صدرحمت به تحریم! / هیات مدیره بانک ها شخم بخورد

در مورد تاثیر تحریم ها؛ دو نظریه متفاوت وجود دارد. برخی معتقدند که می توان آثار تحریم را مدیریت کرد و به حداقل رساند. در مقابل، گروه دوم بر این باورند که تأثیر تحریم ها حداقل در برخی موارد است. این بالاتر و عمیق تر است که بتوانید با خیال راحت از خود در برابر پیامدهای منفی آنها محافظت کنید. رؤسای جمهور دوره های مختلف، دولتمردان، اقتصاددانان و پدیدآورندگان سیاست های کلان اقتصادی؛ آنان با توجه به اعتقاد خود به یکی از دو نظریه، دخالت در حریم بریم را بی نتیجه می دانند و یا اتمام مذاکرات بریم را پیش شرط توسعه اقتصادی کشور می دانند. کدام یک از این نظریه ها توسط واقعیت های اقتصادی ایران تایید می شود؟ برای کسب اطلاعات بیشتر با آلبرت بگزیان به گفت وگو نشستیم.

قلدرها فعال تر از تحریم ها هستند

با توجه به تاثیر حوادث بر برجام بازار و بعد از آن التهاب کاذب اقتصادی، هرچند موقت، با یک اقتصاددان گفت و گو کردیم. با ما بمان.

آلبرت بغزیان، اقتصاددان به گستره نیوز گفت: از نظر اقتصادی، تحریم ها هرگز به نفع هیچ کشوری نبوده است. تحریم ها می توانند ما را به خود بیاورند. دولتی که این توانایی را داشته باشد، مجبور است در شرایط تحریم، به ویژه در شرایط مولد، کار کند. اما در مورد کشوری که از فرصت های خود استفاده نمی کند، این چیزی است که امروز می بینیم. یعنی الان صنعت خودروسازی ما ممنوع واردات است و حمایت می شود، اما شرایط به گونه ای است که نمی تواند تولید کند زیرا زیر تحریم کردن قطعات یدکی و قطعات. به عنوان مثال طبیعی است که توسعه دامداری ایده آل ما باشد اما با سدی به نام تحریم مواجه هستیم و همچنان در نهاده های دامی عقب هستیم و امروز تصمیم گرفته شد ارز ترجیحی حذف شود. همه این مسائل ناشی از تحریم است که مانع از برگشت پول نفت ما می شود و وقتی این اتفاق می افتد 40 تا 50 درصد صرف تبدیل و انتقال ارز می شود. پس از این مرحله باید کالای وارداتی را از قاچاقچی دریافت کنیم. همه این مسائل از پیامدهای تحریم است. نباید گفت تحریم ها نقشی ندارند، چون نقش خود تحریم ها آنقدر زیاد شده که فاحشه ها، کافرها و قلدرها بیشتر از تحریم ها فعال هستند. باید صد رحمت به تحریم گفت!

پول آزاد شده را حذف نکنید

وی افزود: دولت می‌گوید مشکلات را به تحریم‌ها ربط نمی‌دهد، اما باید به دولت‌ها بگوییم که تحریم‌ها با زندگی مردم مرتبط است و سایر مشکلات تنها به دلیل وخامت اقتصادی باقی می‌ماند. بنابراین، من معتقدم که با حرکت به سمت بهبود شرایط مذاکرات و نتیجه گیری برد-برد، اثرات روانی و واقعی از جمله آزادسازی پول های بلوکه شده و صادرات نفت دیده می شود و به اقتصاد کشور کمک می کند. و در این مرحله حواس ما باید متمرکز باشد و پول های آزاد شده را مانند دوره پس از برمه پاک نکنیم. نتیجه مذاکرات می تواند مفید باشد و هیچ سازنده دیگری نمی تواند بهانه و مشکلی پیدا کند. تولید «باید لغو شود.

تفاوت استقلال با خودکفایی اقتصادی

کشور ما می تواند نیازهای داخلی خود را تامین کند. البته اگر کیفیت را در حوزه تغذیه در نظر نگیریم، از برکت اقلیم چهار ساله کشور داریم، اما چرا نتوانسته ایم خودکفا باشیم؟ برنج و به گندم برسیم؟! برنج ایرانی از نظر کیفیت از کشورهای خارجی جلوتر است اما چرا نمی توانیم به خودکفایی برسیم؟! ما می توانیم، اما چرا چنین چیزی اتفاق نمی افتد؟ اخلالگرانی هستند که اجازه نمی دهند دولت از وابستگی به واردات در صنایع مختلف خارج شود. استقلال اقتصادی با خودکفایی کامل متفاوت است. ما می توانیم در خیلی چیزها خودکفا باشیم، اما باید بتوانیم با مازاد کار کنیم. باید مدیریت زمین را حفظ کنیم، در برخی مناطق فقط درآمد مردم از طریق قاچاق و سوخت به دست می آید، زیرا درآمد نفت در کشور به تناسب تقسیم نمی شود. مگر اینکه نمایندگان مجلس بتوانند از فشار سیاسی خود برای وارد کردن بودجه به لایحه و آوردن آن به استان خود استفاده کنند. این پیام رهبری بود که اگر ساختار بودجه را اصلاح کنیم، عدالت در توزیع بودجه بیشتر می شود.

دو هدف ناسازگار

وی خاطرنشان کرد: تنها مشکلی که چند سالی است در ایران داریم این است که هر سال متناسب با شرایط اقتصادی کشور شعار خاصی مطرح می شود. ما با شعار تولید شروع کردیم و مشکل ما تولید است. مشکل ما تقاضا و مصرف نیست. اصلاح الگوی مصرف داشتیم. ما شاهد جهاد اقتصادی بوده ایم. ما حمایت از تولید ملی را تجربه کرده ایم و امسال صحبت از برچیده شدن است. در بحث تولید، هر صنفی صاحب خود را دارد و اجازه صدور مجوز را نمی دهد. ضمناً علوفه چیزی نیست که در کشور تولید نشود. در واقع آنها نمی خواهند تولید صورت بگیرد زیرا در تجارت سود وجود دارد. نام سال، رفع دقیق موانع در تولید است، اما من که نگاه می‌کنم، مصداق تحقق یافته آن را پیدا نمی‌کنم. گذرواژه‌های زیادی وجود دارد اما اجرا نمی‌شوند. مثلاً می گویند بانک ها باید از تولید حمایت کنند اما به حرف تولیدکنندگان گوش ندهند. بانک دنبال سود است و ما به دنبال تولید و اشتغال. این دو هدف با هم خوانده نمی شوند.

بزیان در پایان خاطرنشان کرد: شاید این موضوع باید با مذاکرات جناحی حل شود. آنچه آقای رئیسی بالاخره به این نتیجه برسید. انتظار داشتیم این اقدامات زودتر در بحث نظارت بر قیمت ها انجام شود، اما هنوز آرامش به بازارها برنگشته است. تا زمانی که نه تحریم ها سنگین تر شده اند و نه نرخ ها واحد پول تمام شد! چرا یک ماشین اینقدر گران می شود؟ من عضو هیئت نظارت بودم و از ابتدا با این طرح مخالف بودم. امروز نه در لایحه و نه در سیاست پولی بانک مرکزی; بدون پشتیبانی تولید «هیئت مدیره بانک ها ابتدا باید شخم بزند تا جایگزین کسانی شود که از تولید مراقبت می کنند.