عوارض حاد مرتبط با انتقال خون (1)
واکنش های همولیتیک تاخیری
طبق تعریف، حداقل 24 ساعت پس از تزریق خون رخ می دهد. فاصله زمانی بین انتقال خون و تشخیص DHTR از چند روز تا یک هفته است. اکثر بیماران در دو هفته اول پس از تزریق خون علائم را نشان می دهند. با این حال، علائم بالینی DHTR را می توان شش هفته پس از تزریق تشخیص داد.
علائم بالینی:
همولیز معمولاً خارج عروقی است، اما همولیز داخل عروقی نیز ممکن است رخ دهد.
خوشبختانه، شدت این واکنش ها از AHTR (واکنش های همولیتیک حاد) کمتر است، بنابراین می توان آنها را نادیده گرفت.
کم خونی غیرمنتظره و تب پس از تزریق گلبول قرمز از ویژگی های DHTR است.
سایر علائم بالینی: زردی – درد قفسه سینه – تنگی نفس علائم نارسایی حاد کلیه به ندرت ممکن است رخ دهد.
می تواند در بیماران دارای سلول داسی شکل ایجاد بثورات کند.
علائم بالینی
بثورات ماکولوپاپولار، انتروکولیت و اسهال، تب، آسیب کبدی و پانکراتیت.
بثورات از تنه شروع می شود و سپس به اندام ها سرایت می کند.
تشخیص
بیوپسی پوست
1- انفیلتراسیون سطحی لنفوسیت های محیطی
۲- تشکیل کراتینوسیت های نکروزه
تشخیص های افتراقی
• واکنش های دارویی
• بیماری های ویروسی
سایر عوارض انتقال خون:
هیپوترمی
افزایش حجم داخل عروقی و نارسایی احتقانی قلب
هپاتیت کلاسیک
ایسکمی احشایی
بیماری پیوند علیه میزبان
رنگ بنفش: پورپورا یک عارضه نادر است و به صورت ترومبوسیتوپنی 1 تا 2 هفته پس از تزریق خون ظاهر می شود. 7/1 درصد افراد آنتی ژن پلاکتی اختصاصی PLA1 (Zva) ندارند، بنابراین آنتی بادی PLA1 در خون این گروه وجود دارد. انتقال خون حاوی آنتی ژن PLA1 باعث جذب این آنتی ژن ها روی پلاکت های گیرنده می شود که به نوبه خود با آنتی بادی های گیرنده PLA1 در خون واکنش داده و پلاکت های کبد و طحال را از بین می برند.
افزایش تجمع آهن:هر گلبول قرمز حاوی 250 میلی گرم آهن است.از آنجایی که مکانیسم فیزیولوژیکی برای دفع آهن اضافی از بدن وجود ندارد (1 میلی گرم در روز)، بیمارانی که خون دریافت می کنند اغلب به مرور زمان دچار تجمع آهن شده و دچار هیپوسیدروز می شوند.
هموسیدروز: هر واحد خون حاوی 250 میلی گرم آهن است و در تزریق مکرر خون (مثلاً در بیماران تالاسمی)، آهن در تمام بافت ها اعم از کبد، پوست، قلب و غدد درون ریز رسوب کرده و باعث سیروز کبدی و کاتالیزور می شود. پراکسیداسیون لیپیدهای غشایی و آزاد شدن آنزیم ها از لیزوزوم ها باعث تخریب و مرگ سلولی می شود.
هیپرکالمی:مقدار پتاسیم در خون ذخیره شده با طول عمر حدود سه هفته 5 تا 6 برابر افزایش می یابد.
تزریق با سرعت بیش از 120 میلی لیتر در دقیقه باعث هیپرکالمی می شود
هیپوکلسمی و مسمومیت با سیترات: یک واحد خون سریعتر از 5 دقیقه یا بیش از 6 لیتر خون تزریق می شود مسمومیت با سیترات ممکن است رخ دهد (غلظت مسمومیت 100 میلی گرم در دسی لیتر).
اسیدوز: مقدار pH خون ذخیره شده نتیجه تولید اسید لاکتیک، اسید پیروویک و گاز CO2 و همچنین وجود اسید سیتریک، اسید و حدود 6.6 تا 2.7 است.
انتقال عفونت:
1- HIV / HIV
2- هپاتیت B، C، D، G
3- سیتومگالوویروس (CMV)
4- ویروس انیشتین (EBV)
5- سیفلیس
6- تب مالت
7- یرسینیا
8- مالاریا
9- لیشمانیا
10- تریپتانوزومیازیس
11- جاوس
12- E.Coli (اشریشیا کلی)
13- Staff Epidermidis
14. باسیلوس سرئوس
15- قوه قضائیه
اقدامات آزمایشگاهی مورد نیاز در موارد مشکوک به واکنش های انتقال خون:
1- بررسی وقوع خطاهای اداری
2- ارسال نمونه خون جدید از بیمار به:
بررسی بصری همولیز در مایع رویی قبل و بعد از تزریق
اگر نمونه DAT مثبت قبل از تزریق به دست آمد، آزمایش DAT را تکرار کنید
3- ارسال نمونه ادرار برای بررسی هموگلوبینوری
نتیجه گیری و خلاصه
قبل از انتقال خون:
مراحل تزریق را برای بیمار توضیح دهید.
علائم حیاتی را برای 15 دقیقه اول و سپس در فواصل زمانی معین در فرم پیگیری تزریق یادداشت کنید.
تاریخ، زمان، نوع و کمیت فرآورده، علائم حیاتی و عوارض مربوط به انتقال خون را در فرم های مربوطه ثابت کنید.
دارو نباید به کیسه خون اضافه شود. آنها ممکن است حاوی کلسیم باشند که ممکن است باعث تشکیل لخته شود. محلول های دکستروز نیز باعث لیز گلبول های قرمز می شوند.
کلیه محصولات باید از طریق کیت تزریق حاوی فیلتر 170-260 میکرون تزریق شوند.
استفاده از Blood Warmer برای گرم کردن خون فقط با صلاحدید پزشک قابل انجام است و با استفاده از آب گرم و آبگرمکن … به هیچ وجه مجاز نمی باشد.
گرم کردن خون تا 42 درجه می تواند منجر به لغزش خون شود.
منبع: pezeshk.us