در مریخ چه میگذرد؟
با این بخش از دلگرم همراه باشید تا با مریخ و شرایط آب و هوایی و زندگی در آن آشنا شوید.
مریخ یا بهرام
چهارمین سیاره در سامانه خورشیدی است که در مداری طولانیتر و با سرعتی کمتر از زمین به دور خورشید میچرخد. هر یک بار گردش این سیاره به دور خورشید معادل ۶۸۷ شبانهروز زمین به درازا میکشد و طول شب و روز نیز از کرهٔ زمین کمی طولانیتر است.نام فارسی این سیاره بهرام و نام عربی-یونانی آن مریخ است. در کتابهای قدیمی فارسی آن را فلک شحنهٔ پنجم و سایس رواق پنجم نیز نامیدهاند.
قطر بهرام نزدیک به یکدوم قطر زمین و برابر ۶٬۷۹۰ کیلومتر است. (قطر زمین: ۱۲٬۷۵۶ کیلومتر).نوری که از خورشید به مریخ میرسد نصف نوری است که زمین دریافت میکند، اما روز مریخی چهل دقیقه طولانیتر از روز زمینی است؛ بنابراین شرایط از نظر نور تقریباً مثل زمستان زمین است و به این خاطر امکان رشد گیاهان در شرایط گلخانهای در مریخ وجود دارد.روزهای بهرام ۲۴ ساعت و ۳۷ دقیقه درازا دارند. از آنجا که محور سیارهٔ بهرام همانند زمین ۲۴ درجه کج است، در این سیاره نیز فصلهای سال وجود دارند. اما هر سال بهرامی کمابیش دو برابر سال زمینی یعنی ۶۷۸ روز به درازا میکشد.
جو بهرام سرخفام است و در آسمان شب از زمین نیز سرخی آن دیده میشود. کرهٔ بهرام دو ماه کوچک به نامهای فوبوس و دِیموس دارد که ریختی نابسامان دارند. این دو ماه شاید شهابسنگهایی هستند که در مدار بهرام به دام افتادهاند. اگر شخصی در کرهٔ بهرام باشد خواهد دید که فوبوس سه بار در یک روز طلوع و غروب میکند. دیموس نیم فوبوس بوده و چنانچه از بهرام به آن نگاه کنیم این ماه بیشتر همانند یک ستاره خواهد بود تا یک ماه. خورشیدگرفتگی در مریخ به دلیل کوچک بودن قمرهای آن کامل نیست. قمرهای مریخ به سطح آن نزدیک هستند و بزرگترین قمر آن فوبوس است که گردش آن به دور سیارهٔ مادر نزدیک به ۷ ساعت و ۳۹ دقیقه و۲۷ ثانیهاست. زمان گردش مداری دیموس نیز ۱روز و ۶ ساعت و ۲۱ دقیقه و ۱۶ ثانیهاست.
بهرام، سیارهٔ سرخفام سامانهٔ خورشیدی، یک دوم زمین قطر دارد و مساحت سطح آن برابر با مساحت خشکیهای روی زمین است. همانند زمین، یخهای قطبی، درههای گود، کوه، غبار، توفان و فصل دارد. در دشتهای آن مانند ماه، گودالهایی برآمده از برخورد سنگهای آسمانی دیده میشود. با وجود اندازهٔ کوچکش، بلندترین قلهٔ سامانهٔ خورشیدی یعنی کوه المپوس و بزرگترین درهٔ سامانهٔ خورشیدی در این سیاره پیدا شدهاست.فرسوده بودن بیشتر دهانههای برخوردی سیارهٔ بهرام نشاندهندهٔ پرکاری زیاد پدیدههای زمینشناختی در این سیارهاست.
وجود آب
کلیه مشاهدات قبلی توسط ماهوارهها و مریخ نوردها حاکی بودهاست که سیاره سرخ زمانی پوشیده از لایه غلیظی از گازها بوده که امکان حضور آب مایع بر سطح را فراهم میکردهاست. این برداشت (وجود آب سطحی) در مشخصههای سطح مریخ، مثل آثاری که شبیه بستر رودها، دلتاها و دریاچههاست مشهود است. اما فشار هوای مریخ امروز کمتر از یک درصد زمین است، یعنی اگر آب مایع را روی سطح بریزید (بسته به جای آن) میجوشد و بخار میشود یا یخ میبندد.در ماه آوریل ۲۰۱۵، مریخنورد ناسا که حدود سه سال در این سیاره مشغول پژوهش است، خاکی مرطوب شده با آب نمک را کشف کرد که نقطه انجماد را کاهش میدهد.
سپس مریخنورد در ماه سپتامبر صخرههایی زیر سطح مریخ
یافت که چهار برابر آنچه که پیش از آن تصور میشد مرطوب بود. علاوه بر این، تصاویر ماهوارهای که از سنگریزهها در سطح این سیاره تهیه شده بود، نشان میداد روزی در این سیاره جریان آب وجود داشته است. با مطالعه تصاویر تهیه شده توسط مریخنورد از سنگهای بازالتی و تیره سطح مریخ، گمانهزنیهایی از پوشیده بودن این سیاره از آب در سالهای دور به میان آمد.
ناسا در نشستی خبری در ۶ مهر ۱۳۹۴ (۲۸ سپتامبر ۲۰۱۵) وجود آب در مریخ را تأیید و اعلام کرد که در ماههای گرم آب جاری در این سیاره وجود دارد. عکسهایی از مریخ به زمین رسیده بود که در آنها به طور واضح دیده میشد که رگههای تیره روی یک سرازیری مریخ چگونه با فصلها تغییر میکنند. این رگهها با نام رگههای خطوط شیب برگردنده (recurrent slope linea) در ماههای گرم تر تا پایین شیبها هم کشیده میشوند ولی طی فصلهای سردتر ناپدید بودند. دانشمندان ناسا اعلام کردند که رگههای تیره به طور حتم آب جاری هستند که در تابستان دیده شده و در زمستان مریخ محو میشوند. باید توجه داشت که آب کشف شده خالص نیست و نوعی نمک موجود در آن باعث میشود که این آب بتواند در دمای معمول ۵۰ درجه سلیوس زیر صفر مریخ جاری باشد. این مسئله میتواند به معنای وجود نوعی حیات در مریخ باشد.
خواهشمنديم اگر سوال يا نکتهاي براي مطلب در مریخ چه میگذرد؟
در ذهن شما باقي مانده است، آنرا در قسمت نظرات با ما و ساير کاربران به اشتراک بگذاريد.
———————————————————————————————
مجله اینترنتی دلگرم
مرجان امینی