علائم و راههای درمان بیماری طاعون خیارکی

بیماری طاعون خیارکی چیست ؟

طاعون خیارکی ابتدا باعث مرگ تعداد بسیار زیادی از موش‌ها می‌شود؛ بنابراین، کک‌ها به دنبال میزبان دیگر، به انسان‌ها یا حیوانات خانگی حمله کرده و باعث آلودگی آن‌ها می‌شوند.

دورهٔ نهفتگی بیماری بیماری طاعون خیارکی بین دو تا شش روز طول می‌کشد. سپس علایم اولیه، یعنی لرز و تب بالا، سرگیجه، درد شدید عضلات و مفاصل، کوفتگی و سر درد ظاهر می‌شوند. پس از ۲۴ ساعت، خیارکهایی بر روی بدن بیمار به‌وجود می‌آیند.

مشاهده اولین طاعون خیارکی در چین

پس از پیدا شدن یک مورد مشکوک به طاعون خیارکی در منطقه مغولستان داخلی چین مراکز بهداشتی این ناحیه به حالت آماده باش درآمدند؛ طاعون خیارکی همان مرضی است که پاندمی مرگ سیاه را به وجود آورد.

این مورد مشکوک در شهری به نام Bayannur شناسایی شده که در شمال غربی پکن قرار دارد. طبق گزارشی که خبرگزاری رسمی چین شینهوا در این باره منتشر کرده است بیمارستانی که این فرد به آن مراجعه کرده بلافاصله مقامات فرمانداری را در مورد آن مطلع کرده است.

روز گذشته و به دنبال پیدا شدن این فرد، مقامات محلی شهر Bayannur برای پیشگیری از شیوع طاعون خیارکی اعلام وضعیت هشدار سطح ۳ کردند.

طاعون خیارکی یکی از سه شکل مختلف بیماری طاعون است که باعث تورم و درد بسیار شدید گره های لنفاوی می شود و علاوه بر آن، تب و لرز و سرفه را هم به همراه دارد.

علائم اولیه طاعون خیارکی

طاعون خیارکی با تب و لرز شدید ، سرگیجه، درد شدید عضلات و مفاصل، کوفتگی و سر درد ظاهر می‌شوند.

پس از ۲۴ ساعت، خیارکهایی بر روی بدن بیمار به‌وجود می‌آیند. خیارک‌ها غدد لنفاوی هستند که متورم شده‌اند.

این خیارک‌ها معمولاً در اطراف ناحیهٔ نیش کک ظاهر می‌شوند و به تدریج بزرگ می‌شوند و بسیار دردناک و حساس هستند.

از علایم دیگر بیماری طاعون خیارکی، کم‌شدن آب بدن و عطش دایمی بیمار است. درصورتی که بیمار به‌ موقع تحت علاج قرار نگیرد، علایم هشدار دهنده‌ای همچون افزایش تعداد ضربان‌های قلب، آشفتگی و هذیان ظاهر می‌شوند. در این صورت بیمار پس از ۳۶ ساعت می‌میرد.

البته بین ۲۰ تا ۴۰٪ این بیماران ممکن است به طور ناگهانی، پس از یک دورهٔ نقاهت طولانی، از مرگ نجات یابند.

راههای انتقال طاعون خیارکی

1. 
   انتقال طاعون خیارکی از طریق تماس با کک آلوده
2. 
   از طریق تماس مستقیم با انسانهای مبتلا به طاعون ریوی
3. 
   در اثر تماس و دستکاری نسوج حیوانات آلوده و محیط کشت باسیل طاعون
4. 
   انتقال بیماری طاعون در اثر تماس با گربه های آلوده به پنومونی طاعونی
5. 
   منتقل شدن طاعون در اثر تماس با شپش و کنه آلوده
6. 
   انتشار عمدی بیماری طاعون از طریق افشانه های آلوده در حملات بیوتروریستی
7. 
   انسان، با قرار گرفتن در چرخه انتقال حیوانی طاعون و یا با ورود حیوانات وحشی آلوده یا کک آنها به اجتماعات انسانی، به بیماری طاعون، مبتلا می شود و حیوانات اهلی نیز ممکن است کک آلوده به طاعون جوندگان را به منازل، منتقل کنند.
8. 
   آلودگی شدید جوندگان شهری، موجب همه گیری حیوانی و انسانی طاعون می شود و انسان، نقش میزبان اتفاقی را ایفاء می کند.
9. 
   پستانداران گوشتخوار، نظیر سگ و گربه و بسیاری از گوشتخواران دیگر، در کانونهای بومی و همه گیر طاعون، مثبت هستند و این تغییرات سرمی، در اثر خوردن جوندگان مبتلا به طاعون، حاصل می شود.
10. 
    گربه های اهلی و سگها می توانند وسیله ای جهت انتقال بیماری طاعون، به انسانها به حساب آیند و این حیوانات در اغلب موارد، جوندگان آلوده را به محیط خانه می آورند.
11. 
    از طریق ترشحات آبسه های زیر پوستی، ترشحات دستگاه تنفسی ناشی از پنومونی، انتقال مکانیکی بوسیله گازگرفتن و چنگ زدن و ترشحات دهانی حلقی ناشی از کلونیزاسیون یرسینیا پستیس، به طور مستقیم، باعث آلودگی انسان به طاعون می گردند.

درمان طاعون

امروزه با استفاده از آنتی‌بیوتیک می توان بیماری طاعون خیارکی را درمان کرد و از میزان مرگ و میر ناشی از بیماری کاست از جمله آنتی بیوتیک های موثر بر بیماری طاعون می توان به استرپتومایسین، تتراسایکلین، کلرامفنیکل، کوتویموکسازول، سولفا دیازین اشاره کرد.