علت سندروم پیریفورمیس (اسپاسم عضله) آیا این عارضه قابل درمان است؟

اسپاسم عضله پیریفورمیس

عضله پیریفورمیس عضله کوچکی است که در لگن قرار دارد . این عضله بسیار عمقی است و در زیر عضله سرینی بزرگ قرار دارد. این عضله از استخوان خاجی آغاز می شود و به استخوان ران متصل می شود. عمل این عضله چرخش پا ها بهش سمت خارج می باشد.

عصب سیاتیک که یکی از بزرگترین اعصاب بدن می باشد از زیر این عضله عبور می کند و وارد پا ها می شود . در برخی افراد عصب سیاتیک از میان این عضله عبور می کند. گرفتگی عضله پیریفرمیس ممکن است به علت آسیب خود عضله در اثر ضربه و یا فعالیت بیش از حد و یا آسیب ساختار های مجاور آن همانند اختلالات مفصل ساکروایلیاک و یا مفصل ران رخ دهد .

در هر صورت هر علتی که موججب گرفتگی عضله پیریفرمیس شود می تواند درگیری عصب سیاتیک که در مجاورت آن قرار دارد را سبب شود.

علائم پیریفورمیس

علائم سندرم پیریفورمیس شامل درد در ناحیه باسن ، ساتخوان خاجی و مفصل ران است که به ناحیه پشت ران و گاهی پشت ساق پا نیز منتشر می شود بیمار حس سوزن سوزن شدن و سوزش در این نواحی ممکن است احساس کند و در بدترین حالت راه رفتن حتی در مسافت های کوتاه برای بیمار مشکل می شود

و بیمار نمی تواند حتی نشستن های کوتاه مدت را تحمل کند بنابراین مداوم برای کاهش درد تغییر وضعیت می دهد.در صورتی که تنشن در این عضله بسیار بالا باشد ممکن است موجب ایجاد فشار بر روی ساکروایلیاک و یا چرخش مفصل ران شود

درمان های مختلفی همانند مایوفاشیال ریلیز عضله ، درای نیدلینگ این عضله ، ماساژ های عمقی،کینزیوتیپینگ و همچنین برنامه تمرین درمانی صحیح و جامع می تواند در کاهش درد و بهبود علائم شما موثر باشد.

درد پیریفورمیس

علت دقیق سندروم پیریفورمیس شناخته شده نیست . بعضی از علل که ممکن اسن باعث درد پیریفورمیس شوند .

عبارتند از اسپاسم ماهیچه پیریفورمیس به علت آسیب خود عضله و یا آسیب ساختارهای مجاور آن همانند مفصل ساکروایلیاک و یا مفصل ران ، سفتی عضله پیریفورمیس در اثر اسپاسم و یا آسیب ، تورم این عضله ، خونریزی در نزدیکی این عضله و همچنین ضربه مستقیم به ناحیه لگن می باشد.

تشخیص این بیماری با توجه به علائم بیمار ، معاینه فیزیکی بیمار و انجام تست های اختصاصی می باشد. بیمار ممکن است علائمی همانند درد عمقی در ناحیه لگن ، درد تیر کشنده به سمت پشت ران و ساق پا ، درد در حین بالا رفتن از پله و مکان های شیب دار، افزایش درد با نشستن و همچنین کاهش دامنه حرکتی مفصل ران را داشته باشد.

عضلات پیریفورمیس

عضلات پیریفورمیس در دو سمت لگن از استخوان خاجی آغاز می شوند و به استخوان ران متصل می شوند . این عضلات در عمق عضله سرینی بزرگ قرار دارند .این عضلات مسئول ایجاد چرخش خارجی پاها هستند.

از آن جایی که عصب سیاتیک در مجاورت این عضله قرار دارد ، آسیب های این عضله می تواند بر روی این عصب تاثر گذار باشد. علائم سندروم پیریفورمیس شامل درد در باسن که با نشستن بدتر می شود ، گزگز و بی حسی در ناحیه خلف ران و ساق پا و در موارد شدید ممکن است علائم حرکتی نیز ایجاد کند.

گاهی ممکن است اختلالات این عضله به دلیل اختلالات مفصل ساکروایلیاک و یا مفصل ران ایجاد شود . در این موارد ابتدا باید این مفاصل درمان شوند تا عضله آزاد شود

درد عضله پیریفورمیس

• 
  عضله پیریفورمیس عضله بسیار کوچکی از گروه عضلات چرخاننده ران می باشد . این عضله بسیار عمقی بوده است . سندروم پیریفورمیس به علل مختلفی ممکن است رخ دهد . از جمله علل این بیماری ضربه به ناحیه لگن ، آسیب عضله ، آسیب مفاصل مجاور همانند مفصل ران و ساکروایلیک ، نشستن های ططولانی مدت ، اسپسام و اختلالات مایوفاشیال این عضله می باشند.
• 
  درد عضله پیریفورمیس می تواند تنها در ناحیه لگن به صورت یک درد عمقی و گنگ احسس شود ولی در صورتی که عصب سیاتیک نیز درگیر شود ، درد ممکن است در پشت ران و ساق پا نیز به صورت درد تیر کشنده احساس شود.
• 
  آزاد سازی این عضله و کاهش اسپاسم آن متعاقبا موجب کاهش فشار وارده بر روی عصب می شود و در نتیجه علائم بیمار تا حدود زیادی کاهش می یابد.

کشش عضله پیریفورمیس

کشش پیریفورمیس در وضعیت های مختلفی قابل انجام است:

1. 
   حالت اول: طاقباز دراز بکشید . زانوی پای درگیر را خم کنید و در این وضعیت پای خود را در خارج زانوی سالم قرار دهید سپس زانوی پای درگیر را به سمت پای سالم بکشید در صورتی که خودتان نمی تواند این حرکت را انجام دهید از فرد دیگر بخواهید زانو شما را به آرامی به سمت خارج فشار دهد به محض اینکه کشش را احساس کردید آنرا برای 30 ثانیه نگاه دارید و این حرکت را 3 بار انجام دهید.
2. 
   حالت دوم: طاقباز دراز بکشید هر دو زانوی خود را خم کنید.مچ پای مبتلا را بر روی زانوی پای سالم قرار دهید و سپس پای سالم را به درون شکم خود بکشید تا کشش را در ناحیه باسن مبتلا احساس کنید مجددا این کشش را برای 30 ثانیه نگاه دارید و این حرکت را 3 بار انجام دهید.

عمل عضله پیریفورمیس

• 
  عضله پیریفورمیس عضله بسیار کوچکی است که از استخوان خاجی به استخوان ران متصل می شوند . این عضله به صورت مایل در عمق عضله سرینی بزرگ واقع شده است . عمل این عضله چرخش خارجی ران و پاها می باشد. گاهی از انقباضات این عضله برای اصلاح راستای مفصل ساکروایلیک نیز کمک می گیرند.
• 
  این عضله در گروه عضلات چرخاننده خارجی لگن قرار می گیرد. از آن جایی که عصب سیاتیک از مجاورت این عضله عبور می کند ، اختلالات این عضله با درد سیاتیک ارتباط مستقیم دارد. ا
• 
  سپاسم و گرفتگی این عضله می تواند موجب ایجاد علائم سیاتیک شود و سندروم پیریفورمیس را ایجاد کند. نشستن های طولانی مدت ، وارد شدن ضربه به ناحیه لگن، اختلالات مفصل ساکرو ایلیاک و مفصل ران و تزریقات مکرر در این ناحیه می تواند موجب درد و گرفتگی این عضله شود.

عصب پیریفورمیس

عصب پیریفورمیس یک عصب محیطی است که عصبدهی عضله پیریفورمیس را به عهده دارد . این عصب از شبکه خاجی خارج می شود و به سطح قدامی عضله پیریفورمیس وارد می شود. این عضله از استخوان خاجی شروع می شود و به استخوان ران متصل می شود.

این عضله در مجاورت عصب سیاتیک قرار دارد . عصب سیاتیک از ریشه های کمری آغاز می شود و از زیر عضله آن و در برخی موارد از درون این عضله از لگن وارد پاها می شود . از ناحیه پشت ران تا زانو ادامه می یابد و در پشت زانو دو عصب تیبیال و فیبولار مشترک را ایجاد می کند.

درگیری این عضب می تواند موجب علائم سیاتیک در بیمار شود. در نتیجه بیمار درد در ناحیه لگن ، پشت ران و گاهی تا پشت ساق پا احساس خواهد کرد.

بیمار پیریفورمیس با توجه به سبک زندگی امروز بسیار شایع است . این عضله ، عضله بسیار کوچکی در عمق لگن می باشد که در گروه عضلات چرخاننده خارجی ران قرار می گیرد . این عضله از استخوان خاجی به استخوان ران متصل می باشد.

عصب سیاتیک از زیر و یا در برخی موارد از بین این عضله عبور می کند . بنابراین هر گونه اختلال و درگیری این عضله می تواند موجب ایجاد فشار بر روی عصب سیاتیک شود و علائم درد سیاتیک را ایجاد کند.

علائم بیماری پیریفورمیس شامل

درد ، گز گز و بی حسی ، سنگینی و تیر کشیدن در ناحیه لگن و پشت ران است که گاهی ممکن است تا پشت ساق پا نیز علائم حس شوند. درمان سندروم پیریفورمیس شامل درمان های فیزیوتراپی ، استراحت و ورزش می باشد. بهبود سبک زندگی و فعالیت منظم ورزشی می تواند از ابتلا به این بیماری پیشگیری کند.

درمان پیریفورمیس

• 
  سندروم پیریفورمیس به علت فشار بر عصب سیاتیک که در مجاورت این عضله می باشد رخ می دهد . موثرترین درمان نشانگان پیریفورمیس فیزیوتراپی می باشد .
• 
  درمان فیزیوتراپی پیریفورمیس شامل الکتروتراپی ، لیزر درمانی ، مگنت درمانی ، الکترواکوپانکچر، درمان های دستی و تمرین درمانی می باشد.
• 
  درمان های دستی شامل استفاده از تکنیک های ماساژ بافت نرم ، ریلیز مایوفاشیال ، نوروموبیلیزیشن اعصاب ، موبیلیزیشن و منیپولیشن مفاصل درگیر اطراف این عضله تاثیر بسیار زیادی در درمان این اختلال دارد .
• 
  استفاده از تکنیک هایی همانند کینزیوتیپینگ و درای نیدلینگ هم می تواند در درمان پیریفورمیس موثر باشد .
• 
  برای جلوگیری از عود مجدد بیماری تنظیم یک برنامه تمرینی مناسب شامل تمرینات دامنه حرکتی مفصل ران ، تمرینات ثبات مرکزی ، تمرینات کششی عضلات پیریفورمیس ، همسترینگ و گاستر ، همچنین تقویت عضلات ثبات دهنده تنه و عضلات کمر بند لگنی می تواند موثر باشد.
• 
  شاید این سوال بسیاری از بیماران باشد که سندروم پیریفورمیس چگونه درمان می شود؟ تقریبا در تمامی روش های درمانی این سندروم کشش عضله پیریفورمیس و آزادسازی نقاط گرفتگی این عضله وجود دارد.
• 
  همچنین یک برنامه تمرینی جامع برای بیماران سندروم پیریفورمیس با تاکید بر اصلاح طول و قدرت عضلات مفصل ران و همچنین دامنه حرکتی مفصل ران می تواند در درمان این بیماران موثر باشد.
• 
  تکنیک های منوال تراپی همانند ماساژ عمقی عضله پیریفورمیس ، کشش عملکردی این عضله ، مایوفاشیال ریلیز ، نوروموبیلیزیشن عصب سیاتیک ، استفاده از سوزن خشک و کینزیو تیپینگ می تواند در درمان این بیماری موثر باشد .
• 
  در صورتی که بیمار آسیب حاد و علائم التهابی داشته باشد مدالیته های ضد درد و التهاب همانند لیزر ، مگنت و الکتروتراپی نیز برای بیمار استفاده خواهد شد.
• 
  بسته به شدت درد و علائم بیمار درمان های متفاوتی ممکن است مورد استفاده قرار گیرد. از آن جایی که سندروم پیریفورمیس همراه با علائم التهابی است ، داروهای ضد درد و التهاب (NSAID ها ) همانند ایبوبروفن و ناپروکسن در صورت تجویز پزشک می تواند برای شما مفید باشد.
• 
  در صورتی که علائم بسیار شدید باشد و با درمان های غیر تهاجمی هیچ بهبودی حاصل نشود ، ممکن است پزشک تزریق کورتون را برای شما تجویز کند. فیزیوتراپی یکی از بهترین درمان های سندروم است.
• 
  درمان های ضد درد و التهاب همانند الکتروتراپی ، لیزر درمانی و مگنت ،استفاده از گرما و سرما ، درمان های دستی ، درای نیدلینگ ، کینزیوتیپینگ و تمرین درمانی از جمله درمان های مورد استفاده در فیزیوتراپی برای درمان سندروم پیریفورمیس می باشد.

همچنین بخوانید:

علت سندرم نفروتیک چیست؟ تشخیص آن چگونه است و آیا ارثی می باشد؟

سندرم میلودیسپلاستیک (MDS) چیست؟ آیا خطرناک است؟

بیماری کلاین لوین | نشانه ها و علل سندرم کلاین لوین چیست؟

سندرم داون چیست؟ + بهترین راه برای پیشگیری از سندرم داون

سندرم کوشینگ -آیا بیماری کوشینگ کشنده است؟

نشانه سندرم داون چیست؟