به گزارش سلام نو به نقل از تریپ یار، بخش باستانی سورو در شهر بندرعباس در بخش مرکزی شهر بندرعباس در استان هرمزگان قرار دارد و یکی از نقاط دیدنی استان هرمزگان در جنوب ایران است. .
آبادی سورو در غرب بندرعباس واقع شده است. سکه‌های متعددی مربوط به دوره‌های مختلف به‌ویژه دوره‌های ساسانی، صفویه و قاجاریه از این شهرک تهیه شده و هم‌اکنون در موزه بندرعباس نگهداری می‌شود. سکه ها نشان می دهد که پادشاهان هرمز ضرابخانه داشتند و علاوه بر سکه های مسی و نقره ای، سکه های طلا نیز ضرب می کردند. در سال 1925، 64 سکه طلا توسط پادشاهان هرمز و جرون در روستای گودو کشف شد.
منطقه باستانی سورو و محله قدیمی سورو، در شمال سورو، در گذشته بیشه‌های بزرگی نه چندان دور از آن‌ها وجود داشت که شامل هزاران نخل و درختان دیگر از جمله توس، افرا، خربزه، زردچوبه، خرگوش، تابستان، مردم سورو 3 ماه در اوی بیشه ها زندگی می کردند.
بافت تاریخی سورو با وسعت 87 هکتار دومین بافت تاریخی بندرعباس است و این بافت تاریخی در سال 1388 توسط شورای عالی شهرسازی و معماری کشور به ثبت رسیده است.
در زمان داریوش بزرگ (بین سالهای 586 تا 522 قبل از میلاد) فرمانده سلیاک به فرماندهی داریوش بزرگ از بندرعباس برای کاوش در اقیانوس هند و دریای سرخ با کشتی حرکت کرد. در زمان فتح اسکندر بر امپراتوری ایران، بندرعباس به نام هرمیرزاد شناخته می شد.
کمتر نوشته ای در تاریخ بندرعباس (گامرون) می توان یافت که نامی از بندر سورو نداشته باشد. در برخی از این نوشته ها به عنوان بندری کوچک در مقابل جزیره هرمز و در دیگری به عنوان دهکده ماهیگیری در حاشیه خلیج فارس یا بندری در مسیر جاده هرمز به فارس یاد شده است. آنچه مسلم است تاریخچه سورو مربوط به بندر قدیم هرمز (تیاب میناب)، جزیره هرمز، جرون، گامرون و بعدها بندرعباس است.
نام نام
هر دو حرف سورو و گامبرون هر دو واژه ایرانی دارند و در اصل به صورت «سارو» (منسوب به سارا به معنای نوعی پارچه تولید شده در طرف هند) و خامه‌ور رون (محلی با پارچه و تور و طناب) بوده‌اند. این نام می تواند اشاره به موجودی در حال راه رفتن یا سرطان باشد که پرتغالی ها در زبان خود با همان معنی یا معنای مرسوم گرفته اند.
آشنایی با بندر سورو
بندر سورو که امروزه آبادی در بندرعباس است و در زمان هخامنشیان نیز سکونت داشته است، در مسیر فرس به هرمز به رونق خود ادامه داد، بنابراین در دوره های بعد اهمیت خود را از دست نداد. لسترینگ می نویسد؛ مسیر کاروانی (شیراز) از طارم به سمت ساحل جنوبی می رفت و در مقابل جزیره هرمز به بندر سورو یا شهرو می رسید.
ایرج افشار سیستانی در کتاب می گوید هرمزگان (شناخت استان هرمزگان); شهر بندرعباس از دیرباز دارای نام هایی چون گاملاو، کامارو، گامبری، گمبرون، گامرون، گامرو و گرون بوده است. بندرعباس در یا نزدیک دهکده ماهیگیری به نام شاهرو، سورو، طاهرو قرار داشت… در آغاز قرن هشتم هجری قمری که نام جزیره کنونی هرمز از جرون به هرمز تغییر یافت، نام گرون به آن داده شد. شهر (سورو).
ایرج افشرد در کتاب; شناخت هرمزگان ادامه دارد؛ در دوره اشکانیان خلیج فارس از جمله بندرعباس از جایگاه ویژه ای برخوردار بوده است در زمان ساسانیان این منطقه مرکز مهم تجاری و بازرگانی محسوب می شد. در اثر حفاری در بندر سورو چند سکه نقره مربوط به دوره ساسانی به دست آمد. سایرین عبارتند از کنار، کورت، کهور، گز، هارگ، سامرز. مردم سورو 3 ماه در این نخلستان ها زندگی کردند.
بنابر منابع مختلف، بندر دیگری در نزدیکی بندرعباس وجود دارد که در طول تاریخ به سورو یا گرون شهرت داشته است.
همانطور که در اسناد داخلی و خارجی موجود ذکر شده است، شهر کنونی بندرعباس (مرکز شهر) ابتدا توسط هلندی‌های شرق سورو ساخته شد، ساختمان گمرک قدیمی و عمارت کلاه فرنگی از اولین بناهایی بود که ساخته شد و شهر به تدریج گسترش یافت. اسناد، نقشه ها و نقشه های بافت اصلی شهر جدید بندرعباس را در اسناد مربوط به شرکت هند شرقی می توانید مشاهده کنید.
اقوام مختلف در منطقه سورو
طوایف مختلفی در طول تاریخ در منطقه سورو زندگی می کرده اند که مهم ترین آن ها به عشایر عبدالهی و علی مهشاهی معروف هستند که در اینجا به چگونگی حضور ایل علی مهشاهی در منطقه سورو می پردازیم.
ایران و هند پیوند تاریخی، تجاری و فرهنگی چندین هزار ساله دارند و جنوب ایران به ویژه هرمزگان همواره یکی از مراکز مهم تجارت با هند بوده است که این حضور گسترده هندی ها تأثیرات فرهنگی خاص خود را در این منطقه بر جای گذاشته است. نیمی از جمعیت چند هزار نفری سورو که به طایفه علی مهشاهی معروفند توسط سرخپوستان در این منطقه زنده مانده اند.
فرهنگ و هنر
وجود اقوام مختلف در منطقه سورو اعم از فارس ها، هندی ها، عرب ها و آفریقایی ها تنوع خاصی به فرهنگ این منطقه بخشیده است. انواع زری دوزی، قیطان بافی، گلدوزی، گلابتون دوزی از صنایع دستی مهم سورو است که لباس بندری را زینت می دهد. آیین حنا در عروسی ها و حنا از دست عروس در آبادی سورو زیبایی خاصی دارد.
وی همواره در عرصه موسیقی در سورو فعال بوده و به نمایندگی از هنرمندان گرانقدر در جامعه هنری بندرعباس، زیبا شیروان (زیباگلناری)، صالح آتون، حسین وفادار، یوسف آبانگاه، احمد شاعر (احمد لنگو) و … ژانرهای موسیقی فعال هستند، از فرزندان و نوه های صالح آتون، شبیری، توفیقی، رجا احمدی، علی رهزن، سامی وفادار می توان ….
مدرسه علوم سورو
یکی از قدیمی ترین مدارس بندرعباس است. این مدرسه در سال 1322 توسط آقای حاجی محمد دانشمند در سورو ساخته شد و بعدها این مدرسه توسعه یافت و دبیرستان آن دانش آموزان تا پایه نهم را پذیرفت که نه تنها از سورو بلکه از کل بندرعباس به مدرسه دانشمند آمدند. ، مدرسه ملی بود و در ابتدا تمام هزینه های آن توسط آقای دانشمند پرداخت می شد. مدتی در مدرسه سورو کارگاه نساجی راه اندازی شد.