تفسیر آزمایش THEO
THEO آزمایشی است که جهت بررسی سطح داروی تئوفیلین در خون بکار می رود. پاسخ به تئوفیلین به طور مستقیم مناسب با سطح سرمی آن می باشد. معمولاً بهترین پاسخ بیماران به دارو در مقادیر بیشتر از µg/ml ۱۰ و کمتر از µg/ml ۲۰ مشاهده می شود.
داروی تئوفیلین برای درمان بیماریهای ریوی مانند آسم و بیماری مزمن انسدادی ریه یا COPD، برونشیت و آمفیزم ریه استفاده میشود. داروی تئوفیلین به خانوادهی داروهایی تعلق دارد که با نام داروهای گزانتین شناخته میشوند.
کنترل علائم مشکلات تنفسی میتواند میزان زمان از دست رفته در محل کار یا مدرسه را کاهش دهد. برای تاثیرگذاری ببیشتر داروی تئوفیلین باید آن را به صورت منظم مصرف کرد. داروی تئوفیلین به مرور زمان عمل میکند و نباید به منظور رفع مشکلات تنفسی ناگهانی از آن استفاده کرد. در صورت بروز تنگی نفس ناگهانی طبق تجویز دکتر از داروهای استنشاقی که سریعتر عمل میکنند استفاده کنید.
دوز مصرفی داروی تئوفیلین بر اساس وضعیت پزشکی شما، پاسخ به درمان، سن، وزن، تستهای آزمایشگاهی مانند سطح تئوفیلین خون و سایر داروهایی است که مصرف میکنید. برای کاهش خطر ابتلا به عوارض جانبی ممکن است پزشک شما دارو را با دوز پایین شروع کرده و دوز آن را به تدریج افزایش دهد.
مقادیر درمانی :
-
کودکان و بزرگسالان : µg/ml ۲۰ – ۸ -
آپنه نوزادان : µg/ml ۱۱ – ۶ -
غلظت سمی : µg/ml ۲۰ ≥
سایر نام ها: تئوفیلین، Aminophylline ، Choledyl، Tedral، Theophyl، Slophylline، Theodur
نوع نمونه قابل اندازه گیری: سرم یا پلاسما (هپارینه یا EDTA دار)
کاربردهای بالینی آزمایش THEO
۱- پایش درمان بیماران آسمی، بیماری های مزمن تنفسی انسدادی (COPD) و آپنه نوزادان
۲- ارزیابی سمیت دارو
شرایط نمونه گیری در آزمایش THEO
-
۲ ساعت پس از مصرف دهانی و وضعیت ثابت غلظتی یا ۳۰ دقیقه پس از تزریق IV، نمونه گیری انجام شود. -
نیاز به ناشتایی نمی باشد.
ملاحظات نمونه گیری در آزمایش THEO
حداکثر ۲ ساعت پس از نمونه گیری، نمونه خون را سانتریفیوژ کرده و سرم را جدا کنید.
موارد عدم پذیرش نمونه در آزمایش THEO
نمونه های شدیداً لیپمیک ، ایکتریک و همولیزه مورد قبول نمی باشد.
عوامل مداخله گر در آزمایش THEO
-
سطح تئوفیلین ممکن است در طی تجویز همزمان این دارو با آلوپورینول، متوپروال، پروپرانول و داروهای ضد بارداری خوراکی افزایش یابد. -
سطح تئوفیین سرم ممکن است در طی تجویز همزمان این دارو با کاربامازپین، فورساید، ایزونیازید، فنی توئین، نورتریپتیلین و ریفامپین کاهش یابد. -
بعد از فعالیت ورزشی یا فیزیکی مانند پیاده روی و … ، غلظت تئوفیلین سرم ممکن اس در حدود ۲۰% کاهش یابد. -
فلوئوروکئینولون ( مانند سیپروفلوکساسین، افلکساسین) باعث کاهش کلیرانس تئوفیلین می شود.
توضیحات در مورد آزمایش THEO
-
نیمه عمر دارو در افراد سیگاری و تح تجویز با فنوباربیتال کاهش میابد. -
Troleandomycin و اریترومایسین ممکن است جذب تئوفیلین را کاهش دهند. -
در غلظتی تقریباً معادل دو برابر غلظت درمانی معمولی می تواند منجر به بروز اثرات سمی شدید بر روی دستگاه عصبی و دستگاه قلبی عروقی شود. بنابراین نارسایی قلبی، نارسایی کبدی و تب طولانی، عفونت و چاقی ممکن است جذب تئوفیلین را کاهش دهند. -
افزایش نیمه عمر دارو در نوزادان نارس نیز اتفاق می افتد. در این حالت دوز دارو باید کاهش یابد.
بیشتر بخوانید:
موارد مصرف و عوارض جانبی قرص تئوفیلین-Theophylline
شربت تئوفیلین جی برای کودکان+موارد و عوارض مصرف این شربت …
مکانیسم اثر و فواید مصرف تئوفیلین-Theophylline
آسم در دوران بارداری