیت پایین ذخیره سازی نفت در روسیه باعث می شود این کشور نفت را با تخفیف بفروشد که می تواند برای فروش نفت ایران مضر باشد.
تخفیف 40 دلاری نفت روسیه که تخفیف بسیار بالایی است، نشان می دهد که روزهای سختی برای فروش نفت ایران در راه است. به نظر می‌رسد تنها از جنبه فنی انرژی نمی‌توان به موضوع کنونی نگاه کرد، بلکه اقدام دستگاه دیپلماسی و راهکاری جامع برای حل این موضوع ضروری است. زیرا در شرایط فعلی اصلاحات اقتصادی که کشور به منابع مالی نیاز دارد، کاهش درآمد می تواند فشار بیشتری بر اقتصاد کشور وارد کند.
چرا روسیه خطر کشتی های نفتی ایران را می پذیرد؟
به گزارش مرکز شایعات سایبری سازمان فضای مجازی سراج، در خصوص استفاده از کشتی‌های ایرانی برای انتقال نفت روسیه، از آنجایی که کشورهای دیگری هستند که ریسک کمتری برای فروش نفت روسیه دارند، دلیلی برای استفاده از کشتی‌ها وجود ندارد. زیر پرچم ایران خیر، مگر اینکه دو کشور در تحریم و پیام دادن به غرب متحد باشند و تا زمانی که ایران در تحریم است و خطر توقیف کشتی های آن زیاد است، مسلما دلالان نفتی و دولت روسیه هیچ نخواهند داشت. دلیل استفاده از کشتی های نفتی ایران در تجارت، این یک اصل مهم برای تجار است و زمانی که کشورهای دیگری هستند که پرچم را با ریسک کمتری تغییر می دهند، انتظار می رود روس ها پرچم آن کشورها را انتخاب کنند.