باربادوس با کنار گذاشتن ملکه الیزابت دوم به عنوان بالاترین مقام این کشور، در مراسمی به جمهوری جدیدی در جهان تبدیل شده است. این اتفاق همزمان با پنجاه و پنجمین سالگرد استقلال این کشور بود.
در این مراسم شاهزاده چارلز، پسر ملکه الیزابت دوم و همچنین ریانا، خواننده مشهور باربادوسی هم حضور داشتند.
ساندرا میسون، در مراسمی که نیمه شب در “بریج‌تاون”، پایتخت این کشور برگزار شد به عنوان رئیس جمهوری این کشور سوگند یاد کرد. ریانا هم در این مراسم به عنوان یازدهمین قهرمان ملی باربادوس انتخاب شد.
شاهزاده چارلز در سخنرانی خود به مشقات و “بی‌رحمی” که مردم این جزیره در دوران برده‌داری متحمل شدند، اشاره کرده است. تبدیل شدن باربادوس به جمهوری به چندین قرن نفوذ بریتانیا بر این کشور پایان می‌دهد؛ برای بیش از ۲۰۰ سال این کشور مرکزی برای تجارت برده در آنسوی اقیانوس اطلس بود.
در مراسم دیشب ضمن ادای احترام به سلطنت در بریتانیا، پرچم سلطنتی پائین آمد و پرچم جدید جایگزین آن شد. ملکه الیزابت با ارسال پیامی برای این کشور آرزوی شادی، صلح و کامیابی در آینده کرده است؛ او گفته ملت باربادوس جایگاه ویژه‌ای در قلب او دارند.
باربادوس پارسال از قصد خود برای تبدیل شدن به جمهوری خبر داده بود؛ اما همچنان در مجموعه کشورهای مشترک‌المنافع خواهد ماند. البته باربادوس اولین کشور اقماری بریتانیا در جزایر کارائیب نبوده که تبدیل به جمهوری شده است؛ گویان در سال ۱۹۷۰ میلادی و کمتر از ۴ سال بعد از استقلال از بریتانیا اقدام مشابهی کرده بود.
در سال ۱۹۷۶ میلادی هم “ترینیداد و توباگو” هم مسیر مشابهی را طی کرده بود؛ دو سال بعد (۱۹۷۸) دومینیکا هم به جمع این کشورها پیوست. هر سه کشور در جمع کشورهای مشترک‌المنافع باقی ماندند.
بیشتر کشورهای مشترک المنافع مستعمره سابق بریتانیا بوده‌اند که در مجموع ۵۴ کشور در قاره‌های آفریقا، آسیا، آمریکا، آروپا و حاشیه اقیانوس آرام را دربر می‌گیرد.
جامعه مشترک‌المنافع به شکل امروزی آن حاصل بیانیه‌ای است که در پایان نشست نخست‌وزیران کشورهای مستعمره سابق بریتانیا در سال ۱۹۴۹ میلادی صادر شد؛ این نشست تشکیل یک نهاد مستقل را اعلام کرد که مستعمرات بریتانیا پس از استقلال بتوانند به عضویت آن درآیند و به همکاری با یکدیگر ادامه دهند.
با استقلال اکثر مستعمرات بریتانیا در دهه‌های ۱۹۵۰ و ۱۹۶۰ عضویت در این نهاد افزایش یافت.