به گزارش خبرنگار فرهنگ آژانس تسنیمدومین جلسه از سلسله جلسات مجازی “رویکرد تمدن به موضوعات استراتژیک” به بررسی “مسئله نظم و هرج و مرج در جهان” اختصاص داشت که صبح امروز با سخنرانی دکتر رسول نوروزی ، یک دانشکده برگزار شد. عضو م theسسه علوم و فرهنگ اسلامی.
در این جلسه ، نوروز سه مدل دولت ملی ، قدرت های بزرگ و دولت متمدن را در زمینه حاکمیت مقایسه و مزایای مدل تمدن دولت را نسبت به سایر مدل های دولت بیان کرد.
به گفته این محقق ، دولت متمدن نه تنها از ملی گرایی برای كنترل داخلی استفاده می كند ، بلكه از همه عناصر هویتی نیز استفاده می كند و سهم هر یك از این عناصر در این زمینه مشخص است و بنابراین منازعه درونی كنترل می شود. برای مثال افغانستان را ببینید. مردم افغانستان تنها یکی از قبایل حاضر در افغانستان هستند ، اما سهم پشتون و خزر و غیره هستند. حتی در نام این کشور ذکر نشده است. ترکیه بر خلاف ایران در موقعیتی مشابه قرار دارد که از این فرصت استفاده کرده و اقوام و مذاهب مختلف مردم خود را به رسمیت می شناسد ، نه اینکه خود را یک کشور یک قومی و یک مذهبی معرفی کند.
وی افزود: دولت متمدن با توجه به همه عناصر و قابلیت های هویت جامعه در داخل ، وحدت و همگرایی ایجاد می کند و این همان جنبه همگرایی است که یکی از مهمترین صادر کنندگان ما در کشورهای غرب آسیا را به الگویی از همزیستی مسالمت آمیز و زندگی مشترک. “برای کشور ما این مارک تجاری است که می تواند به سایر کشورهای منطقه صادر شود.
به گفته این استاد م theسسه علوم و فرهنگ اسلامی ، دولت متمدن برای كاهش ناآرامی ها ، محدود به نسخه نظامی نیست ، بلكه آن را در اولویت های دوم و سوم خود قرار می دهد. کنترل دولت متمدن بیش از هر چیز فرهنگی است. به همین دلیل امروز شما کالایی برای صادرات از افغانستان نمی دانید ، به جز صادرات روغن و مدارس وهابی ، در حالی که محصولات مختلف فرهنگی ما از فیلم ها و سریال ها گرفته تا موسیقی و کتاب در افغانستان ، عراق و سایر کشورها شناخته شده است. این نشان می دهد که دولت متمدن محیط خود را با توجه به منابع خود کنترل می کند و نه تنها از طریق نظامی.
وی همچنین خاطرنشان کرد: در زمینه کشورهای اسلامی ، به استثنای ایران ، ترکیه و مالزی تا حدودی وضعیت مشابهی دارند. آنها به جای حرکت در جهت دولتهای بزرگ ملی ، در تلاشند که یک کشور متمدن را ایجاد و گسترش دهند و تا حد زیادی در این مسیر موفق بوده اند ، بنابراین شما بسیاری از محصولات فرهنگی و اقتصادی ترکیه را می شناسید و با مارک های ترکی کاملاً آشنا هستید. . با سریال های آنها آشنا هستید. اگر ایده تشکیل یک دولت متمدن با سرعت بیشتری دنبال شود ، ناگزیر معیارهای جدیدی پیدا می شود ، مانند یک ارز مشترک برای تجارت ، که می تواند “پول طلا” باشد و در ازای آن استفاده شود.
نوروزی افزود: این مسیری است که در اتحادیه اروپا دنبال می شود ، که نوعی دولت متمدن به حساب می آید ، البته آنها همکاری خود را از حوزه فنی و اقتصادی آغاز کردند و سپس آن را به حوزه سیاسی گسترش دادند ، اما حکمرانی متمدن نقطه نظر از حوزه فرهنگی آغاز می شود و به حوزه های اقتصادی و نظامی گسترش می یابد.
وی در پاسخ به این س ofال که چگونه می توان دامنه شورش ها را به ترتیب متمدن کاهش داد ، گفت: در این مدل تمدن ، ابتدا حوزه های کنترل فرهنگی شناسایی شده و برای جلوگیری از تعارض اعتماد یا نفوذ هر بخش شناخته شده و مورد احترام قرار می گیرد. بنابراین ، اگر بخواهیم تعریفی از نظم تمدن در جهان اسلام ارائه دهیم ، می توان گفت كه این نظم براساس چندین دولت متمدن بنا شده است ، سایر كشورها به حاشیه رانده می شوند و دولت های دست دوم را بازی می كنند ، اما احساس هویت و نقش -بازی این بازیگران دست دوم حذف نمی شود. و از این نظر نیز در موقعیت ضعف نیستند.
وی ایجاد یک ارتش متمدن بین ایران ، لبنان و گروه هایی از پاکستان و افغانستان را به عنوان یکی از موفق ترین تجارب یک کشور متمدن ذکر کرد و توضیح داد: “این ارتش متمدن با استفاده از همان معیارهای یک کشور متمدن ، بر یک مفهوم مقاومت “با توجه به اینکه به امت اسلامی و در سراسر جهان اسلام تعلق دارد و بنابراین پویایی و کارآیی جنگی آن به حداکثر می رسد.
وی ادامه داد: اگر این نگاه فرهنگی به دولت متمدن شکل نمی گرفت ، شاهد اتحاد گروه های مختلف از کشورهای مختلف با نام مشترک مقاومت نبودیم. همه م componentsلفه های دولت متمدن در این ارتش متمدن قابل توجه است و ما می بینیم آنچه برای جنبش مقاومت مهم است مبارزه با ظلم است و دیگر اهمیتی ندارد که چه کسی پشت دیوار ظلم باشد. جریان مقاومت با کمک همه نیروهایی که توسط دشمن فتح شده اند ، پیش می رود. خواه مسلمان باشند یا مسیحی و حتی مقدس و بی دین.
وی افزود: این مدل موفقیت آمیز جنگ منفرد باید در سایر زمینه های اقتصادی ، سیاسی و فرهنگی منعکس شود. چه موفقیتی بزرگتر از چهار یا پنج سال تجربه جنگ با نیروهای داعش ، که منجر به شکل گیری یک تبادل آموزشی و فرهنگی مداوم بین کشورهای مقاومت شد ، که دولت های ملی یا قدرت های بزرگ نمی توانند درک کنند.
انتهای پیام /