قانون کار به زبان ساده، هرآنچه باید از این قانون مهم بدانید

کشور ما در زمینه فعالیت های مختلف و اقدامات گروهی قوانین فراوان و جامعی دارد. دانستن قوانین مرتبط با فعالیت های اجتماعی باعث می شود که دانش کافی برای حل مشکلات حقوقی خود داشته باشید. قانون کار در ایران در نهایت در سال ۱۳۶۹ با بیشترین آرا به تصویب رسید.

این قانون دارای 203 ماده و 21 تبصره است که در 12 فصل تنظیم شده است. اگر می خواهید به عنوان صاحب کسب و کار یا جویای کار وارد بازار شوید، دانستن این قانون ضروری است. با اطلاع از بندهای این قانون و انجام آن مشاوره در مورد قانون کار، می توانید در هنگام بروز مشکلات پاسخی منطقی و قانونی ارائه دهید و ضریب موفقیت خود را در این میدان باریک با رقبای بیشمار افزایش دهید. با ما همراه باشید زیرا در این مقاله اطلاعات جامع و کلی درباره این قانون در اختیار شما قرار می دهیم.

اصول اولیه و شرایط اولیه برای کارفرمایان و کارمندان

در ابتدای قانون کار آمده است که کلیه کارفرمایان، کارگران، کارگاه ها، موسسات تولیدی، صنعتی، خدماتی و کشاورزی باید مفاد این قانون را رعایت کنند. طبق فصل اول، کارگر کسی است که در ازای دریافت غرامت، درخواست کارفرما را برآورده می کند. کارفرما نیز شخص حقیقی یا حقوقی است که مسئول کلیه تعهداتی است که خود یا نماینده وی در قبال انجام عمل به کارمند می دهد.

محل کار یا کارگاه تخصصی کارگر مکانی است که توسط کارفرما تعیین می شود که کارگر در آن کار مورد نیاز را انجام می دهد. علاوه بر این موارد، رعایت الزامات بهداشتی، اجتماعی و صنعتی که در کارگاه ها گنجانده شده است، در تمامی قسمت های کارگاه مانند نمازخانه، رستوران، استراحتگاه و سایر مراکز ضروری و ضروری است. همچنین کارفرما تحت هیچ شرایطی حق اخراج و اجبار کارمند را ندارد.

طبق فصل سوم قانون کار، حقوق عبارت است از پرداختی نقدی یا غیرنقدی که در ازای کار انجام شده توسط کارفرما به کارگر پرداخت می شود. حقوق باید در فواصل زمانی معین و به میزانی که از قبل در قرارداد تعیین شده، در روزهای غیر تعطیل و به ارز کشور به کارگر پرداخت شود. همچنین، کارفرمایان باید اطمینان حاصل کنند که غرامت پرداختی به کارگران با عملکرد یکسان، اعم از زن و مرد، صرف نظر از قبیله و نژادشان، یکسان و برابر باشد.

تعریف قرارداد کار، شرایط فسخ یا تعلیق آن

در فصل دوم قانون کار به جزئیات و شرایط قرارداد پرداخته شده است. قرارداد یک تعهد کتبی یا شفاهی است که با وجود آن کارگر موظف به انجام عمل تعیین شده و دریافت حق الزحمه تعیین شده در قرارداد می باشد. برای انعقاد قرارداد لازم است نکاتی از جمله حقانیت طرفین، قطعیت موضوع، عدم وجود منع شرعی و قانونی طرفین و نیز قید کلیه جزئیات کار و ویژگی های کارگر و کارفرما باید در نظر گرفته شود تا قرارداد دارای ارزش حقوقی و قانونی باشد.

طبق قوانین کشور، وقوع مواردی که تعهدات قرارداد را زیر سؤال می برد، ممکن است موجب تعلیق موقت قرارداد شود و با رفع و خاتمه آن مشکل یا عمل، قرارداد به حالت اولیه خود بازگردد. از جمله سابقه خدمات فرد. در نتیجه اقداماتی از قبیل: خدمت سربازی، مرخصی تحصیلی 2 ساله، تعطیلی بخش مربوطه کارگاه به دلیل حوادث غیرمترقبه و ابقای کارگران در مراجع قضایی، قرارداد به حالت تعلیق درآمده است. و پس از انجام اقدامات فوق طی رسیدگی وزارت کار و امور اجتماعی به حالت اولیه باز می گردد.

حال به بررسی دلایل فسخ می پردازیم. قرارداد بین کارمند و کارفرما در صورت فوت، بازنشستگی، استعفا یا از کارافتادگی کارمند خاتمه می یابد. در صورتی که مدت همکاری مندرج در قرارداد به پایان برسد و طرفین قصد تمدید مدت همکاری را نداشته باشند، قرارداد به طور کامل فسخ می شود. همچنین لازم به ذکر است کارمندی که از کار خود انصراف می دهد باید یک ماه پس از درخواست خود کار کند و پس از آن باید تمامی درخواست های مندرج در قرارداد به وی پرداخت شود.

ساعات کاری و تعطیلات

در قانون کار کشور، ساعت کار به ساعت کاری گفته می شود که کارگر وقت و انرژی خود را صرف کار مورد درخواست کارفرما کرده و مطابق میل او عمل کرده است. این بازه زمانی برای کارهای عادی نباید از ۸ ساعت در روز و برای کارهای سنگین و زیرزمینی از ۶ ساعت در روز بیشتر شود.

شیفت روز از ساعت 6 صبح تا 10 شب و شیفت شب از ساعت 22 تا 6 صبح است. کارگر باید طبق زمان مقرر در قرارداد کار کند و در صورت افزایش مدت کار اضافه کار محسوب می شود و 40 درصد حقوق باید پرداخت شود.

برای کارگران و دست اندرکاران بازار، روزهایی مانند جمعه و 11 اردیبهشت (روز کارگر) به طور رسمی تعطیل اعلام شده است. مرخصی استحقاقی برای کارگران شاغل به کار عادی سالیانه یک ماه و برای کارگرانی که به مشاغل سخت و زیان آور اشتغال دارند 5 هفته در سال می باشد. به یاد داشته باشید که هر کارگر می تواند 9 روز مرخصی سالانه را برای سال بعد ذخیره کند.

قوانین ویژه برای زنان کارگر و نوجوان

قانون کار این کشور از کارگران زن، زنان باردار و مادران شیرده حمایت می کند. بر اساس این قوانین، زنان از انجام کارهای سخت، فعالیت های مضر و حمل بارهای بسیار سنگین منع می شوند. زنان باردار در ماه های آخر بارداری و زایمان زودرس 90 روز مرخصی استحقاقی دارند. البته در پایان مرخصی، مادر باید به محل کار سابق خود بازگردد و کارفرما باید زمانی را برای شیردهی و مراقبت از نوزاد به کارگر اختصاص دهد و شرایطی را برای حفظ سلامت و امنیت کودک فراهم کند.

در بازار کار حداقل سن برای ورود به عرصه کار 15 سال است و کارگر خردسال کارگری تلقی می شود که بین 15 تا 18 سال سن داشته باشد. یک کارگر نوجوان باید سالانه تحت معاینه پزشکی قرار گیرد و ممکن است دوره کاری کوتاه تری با حقوقی برابر با سایر کارگران بزرگسال داشته باشد. انتساب کارگران نوجوان به هر گونه کار خطرناک، کار شبانه و حمل دستی بارهای سنگین ممنوع است و اگر چیزی برای نوجوانان مشکل اخلاقی و بهداشتی ایجاد کند، کارفرما باید آن را تغییر داده و منع کند. .

مشاوره حقوقی، بهترین راه برخورد با قانون

برای ورود به عرصه تجارت باید با قوانین رسمی و مفاد قوانین کار کشور آشنا باشید و قراردادهای خود را بر اساس آن تنظیم کنید. کارمنتو اولین اپلیکیشن مشاوره در زمینه تجارت و بازارهای مالیاتی بهترین همراه شما در این جاده پر پیچ و خم موفقیت خواهد بود. با تماس رایگان با مشاوران مجرب ما، کار حقوقی خود را آغاز کرده و مشکلات پیش رو را برطرف کنید.