هنگامی که کراکور در 10 مه 1996 به اوج خود رسید ، بیش از 57 ساعت از آخرین خواب او گذشته بود و او نیز از هیپوکسی رنج می برد. بیست کوهنورد دیگر در تلاش بودند تا به قله برسند و هیچ کس متوجه جمع شدن ابرها در آسمان نشد. شش ساعت بعد ، 3000 فوت پایین ، کراكائور در چادرش از هوش رفت. صبح روز بعد ، او مطلع شد که شش نفر از قله بازگشته اند. در Cold Air ، کراکاور داستانی نفس گیر و مهیج را روایت می کند و س interestingال جالبی را مطرح می کند: چه چیزی در مورد کوه اورست است که بسیاری از مردم (از جمله خود کراکور) را مجبور به مرگ داوطلبانه کرده است؟ و حتی مرگ آن را تسخیر می کند؟