با ورود به تلویزیون و صحبت از فوتبال ، او از ابتدا به دلیل چهره ها و سخنان متفاوتی که با دیگر کارشناسان ورزشی در رادیو داشت ، توجه ها را به خود جلب کرد. وی گفت: “در ابتدا ، ورود من به ایستگاه رادیویی برخی افراد را به فکر فرو برد که از کجا آمده اند تا درباره فوتبال صحبت کنند ، اما سپس آنها گفتند که در زمان انتخابات ، بسیاری از مردم از فوتبال به عنوان یک شیوه زندگی استقبال می کنند.” او پرداخت خواهد کرد. ”
به گزارش ایسنا ، صدر که لیسانس اقتصاد از دانشگاه تهران و فوق لیسانس برنامه ریزی شهری از دانشکده هنرهای زیبا داشت ، در هشت سالگی ابتدا برای تماشای فوتبال به آمادیا رفت. بعداً ، وقتی بزرگ شد ، در بحبوحه انقلاب ، او دوباره به آمادیا رفت ، اما این بار با نقشی دیگر به نام “عکس” برای ثبت وقایع سیاسی آن زمان ؛ «من به عکاسی علاقه داشتم. من به امجدیه رفتم و از تظاهرات و عکس ها با دوربین 8 میلی متری فیلم گرفتم. “این فیلم ها از قبل در انبار ما هستند ، اما من نمی خواهم به آنها برگردم زیرا من همیشه رو به جلو بوده ام.”
صدر همچنین این رویکرد نویدبخش را در نوشتن فیلم در مجلات تخصصی داشت. او اولین بار در سال 1962 در یک مجله فیلم نوشت. او هنگام خواندن کتاب مقدس خود بسیار هیجان زده شد ، اما بعداً ، وقتی آن را دوباره خواند ، از متن لذت نبرد. وی پس از تعطیلی مجله هفت که ناجوانمردانه خواند ، دیگر از نوشتن درباره سینما دست کشید و معتقد بود که دوران چنین انتقادهایی به پایان رسیده است.
اما آنچه صدر را به مشهورترین چهره تبدیل کرد حضور در تلویزیون و صحبت در مورد فوتبال و زندگی با شخصیتی به نام آدل فردوسی پور بود.
در دهه 1990 ، صدر در بسیاری از برنامه های زنده فوتبال در شبکه سه سیما حضور چشمگیری داشت. در جریان جام جهانی 2018 بود که او منتقد دائمی بسیاری از توپ های فوتبال بود و در برنامه ویژه فردوسی پور (1997) به همراه محمدرضا احمدی در استودیو و محمد حسین میثاقی (گزارشگر) حضور داشت.
او روزگاری در برنامه های Nud Ferdosipur شرکت فعال داشت و معتقد بود که “این برنامه اجازه نمی دهد فوتبال فراموش شود.” وی اظهار داشت: متأسفانه فوتبال ایران به خودی خود نه زنده است و نه پویا ، اما “نود” نقاط تیره و سیاه این ورزش را با نگاهی انتقادی به تصویر می كشد و حفظ توجه به یك ورزش به خودی خود كار مهم و ستودنی است. »
حمایت صدر از فردوسی پور نیز برای همیشه به یاد می ماند که وی توسط سیمون کوپر ، نویسنده کتاب فوتبال علیه دشمن ، به ترجمه غیرقانونی کتاب خود متهم شد. با این حال ، این موضع مورد انتقاد بسیاری قرار گرفته است.
البته همکاری این مفسر فقید ورزشی با صداوسیما محدود به برنامه های سه و عادل فردوسی پور نبود. در سال 1994 ، او همچنین به عنوان یک متخصص ثابت در برنامه Beyond the Bench از شبکه ورزش ظاهر شد. طبق نظرسنجی های رادیویی ، این برنامه همچنین یکی از پربیننده ترین برنامه ها در شبکه ورزش بود. فراتر از نیمکت ، او از دیدگاه عمدتا تاریخی ، جامعه شناسی و فنی به وقایع فوتبال جهان نگاه می کرد.
همکاری مزدک میرزایی با مجموعه مستند تاریخ فوتبال ایران برای شبکه مستند و صدر متخصص ، از دیگر فعالیت های او با تلویزیون است.
اما با رفتن آدل فردوسی پور و برخی دیگر از چهره های تلویزیونی کانال 3 و انتصاب مدیران جدید ، فعالیت های رادیویی صدر محدود شد. در سالهای آخر زندگی ، او اغلب در ایالات متحده زندگی می کرد و همکاری او با رادیو محدود به چند لینک ویدیویی به برنامه “فوتبال 120” بود که تا همین اواخر توسط فردوسی پور تهیه می شد.
پیامی احساسی و دلگرم کننده از فردوسی پور ، پس از اطلاع از وخامت بیماری صدر و جمله معروف “من حرکات دستان شما را هنگام تماشای فوتبال دوست دارم و امیدوارم تا زمان بهبودی کامل برای تماشای افراد حساس محلی و خارجی دوباره مصادف است انجام دادن. “در هفته های اخیر ، به مناسبت روزهای فوتبال دو دوست در رادیو ، به طور گسترده در شبکه های اجتماعی و شبکه ها پخش شده است ؛ سالهایی که فردوسی پور معتقد بود تکرار می شود ، اما بیماری به او یا حمیدرضا صدر اجازه نداد.
با این وجود ، صدر خیلی زود پرونده حضور در تلویزیون را بسته بود. او دو سال پیش در پاسخ به اینکه چرا از رادیو خارج شد ، در فضای مجازی پاسخ داد: “دیگر هیچ کس ما را خسته نمی کند. “در عین حال ، غیر استاندارد و غیر استاندارد ، نوبت به جوانان پر از استعداد می رسد.”
انتهای پیام