سلام جدید – اداره فرهنگ و هنر: عثمان محمدپرست استاد برجسته موسیقی دوتار و کورسان مکامی امروز در زادگاهش خوافو درگذشت تا نور درخشان دیگری از موسیقی ماکامی ایران را خاموش کند. محمدپرست از معدود استادان بازمانده موسیقی ماکامی خراسان بود.
شمس‌الله پونه، برادرزاده و شاگرد این استاد دانشگاه در گفت‌وگو با ایسنا، با تایید خبر درگذشت عثمان محمدپرست، گفت: وضعیت وی در دو شب گذشته وخیم‌تر شده و وی در بیمارستان خواف بستری شده است. سرانجام عثمان محمدپرست صبح امروز در همین بیمارستان دار فانی را وداع گفت
موسیقی مکامی خراسان در سال های اخیر شخصیت هایی چون حاج قربان سلیمانی، نورمحمد درپور، ابراهیم شریف زاده، غلامحسین سمندری، غلامعلی پورعطایی و محمدحسین یگانه را از دست داده است.
عثمان محمدپرست یا به قول معروف عثمان خوافی موسیقی را به تنهایی یاد گرفت و آن را حفظ کرد و با این حال در دوتار چنان استاد شد که امروزه بسیاری از اساتید موسیقی زندگی دوتار را مدیون عثمان هستند.
عثمان محمدپرست را بسیاری از ایرانیان می شناسند اما با آهنگ و آن آهنگ ترانه ای است که در سال ۱۳۵۳ با صدای او ضبط شده است.
در اکتبر 2017، یک پلاک دائمی به نام او در ورودی خانه اش نصب شد که ده روز بعد توسط یکی از همسایه هایش شکسته شد. محمدپرست به روزنامه ایران گفت که در همان زمان کاشی هایش را شکسته است: «کاشی دائمی من را یکی از همسایه هایم شکست، البته این تنها چیز نبود و کلمات بسیار زشتی روی در نوشته شده بود. من یک نوازنده اهل سنت هستم. اما دین ربطی به تعصب کور و بی دلیل ندارد.
عشق به دوتار از کودکی تا پیری
عثمان محمدپرست در این مستند خود را اینگونه معرفی می کند: به نام خدا. من عثمان اهل خراسان و مسلمان هستم. او از چگونگی علاقه اش به موسیقی می گوید: یک نفر در رادیو تهران خواند و من عاشق این موسیقی و صدا و ساز شدم. صدای عثمان صدای ادیب خوانساری بود که از رادیو پخش شد.
عثمان محمدپرست برای رسیدن به سادگی نتوانست به موسیقی دست یابد و به همین دلیل بارها با مخالفت پدر مواجه شد، اما پدر با دیدن علاقه پسرش دست از مخالفت برد.
عثمان محمدپرست درباره مخالفت پدرش با موسیقی می گوید:
پدرم به من گفت تو شدی دالی آبروی من را نزن! اما آنها نتوانستند جلوی من را بگیرند. یک شب با دکتری شرحی از حضرت محمد (ص) می خواندم که پدرم شنید و از مادرم پرسید این صدا کیست؟ مادر مناسب پسر شماست پدرم به اتاقی که من بودم می آید و صورتم را می بوسد و می گوید: نمی دانستم اینطوری هستی و عاشقت شدم. تمام زندگی من برای تو
او از عشقش به دوتار می گوید:
دوتار به معنای عشق است، دوتار ساز آرام و ملایمی است که هم نوازنده و هم علاقه مندان به این ساز را آرام می کند.
من عاشق دختر پشت دیوار شدم و رفتم پیش مادرم و گفتم: مادرم عاشق این دختر شده بود. چه خاکی به سرم بزنم؟ مادرم گفت: عاشق این دختر شدی؟ این دختر نوه یک قاضی استانی است. گفتم: هر که باشد.
عثمان محمدپرست از دردسرهای دوتار نوزازی در راه ازدواجش می گوید.
وقتی قاضی متوجه شد من دوتارا بازی می کنم، گفت دختر به دوتارا نمی دهیم. به خدا گفتم من این دختر و دوتارا را هم می خواهم! زجر کشیدم و صبر کردم، هم دکتر و هم دختر را بردم.
عثمان محمدپرست علاوه بر دوتار، به نواختن ست و ویولن نیز دست یافت. او سبک خاص خود را در دوئت نوازی داشت که او را از دیگر اساتید دونوازی متمایز می کرد. عثمان با افرادی چون محمدرضا شجریان و شهرام ناظری نقطه بازی کرد و مورد تمجید اساتیدی چون حسن کسایی قرار گرفت.
