سواد حرکتی چیست و چه ربطی به بازی حرکتی دارد؟

تفاوت بین سواد حرکتی و بازی حرکتی چیست؟

حرکت برای انسان لازم است. ما باید آن را حرکت دهیم تا بدنمان سالم بماند. مهمتر حرکتی است که به ما امکان می دهد افراد دیگر، محیط خود و حتی خودمان را کشف کرده و با آنها ارتباط برقرار کنیم.

روشی که شما حرکت می کنید چیزهایی را در مورد اینکه چه کسی هستید می گوید. زبان بدن شما چیزی را بیان می کند که شما را از نظر احساسی تحریک می کند، چیزی که به آن اعتقاد دارید یا چیزی که دوست دارید. بدن شما وسیله ای برای ابراز وجود است.

سواد حرکتی چیست؟

سواد موتوری از اوایل دهه 2000 به طور چشمگیری افزایش یافته است. پایگاه داده EBSCO از هویت های “سواد حرکتی” و “سواد حرکتی و شواهد” استفاده می کند. بدیهی است که اطمینان از عملکرد مطلوب افراد، نیازمند طیف وسیعی از توانایی ها و شایستگی ها و اصولاً سواد فراوان است.

ایجاد جامعه ای سالم و فعال برای همه کودکان مستلزم رعایت اصول دقیق ورزش و مهارت های حرکتی برای ساختن زندگی سالم است که به آن اصول سواد حرکتی می گویند.

سواد حرکتی ترکیبی از تسلط بر مهارت های حرکتی و ورزشی است که به کودک اجازه می دهد تا حرکات ثابت محیط خود را درک کند و بر اساس درک خود از محیط تصمیمات دقیق بگیرد.

توسعه این مهارت ها باعث موفقیت ورزشی و سبک زندگی سالم تری برای کودکان می شود.

آینده نگری در این حوزه مستلزم بررسی این است که آیا راهبردهای آموزشی مبتنی بر مفهوم سواد حرکتی منجر به شناخت و احیای موضوع مدرسه شده است یا خیر. در حال حاضر سواد حرکتی به عنوان یک مفهوم ایده آل یا مفهومی مترادف با چارچوب های حرکتی پایه یا در زمینه شناسایی استعدادهای ورزشی مورد انتقاد قرار گرفته است.

نقش آموزش عالی در مرحله بعدی توسعه چارچوب علمی بسیار مهم است زیرا شامل چگونگی توسعه، پرورش و تجسم سواد حرکتی در عمل می شود. یافته‌ها به سه موضوع کلیدی می‌پردازند: فرضیه مفهوم سواد حرکتی و نقش آموزشی آن، توسعه سواد ورزشی و حرکتی، و ارزیابی سواد حرکتی.

با مقایسه و مقایسه مطالعات تطبیقی، رشد سواد حرکتی مستلزم توسعه فعالیت در رشته های پایه مانند ژیمناستیک، ژیمناستیک و دو و میدانی، فعالیت های ماجراجویی، فعالیت های رقابتی، بازی های سرگرم کننده و بدون ساختار در کودکان است. هدف این مقاله بررسی موضوعات مهم در زمینه سواد حرکتی است.

بازی متحرک چیست؟

در بازی های حرکتی، بازیکنان باید به فکر استفاده از بدن خود به عنوان وسیله بیان باشند و این ارزش واقعی بازی های حرکتی است. آنها فکر، احساس و عمل را به هم متصل می کنند. حرکت قوی تمام بدن و روح را درگیر می کند.

از بازی های حرکتی می توان برای توسعه مهارت های فردی، اجتماعی و خلاق استفاده کرد. صفحات بعدی این زمینه های پیشرفت را پوشش می دهند.

از بازی های حرکتی می توان به عنوان وسیله ای برای رشد شخصی استفاده کرد. این بازی ها رشد شخصی را در پنج زمینه پرورش می دهند:

• رشد هوشیاری حسی: بسیاری از بازی ها نیاز به تمرکز بازیکنان دارند. آنها ممکن است مجبور شوند برای پیدا کردن یک هم تیمی گوش کنند یا تماشا کنند. در بازی های دیگر، ممکن است از بازیکنان خواسته شود که چشمان خود را ببندند و به احساس خود در هنگام انجام یک حرکت خاص فکر کنند. به این ترتیب، بازیکنان یاد می‌گیرند که هر بار روی یک احساس تمرکز کنند.
• مهارت های سادگی و حرکت را توسعه دهید: برخی از بازی ها بر توسعه هماهنگی چشم و دست تمرکز می کنند، در حالی که برخی دیگر بر چابکی، انعطاف پذیری، واکنش سریع، دسترسی فیزیکی یا هوشیاری تمرکز می کنند.
• رشد جهت گیری در محیط: در بازی های حرکتی، استفاده از زمین نقش مهمی دارد. بازیکنان یاد می گیرند که در زمین باشند. آنها باید توجه کنند که زمین بازی چقدر بزرگ است. چگونه می توانم از آن استفاده کنم؟ و ارتباط آنها با اصول چگونه است؟
• افزایش اعتماد به نفس و شجاعت: در این بازی ها بازیکنان با چالش ریسک کردن روبرو هستند. آنها باید نسبت به شرایط جدید واکنش نشان دهند. آگاهی و اعتماد به توانایی های آنها در طول بازی افزایش می یابد.

اگرچه بسیاری از کودکان به تنهایی مهارت های بدنی خود را به خوبی توسعه می دهند، بسیاری از افراد قادر به انجام این کار نیستند. کودکان با آمادگی جسمانی اغلب از بازی‌های حرکتی شدید لذت می‌برند، در حالی که کودکان کم‌صلاحیت اغلب تسلیم می‌شوند. این می تواند منجر به کاهش تلاش و کناره گیری احتمالی از فعالیت بدنی شود.

این یک دور باطل ایجاد می کند.

1. بازی و مشارکت بیشتر = مهارت های حرکتی بهتر
2. بازی و مشارکت کمتر = فرصت کمتر برای توسعه مهارت های حرکتی