اختلال بدشکلی بدن
این نقص ها یا خیالی هستند و یا در صورت وجود، بسیار جزیی و بی اهمیت اند به طوری که فرد به صورت افراطی از آن رنج می برد.
شایع ترین نگرانی های این افراد عبارت است از نگرانی در مورد سایز بدن، بد شکلی بدن، قد، سینه ها، مو ، عضلات و آلت.
اختلال خود زشت انگاری یک نوع بیماری روانی است که فرد بیمار به طور مداوم در مورد طرز نگاه کردن مردم نگران است.
افراد مبتلا به اختلال بدریخت انگاری بدن ممکن است به چیزهایی فکر کنند که اصلا وجود ندارد و یا اصلا دیگران متوجه آن نمی شوند.
شدت اختلال خود زشت انگاری متفاوت است اما در بسیاری از افراد مبتلا باعث استرس شده و می تواند به حدی شدید شود که در عملکرد افراد در محل کار، مدرسه و یا در روابط اجتماعی فرد اختلال ایجاد کند.
تصور می شود که ۱ تا ۲ درصد از افراد جامعه به این بیماری روانی مبتلا باشند. میزان شیوع اختلال خود زشت انگاری در بین زنان و مردان تقریبا به یک اندازه است.
آغاز اختلال بدشکلی بدن یا اختلال بدریخت انگاری
اختلال خود زشت انگاری معمولا از سنین نوجوانی شروع می شود.
در این سنین نگرانی در مورد ظاهر آغاز می شود.
متاسفانه میزان خودکشی در این افراد بالاست.
هر عضوی از بدن می تواند باعث بروز این اختلال شود اما علل شایع بروز اختلال خود زشت انگاری عبارتند از:
-
ظاهر پوست صورت و به طور کلی صورت شامل اندازه و شکل چشم ها، بینی، گوش ها و لب ها -
اندازه و شکل تقریبا تمام اعضای بدن از جمله باسن، ران، شکم، پاها، سینه و آلت تناسلی -
شکل و اندازه ی کلی بدن -
عدم تقارن بدن و یکی از اعضای بدن
علائم اختلال بدریخت انگاری بدن
علائم اختلال خود زشت انگاری به طور کلی به عامل بروز این اختلال بستگی دارد اما به طور کلی می توان گفت که اختلال خود زشت انگاری می تواند باعث بروز علائم زیر شود:
-
فکر کردن به مشکل برای مدتی طولانی در طول روز و به صورت مداوم و هر روزه -
گرانی در مورد شکست در مراحل و چالش های زندگی به خاطر ظاهر فیزیکی
این اختلال اغلب باعث احساس ناراحتی شده و و همچنین باعث می شود که این افراد در مورد ظاهر خود بارها و بارها از دوستان و یا اعضای خانواده خود سوال بپرسند.
البته در نهایت نیز جواب های آنها را باور نمی کنند.
همچنین ممکن است این افراد به صورت مداوم تلاش در پنهان کردن مشکل خود داشته باشند.
این افراد ممکن است به صورت مداوم تمایل به استفاده از درمان های مختلف برای زیبایی پوست و یا انجام عمل های جراحی زیبایی داشته باشند • (حتی زمانی که پزشک متخصص انجام این کارها را غیر ضروری تشخیص داده باشد.)
تکرار عمل های جراحی زیبایی نیز از جمله علائم این اختلال است.
موارد شدید اختلال خود زشت انگاری می تواند به اضطراب، افسردگی و یا حتی فکر کردن و اقدام به خودکشی منجر شود.
سایر نکات درباره اختلال بدریخت انگاری بدن
بیش از ۱۰۰ سال پیش کرپلین این اختلال را شناسایی و ان را هراس از بدریختی نامید؛ او اختلال مذکور را یک روان نژندی وسواسی می دانست.
پیرژانه این اختلال را وسواس شرم از بدن نام گذاری کرد.
اختلال بدریخت انگاری بدن به خوبی مورد مطالعه قرار نگرفته است، زیرا این بیماران بیشتر به پزشکان زیبایی مراجع می کنند تا روان پزشکان .
مطالعات مختلف داده های متعددی (از یک درصد تا ۵۰ درصد) در مورد شیوع ارائه کرده اند.
داده ها نشان می دهند که شایع ترین سن شروع بین ۱۵ تا ۲۰ سالگی است (ابتلای بیشتر زنان و افراد مجرد).
اختلال بدریخت انگاری بدن بطور شایعی همراه با دیگر اختلالات روانی دیده می شود (۹۰ درصد مبتلا به افسردگی اساسی ،۷۰ درصد اختلال اضطرابی ،۳۰ درصد نوعی اختلال سایکوتیک).
علت اختلال بدریخت انگاری بدن معلوم نیست، اما فرضیاتی مبنی بر ارتباط فیزیوپاتولوژی این اختلال با سروتونین و سایر اختلالات ارائه شده است.
شروع این اختلال که می تواند تدریجی یا ناگهانی باشد، معمولا در نوجوانی شروع می شود (همراه با سیری طولانی و نوسان دار) در آزمون نقاشی شکل آدم، بزرگنمایی،تقلیل یا فقدان قسمت مبتلای بدن ،مشاهده می شود.