همه چیز در مورد درد سندروم هایپرموبیلیتی
شلی یا بیش تحرکی مفصل چیست؟
-
اگر دچار شلی یا بیش تحرکی مفاصل هستید ، یعنی این که شما می توانید مفاصل خود را به راحتی فراتر از محدوده ی طبیعی حرکت دهید. -
بیش تحرکی مفاصل هنگامی رخ می دهد که بافت هایی که مفاصل را نگه می دارند ، از جمله رباط ها و کپسول مفصلی ، بیش از حد شل هستند. -
در اغلب موارد ضعف عضلات اطراف مفصل به شلی و بیش تحرکی مفصل کمک می کند.
مفاصل که بیشترین آسیب را دارند عبارت هستند از:
-
زانو ها -
شانه ها -
آرنج ها -
مچ دست ها -
انگشتان -
بیش تحرکی مفاصل یک بیماری شایع به ویژه در کودکان است.زیرا بافت همبند در کودکان به طور کامل رشد نیافته است. -
در یک کودک مبتلا به بیش تحرکی مفاصل ممکن است با بالا رفتن سن توانایی انعطاف پذیری مفاصل کاهش می یابد. -
بعضی از افراد مبتلا به بیش تحرکی مفاصل سفتی یا درد مفاصل را نیز تجربه می کنند. -
در این صورت بیش تحرکی مفاصل ، سندرم هایپر موبیلیتی نامیده می شود.
علل رایج سندرم هایپر موبیلیتی
سندروم هایپر موبیلیتی خوش خیم است. زیرا تنها علائم آن شلی مفاصل است.
علت بروز این سندرم عبارت هستند از :
-
شکل استخوان یا عمق سوکت های مفصل -
حجم یا قدرت عضلانی -
کشیدگی بافت های بدن -
سابقه خانوادگی هایپرموبیلیتی -
در موارد نادر، بیش تحرکی مفاصل به علت یک وضعیت پزشکی اصلی رخ می دهد.
مشکلاتی که به طور بالقوه می تواند موجب بروز بیش تحرکی مفاصل شود عبارت هستند از:
-
سندرم داون که نوعی معلولیت رشد است -
کلیدوکرانیال دیسپلازی ، که یک اختلال رشد ارثی استخوان است -
سندرم اهلرز- دانلوس ، که یک سندرم ارثی است که بر کشش بافت تأثیر می گذارد -
سندرم مارفان، که یک اختلال بافت همبند است -
سندرم مورکیو که یک اختلال ارثی است که بر متابولیسم تاثیر می گذارد
افراد در خطر
-
هایپرموبیلیتی مفاصل بسیار شایع است و فاکتورهایی مثل جنسیت، زمینه نژاد، سن و ژنتیک و سابقه خانوادگی روی آن موثر است. شانس ابتلا در زنان نسبت به مردان هم سن، بیشتر است که به دلیل وجود هورمونی به نام رلکسین در بدن زنان است. -
همچنین این بیماری در کودکان و نوجوانان شایع تر است و با افزایش سن، انعطاف پذیری و حرکات کششی برای این افراد سخت تر خواهد شد. -
همچنین برخی ورزشکاران مثلا ژیمناستیک کاران و قهرمانان ورزشی در نتیجه تمرینات سنگین، این بیماری را توسعه می دهند. یوگا نیز از جمله ورزش هایی است که مفاصل را به دلیل حرکات آرام و شل سازی ماهیچه ها، نرم می کند.
درمان بیش تحرکی مفاصل
معمولاً افراد مبتلا به بیش تحرکی مفاصل علائم دیگری ندارند ، بنابراین نیازی به درمان نیست.
با این حال ، اگر علائم زیر را دارید ، به پزشک مراجعه کنید:
-
درد در مفصل شل در هنگام حرکت یا بعد از حرکت -
تغییرات ناگهانی در ظاهر مفصل -
تغییر در تحرک ، به ویژه در مفاصل -
تغییر در عملکرد دست ها و پاها
از بین بردن علائم شلی مفاصل
-
اگر به سندرم هایپر موبیلیتی مفصل دچار هستید ، درمان این سندرم باید بر کاهش درد و تقویت مفصل متمرکز باشد. -
ممکن است پزشک به شما توصیه کند که برای درد مفاصل خود از دارو ها ، کرم ها یا اسپری های ضد درد استفاده کنید. -
همچنین ممکن است پزشک انجام تمرینات خاص یا فیزیوتراپی را توصیه کنند.و همچنین لیزر تراپی و اوزون درمانی هم توصیه می شود. -
افرادی که دچار مشکل مفاصل پر تحرک هستند ، احتمال بیشتری دارد که دچار در رفتگی و کشیدگی مفاصل بشوند.
برای کاهش خطر ابتلا به این عوارض ، موارد زیر را انجام دهید :
-
انجام تمرینات برای تقویت عضلات اطراف مفصل -
برای جلوگیری از انقباض عضلانی دامنه حرکات هر مفصل را بدانید -
با استفاده از بریس یا پوشاندن مفاصل در طول فعالیت بدنی از مفاصل خود محافظت کنید -
به یک مرکز فیزیوتراپی مراجعه کنید تا فیزیوتراپ یک برنامه برای تقویت مفاصل برای تان تهیه کند.
شکایت های بیمار
-
تحقیقات اخیر نشان داده است که مبتلایان به هایپرموبیلیتی مفاصل ممکن است کلاژن نرم بیشتری در سایر قسمتهای بدن و همچنین مفاصل داشته باشند. -
از دیگر علایم آسم خفیف، سندرم روده تحریک پذیر (IBS) و بی اختیاری ادرار می باشد. همچنین فشار خون ممکن است کمتر از حد نرمال باشد، بنابراین افراد مبتلا به هایپرموبیلیتی احتمال تجربه غش و افتادن بیشتری دارند. -
گاهی دریچه های قلب شل و نرم می شوند. این حالت معمولا علامتی ندارد و تشخیص داده نمی شود تا زمانیکه تصادفا در حین معاینات پزشکی قلب، کشف شود.
عوامل ابتلا به هایپرموبیلیتی
-
شکل استخوان ها: اگر بخش کاسه مانند مفصل هیپ یا شانه کم عمق باشد، دامنه حرکتی مفصل از حالت طبیعی بیشتر خواهد بود و احتمال بروز در رفتگی یا جابجایی بیشتر می شود. -
لیگامنت های ضعیف یا کشیده: لیگامنت ها از چندین نوع فیبرهای پروتئینی شامل الاستین (که خاصیت کششی می دهد) و کلاژن (که خاصیت نیرو و استحکام می دهد) تشکیل شده اند. -
تغییرات شیمیایی کوچک در بدن باعث ضعف کلاژن و افزایش خاصیت الاستیکی لیگامنت ها می شود. این باعث ضعیف شدن لیگامنت هایی می شود که مفاصل را در کنار هم نگه می دارند. و نتیجه نهایی آن بروز هایپرموبیلیتی در بسیاری از مفاصل است. -
سفتی ماهیچه ها: سفتی ماهیچه ها بوسیله سیستم عصبی کنترل می شود. هرچه ماهیچه ها آرام تر باشند، حرکت بیشتری در مفاصل خواهید داشت. -
حس حرکت مفاصل: برخی افراد درک موقعیت مفصل بدون نگاه کردن به آن برایشان سخت است و اینها ممکن است هایپرموبیلیتی مفاصل را با کشش بیش از حد مفاصل بدون درک موقعیت آن، توسعه دهند.
تشخیص بیماری هایپرموبیلیتی
-
سیستم نمره دهی Beighton’s score ، انعطاف پذیری بیمار را به کمک استانداردهای حرکتی اندازه می گیرد. کسب امتیاز بالا در این تست به این معناست که شما هایپرموبایل هستید، اما این به معنای داشتن سندرم هایپرموبیلیتی مفاصل نیست. -
ابتلا به سندرم هایپرموبیلیتی مفاصل منوط به داشتن علایم بیماری بعلاوه مفاصل هایپرموبایل است و با استفاده از معیارهای Brighton حاصل می شود. -
اگر شما چهار یا تعداد بیشتر مفاصل هایپرموبایل داشته باشید و در این مفاصل درد نیز احساس کنید که مدت 3 ماه یا بیشتر ادامه داشته باشد، احتمالا به سندرم هایپرموبیلیتی مفاصل مبتلا هستید.
درمان هایپرموبیلیتی
اگر شما علایم هایپرموبیلیتی مفاصل را داشته باشید، ترکیبی از استراحت، ورزش و فیزیوتراپی اغلب کمک کننده است؛ اما درمان دارویی نیز در صورت نیاز برای این بیماران وجود دارد.
درمان های فیزیکی
-
در بیماران مبتلا به هایپرموبیلیتی مفاصل، در اکثر موارد علایم بیماری با انجام ورزش های نرم تسکین پیدا می کند. نتیجه ورزش کردن در این بیماران تقویت عضلات اطراف مفاصلی است که به طور خاص انعطاف پذیر هستند.
نکته مهم این است که این ورزش های تقویتی را منظم انجام دهید اما نه به مقدار زیاد. می توانید از وزنه های کوچک هم در انجام تمرینات تقویتی، کمک بگیرید.
-
فیزیوتراپیست می تواند در این خصوص به شما کمک کرده و ورزش های مناسب را به شما پیشنهاد دهد. در برخی بیماران کشش های نرم به نظر می رسد موثرتر از تمرینات تقویتی باشد. -
همچنین استفاده از اسپلینت یا باندهای کششی محکم، مفاصل را در برابر در رفتن و جابجایی حفظ می کند. پزشک یا فیزیوتراپیست نوع مناسب این وسایل کمکی را می تواند به شما پیشنهاد دهد. -
در مبتلایان به هایپرموبیلیتی مفاصل، مانیپولاسیون مفاصل شل نیز گاهی کمک کننده است و به بیمار احساس بهتری می دهد. اما به شرط اینکه این کار توسط درمانگر حرفه ای انجام شود و مفاصل را به جای قبل خود برگرداند.
دارو های مناسب جهت درمان هایپرموبیلیتی
-
در صورت وجود علایم، مسکن ها یکی از گزینه های درمان است. پاراستامول معمولا اولین انتخاب است. بهتر است پیش از فعالیت یک دوز دارو را مصرف کنید تا درد را تحت کنترل در آورید به جای اینکه منتظر باشید تا درد شروع شده و سپس دارو مصرف کنید. -
به تشخیص پزشک ممکن است نیاز به مسکن های قوی تر داشته باشید، اگرچه ممکن است این داروها همراه با اثرات جانبی مثل گیجی یا یبوست باشد. -
داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی (NSAID) : -
این داروها نیز یکی از گزینه های خوب درمان است برای وقتی که مفاصل متورم شده است به خصوص بعد از در رفتن مفصل. ایبوپروفن را بدون نسخه هم می توان از داروخانه تهیه کرد، اما چنانچه موثر واقع نشد پزشک ممکن است برای شما نوع دیگری با دوز متفاوت تجویز کند. -
همچنین NSAID ها به شکل اسپری و کرم نیز در دسترس است؛ اگرچه تاثیر آن کمتر از قرص خوراکی است اما چنانچه برای مصرف خوراکی دارو مشکل داشته باشید، یکی از گزینه های پیشنهادی است. -
در بیماران مبتلا به هایپرموبیلیتی مفاصل، جراحی معمولا توصیه نمی شود اما اگر بیمار دچار پارگی تاندون شده باشید که در این بیماران شایع نیز است، انجام می شود.
همچنین بخوانید:
علائم و درمان التهاب مفصل خاجی خاصره‌ای یا ساکروایلیاک
سینوویت گذرا التهاب مفصل هیپ یا سینوویت
درمان روماتیسم شدید مفصلی + کاهش درد آرتریت روماتوئید
تعویض مفصل لگن و ران چگونه انجام میشود؟
راه های مناسب برای پیشگیری از عفونت مفاصل
درمان و بهبود سریع درد شانه و کتف در منزل