چطور از زخم محل جراحی مراقبت کنیم که جای کبودی آن نماند؟
اصلاح جوشگاه با جراحی!
برداشتن جوشگاه با جراحی مناسب‌ترین روش برای جوشگاه‌های پهن یا طویل است. در این روش جوشگاه‌های پهن را می‌توان برداشت و دوباره بخیه کرد به نحوی که خط جوشگاه باریک‌تر شود. در مورد اسکارهای طویل نیز جراحان پوست از برش‌های نامنظم استفاده میکنند تا خط جوشگاه را کوتاه‌تر نشان دهند. گاهی اوقات با جراحی می‌توان جهت یک اسکار را طوری تغییر داد که تمام یا قسمتی از آن در مسیر خطوط طبیعی پوست قرار گیرد و کمتر به چشم بیاید. با همین روش می‌توان جوشگاه‌ها را به مناطقی که کمتر به چشم می‌آیند (برای مثال لابه‌لای خط رویش مو یا خط محل تلاقی بینی و گونه‌ها) منتقل کرد تا دیده نشوند.
معجــزه‌ای برای محــوکردن کبودی و جای بخیــه!
پوست‌تان را بسایید!
سایش پوست (درم‌ابریژن) روش مناسبی در اصلاح جوشگاه‌های ظریف است. در این روش از یک ابزار مثل برس که به سرعت می‌چرخد یا لیزر برای برداشتن لایه‌های سطحی پوست استفاده میشود. در واقع روش‌های مختلفی برای سایش پوست وجود دارد اما نتایج آنها تفاوت زیادی با هم ندارد. دست ماهر یک متخصص پوست است که ماشین را هدایت میکند و با به کار بردن آن در جهت‌های صحیح سطح پوست میتواند جوشگاه‌ها را بدون اینکه جوشگاه جدیدی بر جای بگذارند، از بین ببرد. معمولا توصیه میشود سایش پوست روی تمام صورت یا تمام گونه انجام شود زیرا انجام آن تنها در یک منطقه کوچک پوست، باعث تمایز آن از سایر نقاط میشود.
اگر جوشگاه اولیه سطحی باشد، یک بار سایش کافی است اما در مواردی که ضایعات عمیق و وسیع هستند، لازم است این عمل چندین بار تکرار شود. سایش پوست بیشترین تأثیر درمانی را در پوست صورت دارد و در نواحی دیگر بدن احتمال کندی ترمیم، بر جای ماندن قرمزی یا حتی جوشگاه بعد از عمل بیشتر است. بعضی از پزشکان برای کاهش درد سایش، تمام سطح پوست را با یخ سرد میکنند و بعضی دیگر بی‌حس‌کننده‌های موضعی یا انواع داروهای مسکن را به‌کار می‌برند. بیماران معمولا2 تا 3 هفته بعد از عمل و گاهی حتی پس از یک هفته می‌توانند سر کار خود حاضر شوند.
بهبود اسکار فرورفته با تزریق!
تزریق فیلر مانند ژل استاندارد یا چربی خود فرد به داخل جوشگاه، فرورفتگی‌های آن را پر کرده و هم‌سطح پوست اطراف میکند. مقدار ماده تزریق شده بستگی به اندازه و سفتی اسکار دارد. بهبود با این روش فوری است اما اغلب نتایج به طور دائمی باقی نمی‌ماند. تزریق کورتیکوستروئیدها هم در نرم کردن جوشگاه‌های سفت (گوشت اضافه) کاملا موثر است و باعث کوچک و مسطح شدن آنها میشود.
پیوند پوست چگونه انجام میشود؟
در این روش به کمک یک وسیله ظریف و مدور، پوست از قسمت جوشگاه برداشته میشود و پوست سالم (برداشته شده از پوست پشت گوش) جایگزین آن شده، سپس محل پانسمان میشود. 5 تا 7 روز بعد از عمل هم ضایعه جوش می‌خورد. البته در محل پیوند نیز جوشگاهی باقی می‌ماند که از جوشگاه قبلی کمتر مشخص است. منجمد کردن لایه‌های فوقانی پوست هم گاهی حجم جوشگاه را کاهش می‌دهد. این روش به‌طور عمده در درمان جوشگاه‌های برجسته شانه و پشت، ناشی از جوش غرور جوانی به کار می‌رود.
لایه‌برداری مناسب چه کسانی است؟
در این روش به کمک یک ماده شیمیایی لایه سطحی پوست برداشته میشود تا صاف‌تر به نظر برسد و یکنواخت شود. لایه‌برداری بیشتر در پوست صورت استفاده میشود و در جوشگاه‌های سطحی مفیدتر است. همچنین در درمان جوشگاه‌های فرورفته آکنه و جوشگاه آبله‌مرغان نتایج خوبی همراه دارد. در درمان آسیب دیدگی‌های پوستی ناشی از نور آفتاب و تغییرات رنگی پوست هم اغلب از لایه‌برداری شیمیایی استفاده میشود.
کدام لیزر موثرتر است؟
لیزرهای مختلفی در درمان جوشگاه به کار می‌رود و بر اساس نوع جوشگاه باید دستگاه لیزر مناسب انتخاب شود. باید توجه داشت درمان با لیزر معمولا کامل نیست و امکان بازگرداندن پوست محل جوشگاه به حالت پوست طبیعی قبل از آسیب وجود ندارد. لیزرهای معمول برای درمان اسکار شامل لیزرهای PDL , fractional or conventional Co2 می‌شوند.
نواحی گردن، سینه، پشت و قسمت ابتدایی اندام فوقانی بیشترین احتمال ایجاد گوشت اضافه یا کلوئید را دارند. کسانی که در خانواده‌شان سابقه کلوئید وجود دارد، بیشتر دچار گوشت اضافه پس از جراحی می‌شوند. برای کاهش احتمال باقی ماندن جای زخم، جراحی باید به‌درستی و با دقت انجام شود؛ طوری که کمترین آسیب به بافت وارد شود. همچنین برش باید در جهت خط‌های پوستی صورت گیرد تا فشار روی زخم کمتر شود. شاید گمان کنید هرچه تعداد بخیه‌ها بیشتر باشد احتمال باقی ماندن جای آن افزایش می‌یابد اما این موضوع صحیح نیست و عکس آن حقیقت دارد. در واقع هرچه تعداد بخیه‌ها بیشتر باشد، فشار روی زخم کمتر میشود و زخم یکنواخت‌تر پخش میشود در نتیجه احتمال جا ماندن اثر زخم روی پوست کمتر میشود.
اگر جای زخم‌تان قرمز مانده …
استفاده از کرم‌های ترمیم‌کننده زخم و همچنین جلوگیری از ایجاد عفونت و باز شدن زخم میتواند احتمال ایجاد گوشت اضافه را کاهش دهد. مصرف این کرم‌ها باید در هفته دوم به محض کشیده شدن بخیه‌ها شروع شود و بین چهار تا شش هفته ادامه یابد. توجه داشته باشید اگر قرمزی جای جراحی بیشتر از چند هفته باقی بماند باید حتما به پزشک مراجعه شود تا بتواند از ایجاد برجستگی و گوشت اضافه جلوگیری کرد.
روغن نارگیل و ماساژ فایده‌ای ندارد!
استفاده از روغن‌های مختلف مثل روغن نارگیل تاثیری در جلوگیری از ایجاد گوشت اضافه ندارد. در این زمینه استروئیدها، پمادهای کورتونی و لیزر PDL بیشترین تاثیر را دارند. در مواردی هم که گوشت اضافه ایجاد میشود می‌توان از آمپول‌های کورتون، داروهای شیمی‌درمانی و … داخل ضایعه استفاده کرد. ماساژ زخم هم در محو شدن گوشت اضافه تاثیری ندارد. علاوه بر این چسب‌های مخصوصی وجود دارد که برای ترمیم بهتر و جلوگیری از ایجاد گوشت اضافه به کار می‌روند به‌خصوص اگر قرمزی جای اسکار مدت طولانی باقی بماند. البته این چسب‌ها بهتر است توسط پزشک تجویز شوند.
چگونه از زخم های خود مراقبت کنیم؟
جراحان از تکنیک های مختلفی برای بستن یک زخم استفاده میکنند. آن ها ممکن است در بستن زخم شما از کلیپس ، بخیه و یا چسب جراحی استفاده کنند. اگر برای بستن زخم شما از کلیپس استفاده شده است ، پزشک شما با بهبود زخم ، اقدام به برداشتن آن ها میکند. چسب جراحی معمولا بعد از ۵-۱۰۰ روز از مکان زخم بیرون می آید.اگر بخیه داشته باشید ، آن ها نیز در طول زمان جذب می شوند یا خود پزشک اقدام به جدا کردن آن ها می کند.اگر بخیه ها قابل جذب هستند ، نوار گچی زخم کلپس های کوچکی دارد که به وسیله آن زخم را بسته نگه میدارد. پزشک میتواند آن ها را دیرتر جدا کند و یا ممکن است بعد یک تا دو هفته خود به خود جدا شوند.
برای چند روز زخم را در شرایط رو به بالای بیاورید . این کار باعث می شود از میزان ورم و درد آن کم شود و زخم شما سریعتر بهبود یابد. بخیه ، کلیپس ، گچ و چسب جراحی خود را نکشید . ( با بخیه , کلیپس, گچ و چسب جراحی خود بازی نکنید) از خاراندن زخم خودداری کنید. از پزشک خود در مورد دارویی که ضد خارش زخم هستند بپرسید.اگر پوست شما دچار حالت چسبنده ای شده ، در معرض نور مستقیم خورشید قرار نگیرید.اگر مکان زخم شما خونریزی کرد ، روی زخم خود را محکم به مدت پنج دقیقه نگه دارید . برای این کار از یک دستمال و یا حوله ی تمیز استفاده کنید. اگر خونریزی بیشتر شد و بند نیامد ، به پزشک معالج خود تماس بگیرید یا به اورژانس بیمارستان مراجعه کنید.
عوض کردن پانسمان
بعد از عمل جراحی معمولا از یک بانداژ استریل استفاده میکنند تا روی زخم را بپوشانند ، آن را از باکتری ها و جذب مایعات حفظ کنند و آن را خشک نگه دارند. در بعضی مواقع ، پزشک شما را مجبور میکند تا پانسمان خود را باز کنید ، تا زخم شما هوا بخورد. از حمام رفتن , حداقل برای ۲ تا ۳ روز بعد از جراحی پرهیز کنید, شنا نکنید. تا زمانی که پزشک معالج شما حمام رفتن را جایز دانست , دوش بگیرید یا داخل یک وان آب گرم بخوابید.پانسمان زخم خود را روزانه و یا به مقداری که پزشک شما برای تان لازم دیده است عوض کنید.
از پزشک خود بپرسید که چه زمانی میتوانید محدوده ی زخم را تمیز کنید؟
از استفاده از صابون های عطری , ژل های حمام , الکل , ید یا آب اکسیژنه برای تمیز کردن محدوده ی زخم خود خودداری کنید.
پانسمان را بردارید
این مراحل را برای تمیز کردن و پانسمان کردن زخم خود طی کنید
-
جواهرات خود را قبل از عوض کردن پانسمان و تمیز کردن زخم در بیاورید -
دست های خود را به مدت ۱۵-۳۰ ثانیه با آب و صابون بشویید -
دست های خود را به خوبی بشویید و آن ها را با حوله ی تمیز خشک کنید -
چسب پانسمان خود را شل کنید -
از یک دستکش جراحی برای جدا کردن پانسمان خود استفاده کنید . پس از جدا کردن پانسمان , دستکش و پانسمان را داخل یک کیسه ی پلاستیکی بیاندازید. -
دوباره دست های خود را بشویید
زخم را تمیز کنید
-
گاز استریل یا پانسمان را در یک ترکیب نمکی یا آب صابونی بخیسانید -
با گاز مرطوب , به آرامی زخم خود را تمیز و ضدعفونی کنید و خون خشک شده و ترشح اطراف زخم را با آن تمیز کنید. -
دست های خود را به خوبی بشویید و زخم خشک شده را با یک حوله ی تمیز به آرامی تمیز کنید.
پانسمان جدید را روی زخم بگذارید
-
اگر پزشک برای شما یک پماد آنتیوبیوتیک را تجویز کرده است ، از آن را دقیقا به شکلی که توضیح داده شده به کار ببرید. -
این کار میتواند باعث جلوگیری از عفونت زخم شود و از بزرگ اندازه ی زخم که به وسیله ی تشکیل پوست روی زخم بزرگ بکاهد -
پانسمان جدید را روی زخم قرار دهید -
دست های خود را دوباره بشویید -
پانسمان قدیمی را دوبار بسته بندی کنید و در سطل زباله بیندازید -
به صورت جداگانه هر گونه لکه ی خشک شده اطراف زخم را بشویید. اگر لازم به استفاده از بتادین بود از پزشک خود بپرسید
مراقب بروز نشانه های عفونت و دیگر مسائل حاد باشید
به زخم خود زیاد نگاه کنید تا ببینید که چگونه بسته میشود. این کار را هر بار که پانسمان خود را عوض میکنید و یا هر مقدار باری که پزشک تان پیشنهاد کرده است انجام دهید.حتی با وجود بهترین مراقبت ها از زخم ، ممکن است مسائل حاد پیش بیاید. بعضی مواقع ممکن است زخم به درستی بسته نشود. برای مثال گوشه های زخم ممکن است جداشوند یا اگر بین پانسمان و پوست بدن اصطحکاک ایجاد شود ممکن است تاول بزنید. همچنین ممکن است عفونت گسترش پیدا کند. پس در صورت بروز هر کدام از این مسائل سریعا ، برای معاینه به پزشک خود مراجعه کنید یا با او تماس بگیرید.
نشانه های عفونت زخم
-
بروز درد ناگهانی و فزاینده که با دارو بهتر نمی شود. -
افزایش میزان قرمزی ، گرما و ورم پوست -
ترشح چرک ، خون و مایعات دیگر از محل زخم -
بروز جوش ها و تاول های سفید اطراف زخم -
درجه ی تب بالای ۱۰۰ فارنهایت -
تب و لرز
این موارد میتواند خطر ابتلا به عفونت و مسائل حاد دیگر را در شما بالا ببرد
-
دیابت -
سیگار کشیدن -
بی تحرکی -
مشکلات دستگاه ایمنی بدن -
سوء تغذیه -
جراحی های طولانی و شرایط اورژانسی خاص
علت کبودی و خون مردگی بی دلیل روی پوست بدن چیست؟
علت بهبود نیافتن جای زخم