اما بررسی علل درد، سوزن سوزن شدن و تکرر ادرار در این زنان مهم است، زیرا این عوارض می تواند ناشی از التهاب و عفونت های جدی تری مثانه یا سیستم ادراری و یا به دلیل عفونت های دستگاه تناسلی باشد. عفونت هایی که به راحتی با تشخیص صحیح درمان می شوند.
دکتر آمنه لاهوتی، متخصص زنان و زایمان در گفت و گو با جام جم گفت: عفونت محدود به مثانه های دردناک و ناراحت کننده است، اما اگر عفونت به کلیه ها برسد، خطرناک و جدی می شود. عفونت ادراری همیشه با علائم و نشانه ها همراه نیست، اما در صورت وجود علائم
علائم شامل میل شدید به ادرار کردن، احساس سوزش هنگام ادرار کردن، تکرر و سبک ادرار، ادرار کدر یا خونی، ادرار بدبو، بیدار شدن در شب به دلیل ادرار کردن، درد لگن، کمر یا باسن، تب و لرز، تغییرات در حجم ادرار و درد هنگام مقاربت
چه کسانی مستعد عفونت ادراری هستند؟
عفونت های دستگاه ادراری در برخی از زنان شایع تر است. یعنی بیش از یک بار به این نوع عفونت مبتلا می شوند.
دکتر لاهوتی می گوید: زنانی که از انواع خاصی از داروهای ضد بارداری مانند دیافراگم استفاده می کنند نیز در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به عفونت ادراری هستند. پس از یائسگی، عفونت های دستگاه ادراری به دلیل کمبود استروژن می تواند شدیدتر شود.
ناهنجاری های مادرزادی و مجاری ادراری نیز می تواند منجر به عفونت دستگاه ادراری شود. از سوی دیگر، بزرگ شدن سنگ کلیه یا پروستات نیز می تواند باعث احتباس ادرار در مثانه شود و منجر به عفونت دستگاه ادراری شود.
وی گفت: دیابت و برخی بیماری های دیگر نیز با ایجاد اختلال در سیستم ایمنی، خطر ابتلا به عفونت های ادراری را افزایش می دهند. همچنین کسانی که نمی توانند ادرار کنند و از کاتتر استفاده می کنند، بیشتر در معرض خطر عفونت ادراری هستند.
چرا عفونت ادراری در زنان بیشتر است؟
البته در دوران کودکی تفاوت زیادی وجود ندارد اما از سه سالگی به بعد این میزان در خانم ها افزایش می یابد و چند دلیل مهم برای آن وجود دارد که مهم ترین آن ها آناتومی ناحیه ادراری و تناسلی است. زن طول مجرای ادرار در زنان به طور قابل توجهی کوتاهتر از مردان است که باعث افزایش عفونت های دستگاه ادراری می شود که عمدتاً صعودی هستند.
دلیل دیگر نزدیکی مقعد و واژن به مجرای ادرار است، بنابراین یکی از عواملی که باعث عفونت ادراری در زنان می شود، تماس جنسی است. در طی هر تماس مقدار زیادی میکروب وارد مجرای ادرار می شود که اگر خانم به موقع و بعد از نزدیکی کامل ادرار نکند و یا مقدار مایع مصرفی او کم باشد می تواند منجر به عفونت ادراری شود. عامل دیگر قطع شدن جریان ادرار در هنگام ادرار است. برخی افراد به اشتباه فکر می کنند که این کار برای تقویت عضلات کف لگن مفید است.
اما قطع شدن جریان ادرار باعث ایجاد خلاء یا مکش در آن ناحیه می شود و این خلاء تمام میکروب های بیماری زا اطراف مقعد و واژن را به داخل مجرای ادرار می کشاند و باعث عفونت ادراری می شود. بهداشت ضعیف یکی دیگر از دلایل است. بسیاری از عفونت های دستگاه ادراری را می توان به راحتی با رعایت بهداشت پیشگیری کرد. این مهمترین نکته است
هنگام شستشو و تمیز کردن و حتی خشک کردن، دست یا دستمال خود را به سمت مقعد به سمت جلو حرکت ندهید. بنابراین می توان با شستشو به عقب و جلو از بروز عفونت جلوگیری کرد. همچنین تعویض نامنظم لباس زیر و وجود رطوبت و رطوبت در آن باعث ایجاد کلنی میکروب ها و قارچ ها در لباس زیر می شود.
همیشه سعی کنید لباس زیر خود را خشک نگه دارید. البته در این ناحیه میکروب هایی به نام لاکتوباسیل وجود دارند که در اطراف واژن زندگی می کنند و محیط اطراف واژن و مجرای ادرار را اسیدی کرده و این ناحیه را برای رشد باکتری ها نامناسب می کنند. حال اگر به هر دلیلی این لاکتوباسیل ها از بین بروند، اسیدیته منطقه به هم خورده و برای رشد سایر باکتری ها مناسب خواهد بود.
چه چیزی باعث می شود لاکتوباسیل ها باسیل ها را از بین ببرند؟
اولین علت یائسگی است. لاکتوباسیل ها به دلیل اختلال در سیستم هورمونی در دوران یائسگی می میرند. دلیل دیگر استفاده از مواد شوینده مانند شامپو، صابون، خوشبو کننده ها و …. نشستن در یک کاسه آب با جوش شیرین، نمک، بتادین و … است. بدون نسخه، یک متخصص مانع محافظ این ناحیه را از بین می برد.
علائم عفونت ادراری چیست؟
اولین علامت عفونت ادراری ناراحتی هنگام ادرار کردن است. این احساس می تواند به صورت گزگز، گزگز در مجرای ادرار، درد در انتهای ادرار و درد در ناحیه شرمگاهی یا پایین شکم ظاهر شود. علائم دیگر عبارتند از تکرر ادرار همراه با درد، ادرار با بوی نامطبوع، تغییر رنگ ادرار به تیره یا چای رنگ، و خون شفاف در ادرار همراه با لخته شدن. در مواردی که عفونت ادراری به کلیه ها سرایت می کند، تب و درد لگن نیز به این علائم اضافه می شود.
با وجود تمام این علائم دردناک، ممکن است فرد همچنان به پزشک مراجعه نکند. تا عفونت به کلیه ها برسد؟!
آره! گاهی اوقات ممکن است شرایطی پیش بیاید که به پزشک دسترسی نداشته باشید. در این مورد اولاً مصرف خودسرانه آنتی بیوتیک را به هیچ وجه توصیه نمی کنیم. بیمار باید تا حد امکان مایعات بنوشد. تا زمانی که رنگ ادرار روشن شود. این کاغذ،
این بهترین شروع برای درمان عفونت های ادراری است زیرا باعث افزایش سرعت دفع و دفع تعداد بیشتری از میکروب ها می شود. اگر عفونت ادراری محدود به دستگاه ادراری تحتانی باشد، حتی ممکن است بدون درمان از بین برود، اما اگر عفونت به دستگاه ادراری فوقانی سرایت کند، نیاز به درمان و مداخله پزشکی دارد.
با توجه به اینکه شیوع این عفونت در زنان بیشتر است، عدم ابتلا به آن چقدر مشکل دارد؟
عفونت ادراری تا 3 بار در سال در زنان سالم طبیعی است. یعنی اگر خانمی سه بار در سال دچار عفونت ادراری شود فقط به یک آزمایش ادرار و درمان آنتی بیوتیکی مناسب نیاز دارد و نه بیشتر. اما اگر عفونت بیش از 3 بار در سال رخ دهد، نیاز به درمان جدی است.
بسیاری از افراد تا زمانی که علائم داشته باشند آنتی بیوتیک مصرف می کنند و پس از برطرف شدن علائم، مصرف آن را قطع می کنند. این چه خطری دارد؟
هدف ما از درمان این است که بیمار را با دوزهای کم دارو درمان کنیم. تحقیقات نشان داده است که اگر بیمار به مدت یک هفته دارو مصرف کند، با مصرف 5 یا 3 روزه دارو تفاوتی ندارد، بنابراین امروزه توصیه می شود.
برای یک عفونت ساده مجاری ادراری از یک برنامه آنتی بیوتیکی 3 روزه استفاده کنید و بیشتر از آن مصرف نکنید. مگر اینکه بیمار علامت دار باشد. بنابراین در صورت عدم بهبود علائم بیماری پس از 48 ساعت، بررسی مجدد آن ضروری است. فکر نمیکنم 3 روز مصرف دارو برای کسی سخت باشه.