علت بروز دندان ناتال و نئوناتال چیست ؟

دندان ناتال چیست ؟

دندان نئوناتال چیست ؟

در موارد کمی، برخی از نوزادان در زمان تولد دندان دارند. به این دندان ها که از ابتدا در دهان نوزاد هستند، دندان های ناتال گفته می شود.

دندانهای neonatal نیز به دندانهایی گفته میشود که در نخستین ۳۰ روز بعد از تولد در دهان ظاهر میشوند، در حالی که رویش عادی دندانهای شیری در ۶ ماهگی صورت میگیرد

شیوع و بروز دندان های ناتال و نئوناتال در مطالعات مختلف بین ۱ مورد در هر ۲۰۰۰ تولد تا ۱ مورد در هر ۳۵۰۰ تولد گزارش شده است و تحقیقات نشان داده اند شیوع دندان های ناتال سه برابر بیشتر از دندان های نئوناتال است.

شکاف کام و شکاف لب از جمله عوامل مهمی هستند که بر شیوع این گونه دندان ها در پسران و دختران تأثیر دارند.

علت بروز دندان ناتال یا نئوناتال چیست ؟

وراثت نیز نقش مهمی در پیدایش این گونه از دندان ها دارد.

۶۰% از موارد دندان های ناتال و نئوناتال دارای پیش زمینه خانوادگی و ژنتیکی است.

تنها در صورت ابتلای یکی از والدین احتمال ابتلای نیمی از فرزندان آن ها وجود دارد.

همچنین فاکتورهای خاص مرتبط با مادران نیز می توانند در افزایش ریسک پیدایش این گونه دندان ها مؤثر باشند نظیر: عفونت همراه با تب بالا، سوء تغذیه و مصرف ناکافی ویتامین ها

دندان های ناتال اکثرا در فک پایین و به تعداد ۱ یا ۲ عدد هستند. سایز شکل و رنگ این دندان ها می توانند نرمال باشند ولی در اغلب موارد کوچک و میخی شکل هستند و رنگ آنها زرد مایل به قهوه ای است. معمولاً لق بوده و مستعد سایش و تغییر رنگ نیز هستند.

در برخی موارد وجود دندان های ناتال برای مادر و کودک ایجاد مشکل می کند. و باعث خونریزی سینه مادر در هنگام شیر خوردن نوزاد می شود.

ویژگی های دندان های ناتال

بیش از 75 درصد از دندان های ناتال و نئوناتال به شکل دوتایی در وسط لثه فک پایین در می آیند، احتمالاً به این علت که این دندان ها به شکل طبیعی اولین دندان هایی هستند که بیرون می آیند.

گاهی اوقات تنها یکی از این دندان ها زودتر در می آید. بروز چند دندان ناتال و نئوناتال نادر است، گرچه در نوزادانی که شکاف کام و لب دارند، نرخ بروز آنها در یک مطالعه 21 درصد گزارش شده بود.

1. 
   دندان های شیری جلوی وسط فک پایین 85 درصد
2. 
   دندان های جلوی فک بالا 11 درصد
3. 
   دندان های نیش و مولر فک پایین 3 درصد
4. 
   دندان های نیش و مولر فک بالا 1 درصد.

حداقل 90 درصد از دندان های ناتال و نئوناتال شیری هستند و کمتر از 10 درصد آنها دندان اضافی supernumerary هستند.

دندان های ناتال و نئوناتال می توانند اندازه، شکل، و رنگ طبیعی داشته باشند. با این حال، معمولاً آنها کوچک، میخی شکل، و زرد مایل به قهوه ای هستند. آنها اغلب شل و مستعد ساییدگی و تغییر رنگ هستند.

میزان شیوع دندان های ناتال و نئوناتال

دندان های ناتال سه برابر بیشتر از دندان های نئوناتال شیوع دارند. بروز دندان های ناتال و نئوناتال در حیطه 1:2000 تا 1:3500 قرار می گیرد. برای ایجاد تمایز بین بیرون آمدن پیش از موعد دندان های شیری از دندان های اضافه، گرفتن تصویر رادیوگرافی ضرورت دارد .

تنها 1% تا 10% از دندان های ناتال و نئوناتال اضافی هستند. بیش از 90% از دندان های ناتال و نئوناتال دندان های شیری هستند که زودتر از موعد بیرون آمده اند.

دندان های اضافی همیشه باید کشیده شوند، اما تصمیم گیری برای کشیدن یک دندان ناتال بالغ عادی، باید با در نظر گرفتن مشکلات موضعی و عمومی و دیگر گزینه های والدین انجام شود.

این دندان ها به ترتیب بیشتر در قسمت مندیبل و جلوی دهان و پس از آن، جلوی ماگزیلا، و قسمت های دندان های پرمولر یا مولر مندیبل، و قسمت های دندان های پرمولر یا مولر ماگزیلا بیرون می آیند. دندان های دو پایه (پرمولر) ناتال و نئوناتال بسیار نادر هستند.

هیچ تفاوتی در شیوع دندان های ناتال و نئوناتال بین نوزادان دختر و پسر وجود ندارد. با این حال، برخی محققان بر این باورند این نوع دندان ها بیشتر در نوزادان دختر مشاهده می شوند.

علل رشد دندان های ناتال و نئوناتال

هیچ علت دقیقی برای رشد دندان های ناتال و نئوناتال شناساسی نشده است. در گذشته، دندان های نئوناتال صرفاً کیست های لامیناهای دندانی نوزاد تلقی می شدند. معمولاً این نوع دندان ها به صورت قرینه، سفید رنگ، حاوی کراتین، و بیرون زده و جلوتر از تیغه آلوئولار بیرون می آیند.

علاوه بر این، تصور می شود بروز این نوع دندان ها بیشتر تحت تأثیر ژنتیک است و به صورت ارثی ژن آنها منتقل می شود. اختلال غدد درون ریز ناشی از مشکلات غده هیپوفیز، تیروئید، و تخمدان ها یا بیضه ها نیز می تواند عامل حیاتی باشد.

فرضیه دیگر حاکی از این است که تحلیل بیش از حد، یا افزایش تحلیل استخوان زیرین می تواند منجر به بیرون آمدن خیلی زود دندان های ناتال و نئوناتال شود.

مشکلات سلامتی مادر در دوران بارداری، اختلالات غدد درون ریز، دوره های تب در طول دوره بارداری، و سفلیس مادرزادی برخی از عوامل دخیل هستند که می توانند منجر به بروز این نوع دندان ها شوند.

با این حال، به نظر می رسد بوجود آمدن دندان های ناتال و نئوناتال همراه با عدم رشد دندان های شیری جایگزین آنها به الگوی رشد سریع یا پیش از موعد دندان ها مربوط باشد تا واقع شدن جوانه آنها در سطحی بالاتر از حد معمول.

عوامل محیطی تأثیر گذار در دندان های ناتال و نئوناتال

عوامل محیطی نیز می توانند در رشد دندان های نئوناتال نقش داشته باشند. به نظر می رسد بی فنیل های پلی کلر شده (PCBs)، دیوکسین های دی بنزو پلی کلر شده (PCDDs)، و دی بنزو فوران ها (PCDFs) منجر به رشد دندان های ناتال و نئوناتال شوند.

تنها عامل محیطی که می تواند به عنوان عامل قطعی رشد دندان های ناتال و نئوناتال تلقی شود هیدروکربن های آروماتیک پلی الیژن شده سمی هستند: PCBs، PCDDs، و PCDFs. آنها از جمله متداول ترین آلاینده های محیطی هستند.

آنها از جفت عبور می کنند، و غلظت PCDD/Fs در بافت های نوزاد با مقدار آن در شیر مادر رابطه مستقیم دارد.

کودکانی که دندان های ناتال و نئوناتال دارند اغلب علائم دیگری نیز با خود به همراه دارند.

بر اساس تحقیقات، تعدادی سندروم هستند که می توانند با دندان های ناتال و نئوناتال همراه باشند از جمله سندرم الیس وان کرولد، پاکونیشی مادرزادی یا پاکونیشیا کانژنیتا، سندرم هالرمان-استریف، شکاف کام و لب، و تعدادی سندروم دیگر.

دندان های ناتال یا دندان های نوزادی

درمان های دندان های ناتال و نئوناتال

به طور کلی، دندان های ناتال و نئوناتال به حال خود رها می شوند مگر آنکه برای مادر و کودک مشکل بوجود بیاورند. مشکلات بالینی شامل زخم شدن زبان، فرنوم زبانی، یا زخم شدن نوک سینه مادر حین شیردهی هستند.

از آنجا که معمولاً دندان های ناتال لق هستند و تکان می خورند، برخی افراد نگران وارد شدن آنها به مجرای تنفسی نوزاد هستند.

هر چند هیچ نمونه ورود آنها به مجرای تنفسی گزارش نشده است، اما عموماً توصیه می شود دندان های ناتال و نئوناتال خیلی لق، کشیده شوند.

برای دندان های ناتال و نئوناتالی که تکان نمی خورند هم درمان می تواند شامل ساییدن لبه های تیز دندان ها باشد تا جایی که صاف شوند دیگر مشکل بوجود نیاورند. می توان از اسپلینت شیردهی استفاده کرد.

در یک مطالعه مشخص شد نیمی از دندان های ناتال قبل از چهار ماهگی یا کشیده می شوند یا به صورت خود به خود می افتند.

در صورتی که دندان بیش از چهار ماه دوام داشته باشد، پیش بینی دوام آن بیشتر است؛ با این حال، اکثر دندان های ناتال به خاطر دیسپلازی مینای آنها از نظر زیبایی، ظاهری خوشایند ندارند.

بیشتر بخوانید :

بهترین زمان دندان در آوردن نوزادان

عوارض خطرناک ژل دندان (بنزوکائین) برای نوزادان

علائم دندان در آوردن نوزادان و راههای تسکین درد

درمان خارش لثه کودک

عوارض دندان داشتن نوزاد در هنگام تولد چیست؟