خشکسالی، تغییرات آب و هوایی، جنگ و غیره نشانه هایی از یک فاجعه جهانی غذایی هستند. سازمان ملل همچنین هشدار داده است که این امر ممکن است در ماه های آینده امکان پذیر باشد کمبود مواد غذایی بیایید واقع بین باشیم.
کارشناسان و کارشناسان محیط زیست سالهاست که در مورد تغییرات آب و هوایی فراگیر هشدار داده اند. از سوی دیگر برخی از کشورها با خشکسالی مواجه هستند.
علاوه بر جنگ اوکراین و روسیه، قیمت نفت نیز مایه نگرانی است فاجعه غذایی جهان لعنتی. اکونومیست اکنون عکس روی جلد شماره جدید خود را منتشر کرده است.
یک فاجعه جهانی غذایی در راه است
روی عکس روی جلد این مجله به جای یک دانه گندم، تصویر جمجمه انسان کشیده شده بود و بالای عکس نوشته بودند: فاجعه غذایی در راه است.
اکونومیست درباره فاجعه غذایی جهان او نوشت: «ولادیمیر پوتین با حمله به اوکراین، زندگی مردم دور از میدان جنگ را نابود خواهد کرد. به یک معنا، او حتی ممکن است برای خودش هم تاسف بخورد. جنگ اوکراین که به سیستم غذایی جهان آسیب وارد کرده است. سیستمی که در حال حاضر به دلیل فوران های کرونا، تغییرات آب و هوایی و شوک های قیمت انرژی ضعیف شده است. (تسنیم)
صادرات غلات اوکراین متوقف شد
به گفته این نشریه، صادرات غلات و دانه های روغنی اوکراین تا حد زیادی متوقف شده است. صادرات روسیه نیز در معرض تهدید قرار گرفت. این دو کشور با هم 12 درصد از تجارت جهانی کالری را به خود اختصاص داده اند.
قیمت گندم برای همه کشورها مهم است و اکنون صحبت از یک فاجعه غذایی جهانی است. این اقتصاددان نوشت: از ابتدای سال 2022 تاکنون قیمت گندم 53 درصد افزایش یافته است و تنها در یک روز اردیبهشت ماه، شش درصد به این رقم اضافه شد.
سازمان ملل نسبت به کمبود غذا در جهان هشدار داد
به گزارش اکونومیست، دبیرکل سازمان ملل متحد هشدار داد که در ماه های آینده ممکن است با کمبود جهانی غذا مواجه شویم که ممکن است سال ها ادامه داشته باشد.
در فصل برداشت 2022-2021 که از ژوئیه سال گذشته آغاز شد، گندم روسیه 16 درصد و گندم اوکراین 10 درصد از صادرات جهانی را به خود اختصاص دادند.
اما جنگ منجر به ممنوعیت صادرات بین دو کشور شد. در ماه فوریه، روسیه صادرات همه غلات (گندم، چاودار، جو و ذرت) به خارج از اتحادیه اقتصادی اوراسیا را تا 30 ژوئن ممنوع کرد. در همان زمان، اوکراین تنها بندر خود در اودسا را بست.
در این گزارش آمده است که بحران غلات در سراسر جهان احساس می شود، اما تاثیر آن در آفریقا که برای تامین 90 درصد نیاز خود به صادرات از منطقه دریای سیاه متکی است، بیشتر مشهود است.