به گزارش سلام نو، سیروس الوند در گفت و گو با خبرنگار سینمایی ایرنا و در پاسخ به این سوال که سینماتوگرافی مستقل تا چه حد در ایران محقق شده یا می تواند محقق شود، گفت: مستقل باید تعریف شود؛ اما باید گفت که سینمای مستقل تا چه حد در ایران محقق شده یا می تواند محقق شود. مستقل بودن گاهی به معنای کار جدا از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی یا مراجعی است که باید فیلم را تایید کنند و وقتی فردی مخفیانه فیلمی می سازد یا مثلا در خارج از ایران سفارش می دهد و شروع به تولید می کند، فیلم محسوب می شود. مستقل است، اما کار این فیلمساز خود را مستقل نمی داند مگر تولید خوب یا بدی که داشت، چون بسته به جریان اقتصادی خارج از کشور فیلم می ساخت.
نویسنده و کارگردان فیلم گروه های آلوده (1378) تاکید کرد: اگرچه بسیاری از این فیلم ها در جشنواره ها موفق بودند اما در نهایت مستقل به حساب نمی آیند.
الوند تصریح کرد: «بنابراین بودن» مستقل از آنچه مهم است; فیلمساز مستقل یعنی اگر سفارشی گرفت، غیرمستقیم آن را از مخاطب بگیرد. یعنی صدای مردم باشند و آنچه مردم می خواهند را انجام دهند و بالاتر از همه آنچه را که مردم کشورشان می خواهند انجام دهند.
پرفروش با پرفروش بعدی فراموش می شود
نویسنده و کارگردان فیلم جیغ زیر آب (1356) با تاکید بر لزوم توجه فیلمساز به صدا و خواسته های مردم در زمان ساخت این فیلم، گفت: البته ما در ایران هستیم و این مهم است. ایرانی ها چه می کنیم.
الوند خاطرنشان کرد: زمانی قد سینماها با جشنواره های خارجی افزایش پیدا کرد و اکران و فروش داخلی الزاما تاثیری در وضعیت فیلم ندارد.
نویسنده و کارگردان روزی روزگاری (1992) ادامه داد: نکته مهمی که همیشه باید به خاطر داشته باشیم این است که فیلم پرفروش با فیلم پرفروش بعدی فراموش می شود اما فیلم خوب با فیلم خوب بعدی فراموش نمی شود. . فیلم سینما.
کیفیت و جنبه هنری فیلم ها ماندگارتر از فروش آنهاست
این کارگردان با اشاره به شاهکارهای سینمای ایران که در گذر زمان فراموش نشده است، گفت: فیلم هایی مانند گاو، دایره مینا، آهو، طوفان که در دوران پیش از انقلاب ساخته شده اند، هنوز هم جزو فیلم های خوب و اهمیت آن ها محسوب می شوند. بعد از انقلاب فیلم هایی مانند ناخدا هورشید یا باشو غریبه کوچک ساخته شد که هنوز هم مهم هستند. باران مجیدی مجیدیه یکی از فیلم های بعد از انقلاب است که من شخصا آن را دوست دارم.
کارگردان فیلم The Other Woman (2006) گفت: اما تنها چند هفته بعد، فیلم هایی با رکود یک میلیارد دلاری را فراموش می کنیم. در نتیجه نه به فروش داخلی بلکه به فیلم های باکیفیت و هنرمندانه تست شده نیاز داریم و نیازمند رسانه بی طرف و مطبوعات مستقل هستیم.
سینما اول از همه هنر است و بعد صنعت
نویسنده و کارگردان فیلم این سیب برای تو (1393) با اشاره به تمرکز جشنواره فیلم فجر بر کیفیت آثار به جای ظرفیت فروش، خاطرنشان کرد: یکی از مزیت های جشنواره فیلم فجر 10 روز بودن آن است. ، صندوق های فرهنگی فیلم ها نمایش داده می شوند و سپس نمایش داده می شوند و می فروشند و در گیشه جاری می شوند.
وی ادامه داد: به همین دلیل در این شرایط شاهد تولید فیلم های سفارشی هستیم. زیرا بسیاری از مراکز سرمایه گذاری می کنند و فیلم می سازند. آنها تقریباً روزنامه منتشر می کنند و به برخی از جنبه های رسانه ای سینما نگاه می کنند. اگر سینما رسانه نیست. به عبارت دقیق تر، در درجه اول هنر است و بعد صنعت و بالاخره خاصیت رسانه دارد، اما اینکه سینما را در کنار مطبوعات بگذاریم و بگوییم رسانه است، در واقع وظیفه سینما را به خبر محدود کردیم، در حالی که سینما وظایف گسترده ای دارد. .