چرا اسب سواری برای زنان مضر است ؟
خطرات احتمالی سواركاری در خانمهایی است كه در بدو امر چندان به اصول سوار كاری اشنا نیستند( مانند افتادن از اسب و … ) كه البته مطمینا اگر اقایی هم به این اصول اشنا نباشد این خطرات متوجه وی نیز خواهد گردید و گمان نمیكنم از این لحاظ تفاوت و استثنایی بین اقایان و بانوان باشد.
در مورد پرده بكارت هم ورزشهایی مانند سواركاری، دو، پرش، شنا، رقص، باله، هرگز باعث پاره شدن پرده دختر نمی شوند مگر اینكه وی طی حادثه ای و در هنگام بازی، سقوط كرده و در همان زمان جسمی نوك تیز به پرده اصابت كند و موجب پارگی آن شود
دوچرخه سواری و اسب‌سواری برای خانم‌ها معمولا مشکلی ایجاد نمی‌کند، تنها ممکن است حین انجام این فعالیت‌ها مو وارد پوست شده و آبسه‌ای دردناک ایجاد کند. این بیماری «Jeep Disease» (یا بیماری جیپ سواران) نام دارد زیرا بیشتر کسانی که جیپ سواری می‌کنند به آن دچار می‌شوند.
درمان آن نیز معمولا با جراحان است. جدا از این بیماری، قرار گرفتن طولانی مدت روی موتور، دوچرخه و اسب می‌تواند به علت بسته بودن فضا، عفونت‌ها را تشدید کند اما اگر سواري مختصر و برای مثال یک تا دو ساعت باشد مشکلی پیش نخواهد آمد.
اسب سواری بانوان از دیدگاه مراجع اسلامی :
اگر اسب سوارى دختران و بانوان مفسده ای نداشته و همراه عمل حرامی مثل لمس مرد نامحرم و یا بی حجابی نباشد، به خودی خود اشکالی ندارد، اما اگر شیوۀ برگزاری آن به گونهای باشد که همراه با عمل حرامی بوده و یا منافی با عفت بانوان باشد، لازم است ترک شود.
1. حضرت آیت الله العظمی خامنه ای (مد ظله العالی):
به‌طور کلى اسب سوارى براى دختران و بانوان در مجامع عمومى و در منظر نامحرم، موجب جلب نظر مردان و در معرض فتنه و به فساد کشیده شدن اجتماع و منافى با عفت بانوان است و لازم است ترک شود و در صورتى که در منظر نامحرم نباشد، فى نفسه اشکال ندارد.
2. حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (مد ظله العالی):
این کارها در محیط هاى مخصوص بانوان اشکالى ندارد. مشروط بر اینکه سبب ضرر و زیانى نگردد.
3. حضرت آیت الله العظمی صافی گلپایگانی (مد ظله العالی):
چنانچه در معرض نامحرم نباشد فی نفسه مانعی ندارد.
4. حضرت آیت الله هادوی تهرانی (دامت برکاته):
در صورتی که مفسده ای نداشته باشد و همراه با عمل حرامی مثل لمس مرد نامحرم نباشد اشکالی ندارد.
بیماری ها مشترک بین انسان اسب :
مهم ترین این بیماری ها ناشی از قارچ هایی هستند که بین انسان و حیوان مشترکند و باعث کچلی های پوست و مو در انسان می شوند.
چنانچه اسب آلوده باشد، از طریق زخم ها یا خراش های پوستی یا از طریق استفاده مشترک از وسایلی مثل زین، این بیماری ها قابل سرایت به انسان است
در رتبه بعدی جرب اسبی یا گال اسبی است و بعد از آن سایر بیماری های نادرتر که عبارتند از:
1- مشمشه :
عامل این بیماری یک باکتری به نام «سودومونا مالئی» است. اگر اسبی به بیماری مشمشه مبتلا شود، باکتری عامل بیماری را از طریق ترشحات خود به خارج دفع می کند و می تواند انسان را مبتلا کند. میکروب مشمشه از راه خراش ها و زخم های پوستی وارد بدن می شود.
2- کزاز:
باکتری عامل کزاز از راه خراش و زخم های جلدی وارد بدن می شود و در بافت های مجروح رشد و تولید سم و بیماری می کند. البته خوشبختانه در حال حاضر تمام نوزادان در بدو تولد در مقابل این بیماری واکسینه و مصون می شوند.
3- سیاه زخم (شاربن):
انسان در اثر تماس با اسب آلوده از طریق خراش های جلدی و مخاطی ممکن است دچار بیماری سیاه زخم شود.
4- بیماری های دیگر:
از دیگر بیماری های مشترک انسان و اسب که کمتر دیده می شوند
-
سل پوستی -
لپتوسپیروز -
آبله اسبی -
لنفانژیت واگیر یا مشمشه کاذب
که از بیماری های مزمن اسب است و به وسیله یکی از انواع قارچ ها ایجاد می شود، نام برد.
چنانچه اسب آلوده باشد، از طریق زخم ها یا خراش های پوستی یا از طریق استفاده مشترک از وسایلی مثل زین، این بیماری ها قابل سرایت به انسان است.
تمام کسانی که به اسب سواری در کنار ساحل تمایل دارند، باید حداقل به ظاهر اسبی که کرایه می کنند، توجه داشته باشند که زخم، ترشح یا لکه های ریزش مو روی بدنش نباشد.
علاوه بر این، هرگز نباید با مایو و لباس شنا سوار اسب شد، بلکه باید با پوشش کامل اسب سواری کرد و حتی الامکان در اولین فرصت دوش گرفت و بدن خود را با آب و صابون شست.
بیشتر بخوانید :
عوارض دوچرخه سواری برای بانوان
۹ عارضه دوچرخه سواری مردان
کاربر گرامی چنانچه این مطلب برای شما مفید بوده لایک کنید ، و نظر و پیشنهادی دارید با دیگر کاربران مجله دلگرم به اشتراک بگذارید.
تهیه و گردآوری مجله دلگرم
جهان باورصاد