روستایی پوشیده از برف در قلب اصفهان

سلام جدید – خدمات گردشگری: روستای نوکول با طبیعتی جذاب و قله هایی که بیشتر ایام سال پوشیده از برف است و رودخانه ای پر سر و صدا با آب سرد و زلال یکی از روستاهای زیبای اطراف سمیرم است که در 113 کیلومتری جنوب این شهرستان قرار دارد. یکی از جاذبه های این روستا Česme Knoll است که در ارتفاع نسبتا بالایی قرار دارد. آثار تاریخی این منطقه نیز چشمگیر است.

روستای ناکول در استان اصفهان، شهرستان سمیرم، بخش دناکوه واقع شده است. روستای ناکول در عرض جغرافیایی: 30 درجه و 52 دقیقه و 5 ثانیه شمالی و طول جغرافیایی: 51 درجه و 39 دقیقه و 13 ثانیه شرقی قرار دارد و ارتفاع آن از سطح دریا 2276 متر است.

این روستا یکی از آخرین روستاهای جنوب استان اصفهان است. بعد از این روستا روستایی نیست و راه های روستا به بن بست در بالای «پازن پیر» در کوه دانا می رسد. این روستا از شمال با روستای دنگزلو و «گردنه هنگان»، از جنوب به قله پازن پیر در کوه دنا و «کوه سیاه»، از غرب به کوه دنا (قله کول) و از شرق به کوه دنا محدود می شود. . مزرعه “سرسنگون”. رودخانه سارد مرز بین روستاهای ناکول و دنگزلو است. این روستا حدود 73 خانوار و 315 تن سکنه دارد. زبان آنها یکی از لهجه های زبان فارسی است و مذهبشان شیعه دوازده امامی است.

محل

روستای ناکول یا ناکول در استان اصفهان شهرستان سمیرم از توابع دن کوه واقع شده است. این روستا در عرض جغرافیایی 30 درجه و 52 دقیقه و 5 ثانیه شمالی و طول جغرافیایی 51 درجه و 39 دقیقه و 13 ثانیه شرقی قرار دارد و ارتفاع آن از سطح دریا 2276 متر است. این روستا یکی از آخرین روستاهای جنوب استان اصفهان است. بعد از این روستا روستایی نیست و راه های روستا به بن بست در بالای «پازن پیر» در کوه دانا می رسد. این روستا از شمال به روستاهای «دنگزلو» و «خانگان»، از جنوب به قله پازن پیر در کوه دنا و همچنین به «کوه سیاه»، از غرب به کوه «دنا» می رسد. قله نول) و از شرق به مزرعه “سرسنگون””. با رودخانه سارد، مرز ناکول با روستای دنگزلو همسایه است.

دلیل قرار ملاقات

این نقل قول از ترکیب دو کلمه “نو” و “قلعه” آمده است. از آنجا که هسته اول این روستا قلعه ای بود که پس از قلعه قدیمی دیگر ساخته شده بود و قلعه قبلی “قلعه ویران” نام داشت، قلعه جدید “قلعه جدید” نام گرفت. که بعدا تبدیل به یک نقل قول شد.

ویژگی تاریخی

در این روستا آثار و نشانه هایی از زندگی افراد ناشناس در گذشته وجود دارد. از جمله وجود قبرستانی با سنگ های حجاری شده بزرگ در «لیزرک» و همچنین آثاری مانند کوزه های شکسته در «مرداز» و «قلعه ویران». فقط از نام مردازا و رومانا می توان فهمید که زبان آنها یکی از گویش های فارسی نزدیک به پهلوی بوده است.