نه من ، بلکه همه کسانی که باسوادتر از من هستند بارها در مورد فساد گسترده در صنعت آب و انرژی صحبت کرده اند و هیچ کس به آنها گوش نداده است. فیلم “ترور مادر” ، ساخته کمیل سوهانی ، که به سفارش مرکز مطالعات استراتژیک ریاست جمهوری در سال 2015 ساخته شد ، پیام کاملاً واضحی داشت که مافیای بزرگی در ایران پشت سد خوابیده است.
جالب اینجاست که همان دولتی که فیلم را ساخت خود به یکی از انسداد ترین دولت ها تبدیل شد و کارگردان فیلم در دوره دوم ریاست جمهوری روحانی با انتقاد از سیاست های آب کشور به وزارت انرژی برده شد تا رفتار خود را اصلاح کند. من این را می گویم زیرا آنها قبل از بحث در مورد ساخت سد چنین پیشنهادی را به من دادند.
در این فیلم حرامزاده به نقل از عیسی کلانتری گفت که “عاملان سد گتوند باید محاکمه شوند”. عجیب است که وقتی او به عنوان رئیس سازمان محیط زیست منصوب شد ، بدتر از اسلاف خود ، مجوزهایی برای ساخت سدهای جدید و پروژه های انتقال آب از راه دور صادر کرد.
بسیاری از من می پرسند راه حل چیست؟ پاسخ من همیشه بوده و هست که نگه داشتن آب در زمین ایران پشت سدها اشتباه است. ما چاره ای جز حذف سدها و بهبود تعادل هیدرولوژیکی کشور نداریم. آب در ایران باید به سمت سفره های زیرزمینی هدایت شود و میزان مصرف آب متناسب با حجم سفره های زیرزمینی مدیریت شود. اما من تعجب می کنم که آیا 700 سد ایرانی قابل برداشت است؟ اگر این سدها را بردارند ، با جغرافیایی که بر اساس ساخت سدها ایجاد کرده اند ، چه خواهند کرد. آیا می توان 10 میلیون نفر جمعیت تهران و کرج را بدون این سدها آبیاری کرد؟ این سدها برای ایجاد اقتصادی مبتنی بر زمین و مسکن با رشد شهرها ساخته شده اند. این سدها توسط تکنوکراتهای شهری در ساختمانهای لوکس بالای تهران طراحی شده اند. روند مطالعه و ساخت آنها در اولویت شرکتهای قدرتمندی است که علاقه زیادی به ساخت و مشاوره سدها دارند.
چه کاری باید انجام دهیم؟
آیا باید اجازه دهید که شورش ها کشور را تصرف کنند و مردم رنج ببرند؟ من پاسخی برای این سوال ندارم. چه کسی می تواند سیاست غلط کشور را در حدود سه یا چهار دهه تغییر دهد؟ حذف حتی یک آجر از این ساختمان زشت می تواند باعث ریزش آن شود. اگر همکاران کلانتری به گفته های آنها اعتقاد داشتند ، وی مجبور شد مجریان گتوند را در طول چهار سال تحت نظارت سازمان حفاظت محیط زیست به دادگاه بکشاند.
آرزو می کنم کسانی که امروز در خوزستان برای کم آبی بدن فریاد می کشند ؛ در اعتراض به طراحی و افتتاح سدهای جدید دیگر در استان و اطراف آن. یکی از آنها سد چمشیر در 25 کیلومتری گچساران است. یک مهندس از یک مشاور بزرگ ساخت سد در ایران دو بار به اتاق من آمد و اسنادی را به من نشان داد که این سد دقیقاً مانند گتوند سازند نمک گچساران است و فاجعه گتوند 2 به زودی با کشف این سد تکرار می شود. سخنان وی مستند و منطقی بود. سازند گچساران کل منطقه را فتح کرده است و هر سدی که در هر نقطه از این منطقه ساخته شود مانند سد گتوند به پایان می رسد.
متأسفانه این مهندس دلسوز جرات نکرد اسناد را به من بدهد یا حتی شماره تلفن خود را به من بدهد. وقتی او رفت ، من پیشانی اش را لمس کردم. چی شد؟ مهندس با سابقه یک شرکت مشاوره برای ساخت سد در کشور گیاه شناس شد ، اما جرات نکرد به مدیران خود در همان شرکت بگوید تا جلوی یک جنایت دیگر در خوزستان را بگیرند. این دلیل فاجعه امروز خوزستان است.