سلام جدید – سرویس سیاسی: محسن رضایی از کمیسیون اقتصادی دولت خارج شد. این مهم ترین خبر دولت ابراهیم رئیسی در چند هفته اخیر به ویژه با در نظر گرفتن جایگاه رضایی به عنوان معاون اقتصادی رئیس جمهور بود.
سید صولت مرتضوی معاون اجرایی رئیس جمهور نیز از دیگر افرادی بود که با موافقت وی از کمیسیون اقتصادی خارج شد. وی در خصوص علت انصراف از حضور در جلسات این کمیسیون گفت: در دو کمیسیون زیربنایی و اقتصادی دولت عضویت داشتم. حضور در کمیسیون ها و ارائه نظر کارشناسی، مطالعه رئیس جمهور و صرف وقت کافی در کمیسیون ها ضروری است، به همین دلیل خواستم از عضویت کمیسیون اقتصادی خارج شوم. جی. محسن رضایی معاون اقتصادی رئیس جمهور نیز به دلیل مشغله کاری و عدم حضور در جلسات کمیسیون اقتصادی خواستار خروج از کمیسیون اقتصادی شد.
مرتضوی تاکید کرد: رضایی همچنان در حوزه معاونت اقتصادی رئیس جمهور و دبیری شوراها و مجامع قوی خواهد بود و دولت از آن نهایت استفاده را خواهد برد.
اگرچه معاون نخست وزیر سخنان سخنگوی دولت را تکرار کرد و به نظر درست می‌آمد، اما تجربه همه دولت‌های گذشته نشان می‌دهد که این گونه خروج‌ها و کمبود وقت اصولاً نشانه اختلاف نظر جدی است، به‌ویژه اگر دو متقاضی زبان مشترک داشته باشند. . در بین بودن
این مشکل زمانی تشدید می‌شود که بدانیم یک طرف ماجرا محسن رضایی است، مردی که خود را رئیس‌جمهور می‌داند و در حوزه اقتصاد و ارائه راه‌حل برای مشکلات اقتصادی کشور حرفی برای گفتن دارد.
با توجه به این سوال که آیا محسن رضایی درخواست خروج از کمیسیون اقتصادی خود را داشته است یا خیر، این خروج را باید به عنوان یک علامت باربری تلقی کرد. نشانه های اولین انشعاب های جدی در تیم اقتصادی ابراهیم رئیسی.
محسن رضایی مردی است که خود را رئیس جمهور می داند
محسن رضایی امروز معاون اقتصادی رئیس جمهور است اما خود را یک معاون ساده نمی داند. او فرمانده سپاه امام بود و با توجه به خاستگاه و نقشی که در انقلاب و سال های اول تأسیس جمهوری اسلامی داشت، خود را جایگاهی متفاوت می داند.
رضایی در زمان نخست وزیری میرحسین موسوی، فرمانده کل سپاه و اکبر هاشمی رفسنجانی سخنران آن بود. این چهره‌های سرشناس بعدها در مناصب کلیدی این نظام بودند. دو رئیس جمهور بعدی ایران، محمد خاتمی و حسن روحانی، در زمان فرماندهی محسن رضایی نماینده مجلس بودند.
با چنین پیشینه ای اصلاً دور از انتظار نیست که رضایی خود را چهره ای برابر با هاشمی یا حداقل ناطگا نوری ببیند و به دنبال پست ریاست جمهوری باشد. برای سهولت به دانشگاه رفت و در رشته اقتصاد فارغ التحصیل شد و سعی کرد علاوه بر فرماندهی سپاه، چهره های علمی و اقتصادی را نیز به تصویر بکشد. او در مبارزات انتخاباتی ریاست جمهوری خود از وعده پرداخت یارانه به دولت های اقتصادی صحبت کرد، اما هرگز با استقبال مردم و حتی جناح های سیاسی مواجه نشد.
اصولگرایان هرگز محسن رضایی را به اندازه علی لاریجانی، محمد باکر کلیباف، محمود احمدی نژاد و حتی سعید جلیلی جدی نگرفته اند و این چیزی نیست که بتوان از رضایی پنهان کرد.
اما در نهایت محسن رضایی به عنوان جانشین اقتصادی به دولت سیزدهم پیوست و دبیری شورای عالی هماهنگی اقتصادی و دبیری ستاد اقتصادی دولت را بر عهده گرفت. به همین دلیل سال ها بعد از سمت دبیری هیئت اعزامی استعفا داد تا بر دولت متمرکز شود.
محسن رضایی و دولتی که از او خبری ندارد
با سوابق محسن رضایی و مطالعاتی که در دو دهه اخیر در حوزه اقتصاد انجام داده است، طبیعی است که انتظار داشته باشیم سکان اقتصاد دولت در دستان او باشد و سخنان او حرف اول و آخر تلقی شود. . سخنان دولت سیزدهم با این حال، رضایت در این زمینه بی نظیر نیست.
محمد مخبر معاون اول ابراهیم رئیسی اولین و جدی ترین رقیب رضایی است. او نقش اسحاق جهانگیری را بازی می کند و پروژه های داخلی و اجرایی دولت را پیش می برد. با توجه به تجربه مخبر و تیمی که در کابینه دارد، به سادگی به حرف محسن رضایی گوش نمی دهد.
علاوه بر این، احسان خاندوزی به عنوان وزیر اقتصاد تاکنون استقلال نظری خوبی از خود نشان داده و گفته است که حرف هایی برای گفتن دارد و قصد دارد عمل کند.
در کنار این دو مرد باید از فرهاد رهبر و علی صالح آبادی نیز نام برد. یکی از آنها در تمام سال های گذشته مشاور اقتصادی شماره یک بوده و دیگری رئیس کل بانک مرکزی است.
محسن رضایی رنگ پریده; آغاز فروپاشی یا انسجام؟
با این تفاسیر خروج محسن رضایی از کمیسیون اقتصادی دولت را چگونه باید ارزیابی کرد؟ به نظر می رسد در این مورد رگه هایی از اختلاف نظر بین رضایی و مخبر وجود دارد، اختلافی که از همان روز اول انتظار می رفت.
اما پیامدهای این خروج چیست؟ با توجه به فشارهای وارده بر اعضای تیم اقتصادی دولت به ویژه وزیر صمت و وزیر کار و تنبلی اقتصادی دولت، این اختلافات می تواند به دومینوی فروپاشی تیم اقتصادی دولت منجر شود. از سوی دیگر، با کم رنگ شدن چهره هایی مانند رضایی و تاکید بر شخصیتی خاص – در اینجا محمد مخبر معاون اول رئیس جمهور – ممکن است دست تئوریک و عملی تری در تیم اقتصادی دولت شکل بگیرد و واقعیت های بیشتری را شاهد باشیم. انسجام..
سرنوشت محسن رضایی در دولت چه خواهد شد؟ دو انتخاب ممکن و یکی با ناممکن وجود دارد. دو گزینه احتمالی او این است که یا حضور فعلی خود را در دولت بپذیرد و به دنبال نظریه پردازی و رهبری اقتصادی بیش از حد نباشد یا اینکه دولت را ترک کند و سعی کند به عنوان یک منتقد فعال اقتصادی و سیاسی عمل کند.
انتخاب بعید و در واقع سخت رضایی، ماندن در دولت و تلاش برای هدایت تیم اقتصادی دولت و تلاش برای دیکته نظرات خود به دولت است. با توجه به قدرت چهره هایی مانند مخبرین و قدرت تئوریک چهره هایی مانند خاندوزی و مسیر اقتصاد کشور، به نظر می رسد این مسیر قبلا شکست خورده و دستاورد چندانی نخواهد داشت.