علت اختلال دوقطبی و درمان آن
اختلال دوقطبی یکی از اختلالات رایج است که شامل علامت فشار در سخن گفتن در میان علائم خود می‌شود.سخنرانی تحت‌فشار زمانی است که یک فرد با سرعت و گاه‌به‌گاه صحبت می‌کند. این سرعت باعث می‌شود افراد به شنیدن آنچه گفته می‌شود حساس شوند.درک سخنرانی تحت‌فشار دشوار است، زیرا فردی که صحبت می‌کند ممکن است در نقاط مناسب توقف نکند.
مطالب این مقاله:
-
علائم -
عوارض جانبی -
علل سخنرانی تحت‌فشار در اختلال دوقطبی -
رفتار -
شرایط دیگر مرتبط با سخنرانی تحت‌فشار -
سخنرانی تحت‌فشار زمانی است که سخنرانی فرد سریع و ناهموار است.
سخنرانی تحت‌فشار یک بیماری یا اختلال نیست. در عوض، این نشانه‌ای از زمینه اختلال است. بسیاری از علل بالقوه سخنرانی تحت‌فشار، ازجمله اسکیزوفرنی، برخی از انواع اضطراب و اختلال دوقطبی وجود دارد.
در تمام این موارد، سخنرانی تحت‌فشار ممکن است با برخی یا همه موارد زیر همراه باشد:
-
سخنرانی سریع که برای دیگران صحبت نمی‌کند -
افکار بی‌نظیر بیان‌شده از طریق کلمات -
بلند سخن گفتن که بالاتر از حد طبیعی برای وضعیت موجود باشد -
صحبت از ایده‌های متعدد در یک‌بار -
صحبت کردن در مورد موارد نامتناسب، در محل کار، مدرسه، خانه و یا در جامعه -
ازجمله جوک‌ها و یا ریتم‌های خاص در گفتار -
صحبت کردن با یک حس فوری -
عدم توانایی صحبت کردن، با سرعت متناسب برای حفظ افکار -
افراد مبتلابه اختلال دوقطبی تجربه چرخه مانیا و افسردگی را تجربه می‌کنند. گفتار تحت‌فشار نشانه‌ای از اختلال دوقطبی است که در طی یک دوره شیدایی اتفاق می‌افتد.
علائم اضافی در طول دوره مانیا ممکن است شامل موارد زیر باشد:
-
خود، ارزش‌گذاری شده و یا توهم خودبزرگ‌بینی است -
رفتار خیلی متفاوت و خطرناک -
کاهش نیاز یا توانایی خواب -
خوش‌بینی اغراق‌آمیز -
احساس اضطراب یا ترس -
ناتوانی در تمرکز -
بی‌سر و صدا بودن
عوارض جانبی
اختلال دوقطبی با وقایع متناوب مانیا و افسردگی مشخص می‌شود. گفتار تحت‌فشار در دوران مانیا رخ می‌دهد.سخنرانی مطبوعاتی به‌خودی‌خود عواقب قابل‌توجهی ندارد. بااین‌حال، علت اصلی سخنرانی تحت‌فشار ممکن است پیامدهای بزرگ‌تری داشته باشد که بر سلامت و رفاه کلی فرد تأثیر می‌گذارد.با توجه به این واقعیت که سخنرانی تحت‌فشار می‌تواند از انواع اختلالات بالقوه ناشی شود، عوارض بین افراد متفاوت است.افراد مبتلابه اختلال دوقطبی دارای شرایط مثل افسردگی، اختلال ADHD یا اختلالات اضطرابی باشند. این اختلالات اغلب نیاز به درمان بیشتر برای کمک به فرد در مدیریت علائم خوددارند.فرد مبتلابه اختلال دوقطبی می‌تواند دوره‌هایی را اعتمادبه‌نفس پایین داشته باشد. علاوه بر این، افراد مبتلابه اختلال دوقطبی احتمال خودکشی هم دارند.در روابط شخصی ممکن است فرد دیگر به دلیل تغییرات خلقی مکرر در آن‌ها رنجیده شود. دشوار بودن برقراری رابطه و عملکرد ضعیف کار نیز ممکن است بر توانایی یک فرد برای حفظ یک حرفه یا شغل پایدار تأثیر بگذارد.
علل اختلال دوقطبی
یک فرد مبتلابه اختلال دوقطبی می‌تواند، احتمالاً یک دوره تحت شرایط دشوار روحی افسردگی قرار داشته است.مغز معمولاً افکار را بر اساس اهمیت آن‌ها به وضعیت موجود هدایت می‌کند. فرد مبتلابه اختلال دوقطبی ممکن است، دشواری جدا شدن از افکار خود را داشته باشد، به این معنا که افکار بی‌ربط ممکن است به‌محض ورود به ذهن، به‌عنوان موضوع اصلی برای مغز فرد جلوه نمایند.این به این معنی است که فرد مبتلابه اختلال دوقطبی ممکن است وقت بیشتری را صرف فکر کردن در مورد موارد غیر مرتبط در طول روز و یا تجربه بیش‌ازحد از افکار متفاوت در یک‌زمان داشته باشد.زمانی که فرد مبتلابه اختلال دوقطبی باشد در طول دوره شیدایی بیشتر در معرض ابتلا به بیش فعالی است، این افکار سریع‌تر و با شدت بیشتری به ذهن می‌رسد. درنتیجه، فرد ممکن است سعی کند این افکار را به دیگران در اطراف خود توضیح دهد.فرد ممکن است احساس کند که این افکار را در اسرع وقت برطرف می‌کند و آنچه را که در ذهنش است، به اشتراک می‌گذارد. فریب افکار منجر به سخنرانی شدید می‌شود.
همچنین بخوانید:
انواع و نشانه‌های اختلالات شخصیتی خوشه B چیست؟
درمان اختلال خود زشت انگاری
اختلال دیس تایمی یا دیستایمیا چه نوع افسردگی است؟
رفتار
درمان های مشترک برای اختلال دوقطبی، تثبیت‌کننده‌های خلق و داروهای ضد روان‌پریشی هستند. این درمان می‌تواند، علائم مانند سخنرانی تحت‌فشار را مدیریت کند.سخنرانی تحت‌فشار نمی‌تواند مستقیماً درمان شود. در عوض، درمان بر علت اصلی سخنرانی تحت‌فشار تمرکز دارد.در موارد اختلال دوقطبی، فرد ممکن است برخی از مشکلات تشخیص را تجربه کند.هنگامی‌که با موفقیت تشخیص داده می‌شود، فرد مبتلابه اختلال دوقطبی می‌تواند برای کنترل بیماری خود با ترکیبی از دارو و روان‌درمانی اقدام کند.
سه نوع داروی اصلی برای کمک به درمان اختلال دوقطبی وجود دارد که می‌تواند به کاهش یا حذف گفتار تحت‌فشار کمک کند. این داروها عبارت‌اند از:
-
ضد روان‌پریشی، مانند کربنات لیتیم -
تثبیت‌کننده‌های خلق مانند اسید والپروئیک یا لیتیوم -
داروهای ضدافسردگی که کمتر استفاده می‌شوند
یک فرد مبتلابه اختلال دوقطبی باید مشاوره مداوم را به‌عنوان بخش منظمی از درمان خود دریافت کند. جزء مشاوره در درمان ممکن است یک کلید موفقیت برای فرد مبتلابه اختلال دوقطبی باشد.به‌طور مشابه، یک محیط ثابت و حمایتی خانه به‌طور مستقیم بر احتمال موفقیت در درمان کلی فرد مبتلابه اختلال دوقطبی تأثیر می‌گذارد.
سایر شرایط مرتبط
-
گفتار تحت‌فشار می‌تواند علائم دیگری ازجمله اختلالات دوقطبی باشد. -
بسیاری از اختلالات مرتبط با دوره‌های شیدایی سخنرانی را به‌عنوان یک علامت بالقوه تحت تأثیر قرار می‌دهند. -
یکی دیگر از این شرایط، اسکیزوفرنی است. این اختلال روانی با ازهم‌گسیختگی در افکار، احساسات و رفتارها همراه است. افرادی که مبتلابه اسکیزوفرنی هستند، اغلب تصور خیانت در عموم رادارند. -
افکار اغراق‌آمیز باعث بروز نشانه‌هایی در سخنرانی هستند.
بعضی دیگر از اختلالات رایج مرتبط با گفتار فشار عبارت‌اند از:
اختلال بیش فعالی و کمبود توجه (ADHD)
شرایطی است که تمرکز و سازمان‌دهی در افکار و اعمال دشوار هست. افرادی که مبتلابه ADHD هستند می‌توانند تفکر فاسد و یا سریع گرا را تجربه کنند که باعث بروز گفتار تحت‌فشارمی شود.
اضطراب
اضطراب که منجر به آن شود که فرد قادر نباشد موضوعی را به‌سرعت توضیح دهد. آن‌ها ممکن است در پاسخ به وضعیت خود دچار افکار سریع و غیرقابل‌کنترل شوند.
استفاده از مواد مخدر
این عادت ممکن است باعث نشانه‌هایی از دشواری در گفتار شود. داروهایی که موجب بروز فشار می‌شوند شامل محرک‌هایی مانند کوکائین است.