علائم شایع شکستگی درشت نی پروگزیمال (زیر زانو) چیست؟

علل و علائم شایع شکستگی پروگزیمال تیبیا + درمان

شکستگی پروگزیمال تیبیا: زانو بزرگترین مفصل بدن انسان است استخوان های کشکک (تاندون)، چهارسر ران، کشکک و عضلات چهارسر ران شکستگی استخوان زانو یکی از شایع ترین و شدیدترین آسیب های جسمی محسوب می شود که گاهی برای درمان آن نیاز به جراحی دارد و معمولا با افزایش سن و کاهش تراکم استخوان این مشکل شدیدتر می شود.
انتهای استخوان ساق پا (بزرگترین استخوان ساق پا) و استخوان ران نیز در مفصل زانو قرار دارند. به همین دلیل در اثر ضربات ناگهانی به زانو، احتمال آسیب به استخوان های ساق و ران افزایش می یابد.
یکی از مهم‌ترین آسیب‌های استخوان ساق پا و زانو، شکستگی ناحیه پروگزیمال تیبیا است که دانستن علائم و روش‌های تشخیص آن می‌تواند به درمان این آسیب کمک کند. در این مقاله به طور کامل به توضیح این نوع شکستگی و راه حل های درمان آن می پردازیم. یک همراه دلگرم کننده باشید.

تیبیای پروگزیمال چیست؟

ما با پاهایمان می ایستیم، راه می رویم و می دویم. استحکام و کیفیت استخوان های ران، زانو و ساق پا در توانایی ما برای انجام این فعالیت ها موثر است. آسیب به هر استخوان این اندام حیاتی می تواند منجر به صدمات جدی و گاهی غیرقابل برگشت شود.
درشت نی یک استخوان بلند است که در قسمت پایین ساق پا بین زانو و مچ پا قرار دارد و بعد از استخوان ران بزرگترین استخوان بدن است. بیشتر وزن بدن هنگام حرکت روی زانوها و استخوان های درشت نی است. این استخوان بیشتر از سایر قسمت های بدن به دلیل ضربه های سنگین ناشی از تصادف، مسافرت یا زمین خوردن آسیب می بیند.
شکستگی تیبیا پروگزیمال که یکی از انواع شکستگی زانو است. به آن شکستگی قسمتی از استخوان درشت نی که درست زیر زانو قرار دارد گفته می شود. با توجه به شدت و نوع آسیب، درمان این آسیب نیز متفاوت است. جراحی و گچ گیری زانو رایج ترین روش های درمانی برای این شکستگی هستند. گاهی اوقات علاوه بر دررفتگی استخوان ها، سایر بافت ها مانند پوست، تاندون ها، ماهیچه ها، اعصاب و رگ های خونی آسیب می بینند و باید درمان شوند.

انواع شکستگی زانو چیست؟

معمولا تشخیص این نوع شکستگی پس از معاینه بالینی با استفاده از سی تی اسکن یا ام آر آی برای شناسایی محل و نوع شکستگی و همچنین میزان آسیب به بافت های نرم مانند عضلات و تاندون ها انجام می شود. در معاینه بالینی، پزشک ابتدا از شما سوالاتی در مورد چگونگی وقوع حادثه می پرسد و سپس با معاینه مفصل زانو، بافت های نرم، کبودی، تورم و زخم، ناحیه آسیب دیده را ارزیابی می کند. در صورت داشتن یک بیماری زمینه ای مانند دیابت، ضروری است که به پزشک خود اطلاع دهید.

برخی از علائم شکستگی پروگزیمال تیبیا عبارتند از:

کبودی و تورم در اطراف زانو
درد شدید هنگام خم شدن، حرکت یا تحمل وزن
احساس سردی در زانو و ساق پا که می تواند نشانه ای از اختلال در گردش خون در این ناحیه باشد.
بی حسی و گزگز در زانو و ساق پا که می تواند نشانه ای از آسیب عصبی در ساق پا باشد.

علت شکستگی پروگزیمال تیبیا چیست؟

این نوع شکستگی می تواند به دلایلی مانند کار فیزیکی با فشار بالا یا آسیب داخلی استخوان ناشی از بیماری هایی مانند عفونت و سرطان رخ دهد. اما علت شایع این آسیب عواملی مانند زمین خوردن، سقوط از ارتفاع و آسیب های ورزشی است. شدت شکستگی استخوان به سن و قدرت استخوان ها نیز بستگی دارد. زیرا به طور کلی به دلیل افزایش سن، تراکم استخوان کاهش می یابد و این موضوع احتمال شکستگی را افزایش می دهد.

بهترین راه برای تشخیص شکستگی پروگزیمال تیبیا

تشخیص شکستگی پروگزیمال تیبیا توسط گرافیک ساده است سی تی اسکن می تواند آناتومی و الگوی شکستگی را با دقت بیشتری نشان دهد و به انتخاب روش جراحی کمک کند، همچنین MRI در نشان دادن آسیب های بافت نرم همراه (رباط ها و منیسک) مفید است.

عوارض شکستگی پلاتوی تیبیا چیست؟

در شکستگی های پلاتوی تیبیا علاوه بر آسیب و له شدن قسمت فوقانی درشت نی، بخشی از مفصل زانو و کشکک نیز آسیب می بیند. این نوع شکستگی معمولا در افراد بالای 50 سال دیده می شود. اما به طور کلی زنان بالای 70 سال و مردان بالای 40 سال بیشتر در معرض خطر این نوع شکستگی استخوان پروگزیمال تیبیا هستند. شکستگی پلاتوی تیبیا باید فوراً درمان شود. زیرا می تواند باعث شود آرتریت، عدم تعادل حرکتی و حتی از دست دادن تحرک مریض شدن

شکستگی پروگزیمال تیبیا چگونه درمان می شود؟

اگر شکستگی پروگزیمال تیبیا به درستی درمان نشود، می تواند عوارض زیادی برای بیمار داشته باشد. معمولا درمان این نوع شکستگی زانو با توجه به شدت و نوع آسیب به دو روش انجام می شود. در حالت اول اگر تعداد شکستگی ها زیاد نباشد پا را گچ می کنند و در حالت دوم مداخله جراحی انجام می شود.
جراحی نیز به روش های مختلفی مانند استفاده انجام می شود سیستم شماره گذاری با پلاک های “قفل کننده” (LCP) و روش پلاک شمارنده “TT” (براکت T) بر اساس مطالعه انجام شده در مرکز تروما دانشگاه علوم پزشکی مشهد انجام شد. برای درمان این نوع شکستگی، روش آبکاری LCP ایمن تر است و میزان آسیب بافت استخوان را کاهش می دهد. همچنین با این روش بیمار سریعتر بهبود می یابد و عوارض عمل در مقایسه با روش Buttress TT plate کمتر است.

درمان شکستگی پروگزیمال تیبیا معمولا 6 تا 12 هفته بسته به شدت و نوع شکستگی زمان می برد. مراقبت های بعد از عمل در روند بهبود شکستگی بسیار موثر است. بنابراین انجام فیزیوتراپی و تمرینات ورزشی برای تقویت عضلات پا ضروری است.

جراحی استئوتومی پروگزیمال تیبیا برای چه کسانی مناسب است؟

جراحی استئوتومی پروگزیمال تیبیا برای درمان بیماران مبتلا به ژنواروم یا پای حامل انجام می شود علاوه بر این، برای افرادی که مشکل دارند مانند آرتریت، آسیب مزمن رباط PLC و همچنین نیاز به پیوند منیسک زانو دارند، تجویز شده است.
یکی از شایع‌ترین آسیب‌های فیزیکی شکستگی استخوان است که اغلب در اثر ضربه ایجاد می‌شود تصادف، سقوط یا عوامل دیگر رخ می دهد. شکستگی پروگزیمال تیبیا که یکی از انواع شکستگی زانو است، شکستگی بخشی از درشت نی که درست زیر زانو قرار دارد نامیده می شود. درمان این شکستگی به روش های مختلفی مانند گچ پا و زانو و همچنین جراحی انجام می شود.