ویروس کرونا چیست و چگونه وارد بدن می شود؟
ویروس کرونا (coronavirus) این روزها در سراسر جهان در حال تاختن است. کشورهای بیشماری از آسیا که زادگاه ویروس کووید-19 بوده تا آفریقا در چنبره این ویروس گرفتار شده اند.
ویروس کرونا در حقیقت یک خانواده گسترده از ویروس هایی است که منجر به عفونت های تنفسی از یک سرماخوردگی ساده تا اپیدمی سارس می شوند که در سال 2003 شیوع پیدا کرد. و حالا کووید -19(COVID-19) جدیدترین عضو این خانواده با سرعت در حال گسترش است. انتقال اتفاقی ویروس‌های حیوانی به انسان از راه‌های گوناگونی مانند گوارشی، تنفسی، گزش و راه‌های دیگر ممکن است صورت پذیرد.
راه سرایت کرونا به بدن انسان
هنوز راه اصلی سرایت ویروس کرونا جدید از خفاش به انسان شناخته نشده هر چند ممکن است از مدفوع آلوده خفاش به حیوانات دیگر (مثل پنگولین) و سپس به انسان منتقل شده باشد. با این حال انتقال تنفسی/مخاطی ( قطرک‌های آلوده با منشاء برونشی/ریوی ) آن از انسان به انسان مسجل شده است.
راه اصلی انتقال در انسان تماس نزدیک با فرد آلوده یا مبتلا است. تماس نزدیک یعنی:
-
زندگی در یک خانه -
تماس رو در رو مثلا چند دقیقه گفتگو -
سرفه کردن کسی به صورت -
بیش از پانزده دقیقه در فاصله دو متری فرد دیگری بودن -
تماس با ترشحات بدن فرد آلوده یا مبتلا
دوره نهفتگی یعنی فاصله ورود ویروس به بدن تا ظهور علائم بین دو تا چهارده روز است و هنوز درست روشن نیست که آیا فرد بدون علامت، می‌تواند دیگران را مبتلا کند یا نه اما تردیدی نیست که با بروز علائم احتمال گسترش ویروس افزایش قابل ملاحظه‌ای پیدا می‌کند.
اگرچه بنظر می‌رسد راه اصلی انتقال ویروس های کرونا-سارس-مرس از قطرک‌های ریز تنفسی باشد، تحقیقات نشان داده که این ویروس‌ها از چند ساعت تا چند روز، بسته به شرایط محیطی و نوع آلودگی، روی سطوح باقی مانده و بیماریزایی خود را حفظ می‌کنند.
پژوهش‌ها درباره اینکه ویروس کرونای ٢٠١٩ وقتی در مکان‌های عمومی و بهداشتی روی سطوح نشسته باشد بیماریزایی خود را حفظ می‌کند بتازگی شروع شده اما پژوهش‌های پیشین درباره ویروس‌های مشابه کرونا نشان داده که درجه حرارت و رطوبت پایین و همراهی ویروس‌ها با ذرات مخاط بیماریزایی آنها را تا چندین روز افزایش می‌دهد.
دانشمندان و دست‌اندرکاران بهداشت عمومی و بیمارستان‌ها امیدوارند که نتایج پژوهش‌های جاری اهمیت سطوح آلوده در سرایت و همه‌گیری ویروس کرونای ٢٠١٩ را روشن کند، شناسایی چنین آلودگی‌هایی بخصوص در مراکز بهداشتی و درمانی اهمیت بسیار دارد.
چشم‌ها، بینی و دهان مسیر مناسبی برای ورود ویروس کرونا به بدن فراهم می‌کنند پزشکان و مقامات بهداشتی مرتب به ما می‌گویند که برای جلوگیری از ورود ویروس کرونا به بدنمان نباید به چشم‌ها، بینی و دهان خود دست بزنیم. اما این کار در عمل واقعا سخت است – ما بیشتر از آنکه فکر می‌کنید “به خودمان دست می‌زنیم.”
ما از نظر رفتاری تفاوت‌های زیادی با باقی حیوانات داریم، اما یکی از این تفاوت‌ها در هنگام شیوع بیماری بسیار مایه نگرانی است. انسان یکی از تنها چند گونه جانوری است که بی‌هوا به صورتش دست می‌زند و این کار به پخش شدن بیماری کمک می‌کند.
همه ما به دفعات زیاد صورت خود را لمس می‌کنیم. حقیقی که در سال ۲۰۱۵ صورت گرفت نشان داد که حتی دانشجویان پزشکی استرالیایی هم نمی‌توانند دست از دست زدن به صورت خود بکشند.
شاید فکر کنید که دانشجوی پزشکی دیگر می‌داند خطر این کار چیست، اما حتی آنها هم ساعتی ۲۳ بار صورت خود را لمس می‌کردند که شامل تماس مرتب با دهان، بینی و چشم‌ها می‌شد.
سازمان‌های بهداشت عمومی و کارشناسان، از جمله سازمان بهداشت جهانی، می‌گویند این “مسابقه دست زدن” خطرناک است. یکی از توصیه‌هایی که درباره کووید-۱۹ می‌شود این است که تسلط بر حرکات دست به همان اندازه اهمیت دارد که شستنشان.
به نظر می‌رسد که ترک عادت در انسان‌ها و برخی از نخستی‌ها موجب مرض است و این مساله به تکامل ما مربوط می‌شود. در حالی که بیشتر گونه‌ها صرفا به منظور نظافت و دفع آفت به صورت خود دست می‌زنند، ما و بعضی از نخستی‌ها به دلایل مختلفی به صورت خود دست می‌زنیم.
به گفته داشر کلتنر، استاد روانشناسی در دانشگاه برکلی، این کار بعضا راهی برای رسیدن به آرامش است. بعضی وقت‌ها هم نوعی لاس زدن ناخودآگاه است و بعضی مواقع نیز “حکم پرده نمایشی را دارد که حاکی از پایان یک نمایش اجتماعی و شروع نمایشی دیگر است.”
نظر برخی دیگر از کارشناسان علوم رفتاری این است که لمس کردن خود راهی برای کنترل عواطف و بازه توجه است. مارتین گرونوالد، روانشناس آلمانی و استاد دانشگاه لایپزیک، می‌گوید که این “یکی از رفتارهای بنیادین انسان به عنوان یک گونه جانوری است.”
علائم ویروس کرونا چه هستند؟
رایج ترین علائم کووید-19 عبارتند از تب، بدن درد و سرفه های خشک. اما برخی بیماران ممکن است آبریزش و گرفتگی بینی، گلودرد یا حتی اسهال را هم تجربه کنند. این علائم معمولا خفیف بوده و به تدریج شروع می شوند. به علاوه بعضی افراد ممکن است آلوده شوند، اما هیچ علائمی را از خود بروز نداده و احساس بیماری هم نداشته باشند.
خوشبختانه در حدود 80 درصد افراد بدون نیاز به درمان های پزشکی خاص بهبود پیدا می کنند. از هر 6 نفری که به ویروس کووید-19 مبتلا می شود، تنها یک نفر دچار وخامت حال شده و مشکلات تنفسی پیدا می کنند. این افراد شامل افراد مسن، بیماران دارای فشار خون، مشکلات قلبی و دیابت می شوند.
راه های مقابله با استرس در طول شیوع ویروس کرونا
-
احساس غم، اضطراب، سردرگمی، ترس یا حتی عصبانیت در طول این دوره امری طبیعی است. بنابراین صحبت کردن بایک فرد مورد اعتماد می تواند به شما کمک کند. با خانواده و دوستان خود در تماس باشید، -
اگر باید در خانه بمانید، یک سبک زندگی سالم را دنبال کنید. یعنی رژیم غذایی و خواب مناسب، ورزش و تماس با عزیزان تان در خانه یا از راه تلفن و شبکه های اجتماعی با دیگر اعضای خانواده و دوستان تان، -
برای مقابله با احساسات منفی خود به سراغ نوشیدنی های الکلی، سیگار یا چیزهایی از این دست نروید. اگر احساس درماندگی می کنید با یک مشاور صحبت کنید، -
اگر احساس نگرانی یا آشفتگی می کنید؛ زمانی را که خود و خانواده تان صرف تماشا یا گوش کردن به اخبار ناراحت کننده در مورد این بحران می کنید، کاش دهید، -
به گذشته رجوع کنید. از چه مهارت هایی برای مقابله با موقعیت های استرس زا استفاده کرده اید؟ حرکات یوگا، مدیتیشن یا حتی گوش دادن به موسیقی آرامش بخش؟ دوباره از این مهارت ها برای کاهش استرس خود بهره ببرید.
بیشتر بخوانید: