اصلاح کلوملای آویزان در عمل جراحی بینی
به گزارش دلگرم : تیغه ای که در زیر سپتوم بینی قرار داشته و سبب جدا کردن دو سوراخ بینی از یکدیگر می شود، کلوملا نام دارد. اجزای تشکیل دهنده ی این تیغه، پوست و غضروف می باشد و نوک بینی را به پایه ی آن متصل می کند. در حالتی که کلوملا بیرون از مرز سوراخ های بینی آمده باشد و یا به سمت پایین باشد، کلوملای آویزان رخ می دهد. این وضعیت زمانی که بینی از نیمرخ مشاهده می شود بیشتر نمود پیدا می کند و زیبایی بینی را کاهش می دهد.
دلایل ایجاد کلوملای آویزان
عوامل ارثی و مادرزادی : در برخی افراد این مشکل از ابتدا به صورت مادرزادی وجود دارد. احتمالا این نوع کلوملا ناشی از سپتوم بینی می باشد که به شکل ناموزونی کشیده شده است و آن را به بیرون هدایت کرده است.
جراحی بینی قبلی : در مواقعی که فرد جراحی بینی انجام داده است و در آن بیش از حد از غضروف بینی برداشته شده است و یا پره های بینی به میزان زیادی به سمت عقب برده شده اند، کلوملای آویزان ایجاد می شود.
علائم کلوملای آویزان
- سوراخ های بینی بزرگ بوده و نوک بینی افتاده باشد.
- لب بالایی نازک باشد.
- کشیده بودن غضروف های جانبی
- عدم وجود قوس در غضروف های جانبی
- علائم کلوملای شبه آویزان
- آلار شکاف داشته باشد.
- غضروف های جانبی بینی ضعیف باشند.
- پره های بینی به عقب کشیده شوند.
- انحنای بسیار زیادی در مرز آلار باشد.
برخی نواقص در افتادگی کلوملا می توانند نقش داشته باشند که در زیر به آن ها اشاره می کنیم :
- اگر نوک سپتوم بینی بیش از اندازه کشیده باشد.
- زائد بودن سپتوم غشایی
- اگر مدیال کرورا برجسته، عریض و یا منحنی باشد.
- اگر مدیال کرورا کشیده باشد و دارای انحنایی به شکل C باشد.
- گشاد بودن طاق دهلیزی
- مدیال کرورا افتادگی داشته باشد.
روش جراحی کلوملای افتاده
هدف از تغییر شکل کلوملا، ایجاد تناسب میان کلوملا و منطقه ی بیرون سوراخ های بینی (که به آن منطقه ی آلار یا پره های بینی هم گفته می شود) است. روش جراحی احتمالا شامل کوچک کردن کلوملا و بالا کشیدن غضروف آن خواهد بود. این عمل معمولا با روش “زبانه در شیار (Tongue-in-groove)” انجام می شود. در این روش، کلوملا به پایه سپتوم بینی وصل می شود و از افتادگی دوباره ی کلوملا جلوگیری می شود. این عمل بسیار حساس است و به دقت و ظرافت نیاز دارد. یک جراح بینی با تجربه به هنگام اصلاح کلوملای مادرزادی و یا ناشی از جراحی بینی، توجه ویژه ای به فرم پره های بینی، زاویه ی نوک بینی، وجود ناحیه ی مثلث نرم بین پره بینی و کلوملا، مقاومت و حجم غضروف های نوک بینی، شکل لبه ی پره های بینی، موقعیت سپتوم بینی و تناسب میان نوک بینی و کلوملا و لب بالایی خواهد داشت.
آنالیز ساختار بینی
جراح بینی قبل از رینوپلاستی ، ساختار و اسکلت بینی بیمار را به طور کامل بررسی می کند .این امر باهث می شود تا جراح بینی میزان حذف غضروف یا اضافه شدن غضروف را تشخیص دهد .همچنین آنالیز بینی باعث می شود تا جراح بینی به نکات جزئی دست یابد و بهتر بتواند بینی را فرم دهد .برجستگی بینی ، چرخش بینی ، ستونک بینی ، پره های بینی ، زاوایای مناسب بینی و قرینه بودن یا عدم قرینگی بینی از مواردی است که طی آنالیز بینی بررسی می شود .بررسی و آنالیز کامل ساختار بینی به جراح بینی این امکان را می دهد که برنامه ریزی صحیحی داشته باشد و به خوبی بداند در طی رینوپلاستی چه اقداماتی را باید انجام دهد .تمامی متقاضیان عمل جراحی بینی ، خواستار یک فرم زیبا برای بینی هستند و بیماران باید درک درستی از نتیجه جراحی بینی داشته باشند و بدانند که نوع بینی در فرم دهی بینی تاثیرگذار است و نمی توان فرم مشخصی را برای بینی تمام افراد ایجاد کرد .