گزارش کردن تو خبر: فصل اول (در موارد شهادت) و فصل دوم (در شرایط شهادت) کتاب سوم (در شهادت) در جلد سوم (به عنوان دلیل بر اثبات ادعا) قانون مدنی از مواد 1306 تا 1320 به شرح زیر است. :
کتاب سوم – در شهادت
فصل اول – در موارد شهادت
مطالب 1308-1307-1306 حذف شده است.
ماده 1309 – در مقابل سند رسمی یا سندی که صحت آن را محکمه تأیید کرده است ادعای مخالف با مضمون آن با شهادت قابل اثبات نیست.
مواد 1310 و 1311 حذف شده است.
ماده 1312- راه حلهای مذکور در موارد زیر اعمال نمی شود.
1- در مواردی که شهادت شاهد برای تقویت یا تکمیل دلیل باشد مانند اینکه دلیل دعوی اصلی وجود داشته باشد ولی مقدار یا مقدار آن معلوم نباشد و شهادت برای تعیین مقدار یا مقدار داده شود.
2- در مواردی که در اثر حادثه ای از قبیل آتش سوزی، سیل، زلزله و کشتی غرق شده که شخصی مال خود را به دیگری سپرد و امکان اخذ سند برای صاحب آن وجود نداشته باشد. اموال در آن زمان
3- نسبت به کلیه تعهداتی که اخذ سند برای آنها مرسوم نیست، مانند اموالی که مردم در مهمانخانه ها، قهوه خانه ها، کاروانسراها، نمایشگاه ها می گذارند و همچنین حق الزحمه پزشکان و ماماها و همچنین انجام کار. کسب و کار. تعهداتی که گرفتن سند برای آنها مرسوم نیست و همچنین کارهایی که به اتمام رسیده و نحوه آن هر چند اصل تعهد بر سند است.
4- اگر سند در اثر حوادث غیر مترقبه مفقود یا از بین برود.
5- در موارد ضمانت نامه اجباری و سایر موارد غیر مشمول قراردادها و قراردادها.
ماده 1313. اظهارات اشخاص زیر پذیرفته نیست.
1- سرگردان و کسانی که کارشان گدایی است.
2- افراد معروف به فساد اخلاقی.
3- شخصی که در دعوی منفعت شخصی دارد.
4- شهادت دیوانه در میان جنون.
5- کسانی که عدل شرعی را درک نمی کنند.
ماده 1313 – مکرر – در شاهد: بلوغ – عقل – عدل – ایمان و طهارت شرایطی است که ایجاد می کند.
تبصره – عدالت شاهد باید به یکی از طرق شرعی برای دادگاه تأیید شود.
ماده 1314 – شهادت اطفالی که به پانزده سال تمام نرسیده اند فقط برای آگاهی بیشتر قابل استماع است مگر در مواردی که قانون شهادت آن اطفال را معتبر تشخیص دهد.
فصل دوم – در شرایط شهادت
ماده 1315 – شهادت باید از روی یقین باشد نه بر شک.
ماده 1316 ـ شهادت باید مطابق تصدیق باشد، ولی اگر مخالف صیغه باشد و در معنا مطابق یا کمتر از ادعا باشد، ضرر ندارد.
ماده 1317 – شهادت شهود باید یک مضمون باشد پس اگر شهود اظهارات مختلف کنند اگر از مضمون اظهارات آنها مقدار معینی حاصل نشود اثری ندارد.
ماده 1318 – اختلاف شهود در خصوصيات دعوي اگر موجب اختلاف در موضوع شهادت نباشد اشكال ندارد.
ماده 1319. اگر شاهد از ادای شهادت امتناع ورزد یا معلوم شود که خلاف شهادت خود شهادت داده است، تأثیری در شهادت او نخواهد داشت.
ماده 1320 – شهادت بر اساس شهادت در صورتي مجاز است كه شاهد اصلي فوت كرده باشد و يا به سبب ساير موانع از قبيل بيماري، مسافرت، حبس و غيره نتواند حاضر شود.