یکی از اعضای شورای سیاسی حزب صدای ایرانی به رئیس جمهور منتخب پیشنهاد کرد که وی نباید به راحتی پست حیاتی معاون اول رئیس جمهور را از دست بدهد ، زیرا وی در واقع بدنه اجرایی ریاست جمهوری است و موفقیت یا عدم موفقیت یک دولت ممکن است بستگی داشته باشد بر روی قابلیت های آن
محمدرضا مرادی طادی ، عضو شورای سیاسی حزب ایرانی در مصاحبه با ایسنا ، در پاسخ به سوالی درباره ویژگی های کابینه موثر گفت: “یک سنت سیاسی پایدار در هر جامعه وجود دارد.” که به صورت پیشینی به عنوان رفتار نهادینه می شود و روند اقدامات ساختاری را تعیین می کند. این سنت سیاسی در مورد کابینه وجود دارد و پیرو این سنت ، همه دولت های بعد از انقلاب تقریباً یکسان عمل می کردند.
وی ادامه داد: این سنت چیزی جز اولویت و ترجیح اخوت ریاست جمهوری نسبت به پست های کابینه از جمله وزارتخانه ها نیست. یعنی یک نظم فرقه ای و نوعی اخلاق برای محافظت از حق نان و نمک سیاسی بیش از هر چیز نحوه انتخاب کابینه را تعیین می کند. بنابراین ، ما نباید انتظار داشته باشیم كه سنت سیاسی حاكم بلافاصله تغییر كند و آقای رئیسی تحت توده های اهل سنت و رویه های نهادینه شده ساختار موجود نظم سیاسی ، اقدامی اساسی انجام دهد.
وی گفت: “اما در حالت ایده آل ، یک کابینه موثر از مجموعه ای از دیوان سالار حرفه ای تشکیل شده است.” بوروکرات حرفه ای شخصی که در یک وزارتخانه استخدام شده است ، همانطور که می گویند سالهاست که در بازارهای قدیمی خاک می خورد و با پیچیدگی ها و کاستی های شغل آشنا است. به روشی که دارای دانش ، تجربه و حتی برداشت های شهودی از موضوع باشد.
وی افزود: اما از طرف دیگر ما اساساً سیستم کارمندی در کشور خود نداریم. اگر ما بودیم ، به رئیس جمهور منتخب می گفتیم؛ در اینجا لیستی از کارکنان آموزش دیده از سیستم حکمرانی کشور آورده شده است و این بهترین CV آنها است. بهترین آنها را انتخاب کنید. اما وقتی چیزی وجود نداشته باشد ، نمی توان آن را مورد نیاز قرار داد.
تدی گفت: بنابراین باید امیدوار باشیم افرادی با حداقل معیارها در سمت های اداری و اجرایی باشند. حداقل شاخص هایی مانند رابطه بین تجربه مدیریت فردی و موقعیت مربوطه ، مشاوره بالا و آمادگی روانشناختی برای استفاده از ظرفیت متخصص کشور ، آشنایی با گزارش های آسیب شناسی زیردستان برای اصلاح برخی فرآیندهای اشتباه ، قدرت و شجاعت در تصمیم گیری ، به خصوص تصمیمات دشوار (تصمیمات سخت) »؛ یعنی تصمیماتی که پیامدها و خطرات گسترده ای دارند ، اما برای بهبود کیفیت حکومت بسیار مهم هستند.
وی توضیح داد: گاهی اوقات در ادبیات سیاسی مدرن ما به این تصمیمات جراحی گفته می شود ، اما چه کسی دولتمرد یا زنی شجاع است که تحت چنین تومورهای سرطانی و توانایی استفاده از بهترین روشهای دنیا (بهترین روشها) تحت عمل جراحی قرار گرفته است. و از اصرار رسانه ای خودداری ورزید تا اصرار بر اختراع مکرر چرخ از جیب ملت داشته باشید که متأسفانه یکی از کاریکاتورهای دولت در ایران است.
این عضو صدای ایرانی با تأکید مجدد بر لزوم اجتناب از انتخاب وزرای جناحی ، گفت: “این یک مسئله بسیار مهم برای کیفیت حکمرانی است ، تحت عنوان نیاز به جدا کردن” دولت از سیاست “، که متاسفانه در ادغام دولت با سیاست. به همین دلیل ، وقتی دولت ها تغییر می کنند ، حتی کارکنان آب میوه گیری در یک مجموعه نیز تغییر کرده اند. در این شرایط ، مناصب رهبری تابعی از ثبات نظم بوروکراتیک نیست ، بلکه تابعی از تغییر سیاسی است.
وی گفت: به معنای کاملاً محلی می توان این شرایط را سیاست زدگی سیستم حکومتی کشور نامید. این سیاست زدگی باعث می شود که سیاست (سیاست – یعنی مبارزه برای دستیابی به بخشهایی از قدرت) سیاست را از بین ببرد و جذب کند (سیاست – یعنی نحوه اداره ماشین دولت برای دستیابی به بیشترین سود جمعی). وقتی این اتفاق افتاد یا بهتر بگوییم ، همانطور که اتفاق افتاده است ، کلیه امور کشور با منافع جناح هایی اداره می شود که به یک سیستم سیاسی دست یافته اند. به عنوان مثال ، در سه دهه گذشته علیرغم روی کار آمدن جناح های مختلف ، سیاست مدیریت آب در کشور و مداخله و مصرف آنها همیشه تابعی از منافع جناح حاکم بوده و هیچ اثری از سیاست نیست. خرد و احترام به منافع. ملی در آن دیده نمی شود.
وی در بخشی دیگر از گفتگو ، در پاسخ به تأثیر انتخاب وزرای م effectiveثر در تشکیل یک دولت موثر گفت: “یک درگیری نظری و اجتماعی گسترده از اوایل دهه 1970 ، که به دلایل مختلف و پیچیده نمی تواند پرداخت کند توجه اینجا در ایران. شکل گرفته است که نتیجه نیروهای وی وی را بر آن داشته است که طبقات مختلف اجتماعی را در زمانها و مکانهای مختلف بسیج کرده و از هندسه روابط قدرت درگیری در ایران استفاده کند.
وی افزود: “این تنش اجتماعی و ساختاری فراگیر ، تأثیرات متفاوتی داشت ، گاهی در فصول رسمی اقدام سیاسی ، مانند انتخابات ، و گاهی در پس از همان فصول حوادث سال 2009 ظاهر می شد.” اما کم کم ، در ایران ، تعارضات اجتماعی و ساختاری از دلایل بسیار پیچیده از درگیری ها و اختلافات در مورد مسائل سیاسی و مدنی دشوار ، مفاهیمی مانند قانون ، جامعه مدنی ، حزب گرایی ، آزادی و مواردی از این دست ، به سمت اجرا و کیفیت حاکمیت تغییر کرده است. او از آن عبور کرد.
تدی افزود: بنابراین ، فشار بر ساختار سیاسی درگیری های ایدئولوژیک فروکش کرده است ، اما دویست برابر بیشتر به دولت بعدی و دولت های بعدی منتقل می شود که کیفیت حکمرانی را می طلبد. بنابراین به نظر می رسد که آقای رئیسی باید تشکیل یک دولت موثر برای بهبود کیفیت حکومت را در دستور کار قرار دهد. و بدیهی است که این اتفاق نمی افتد مگر اینکه وزرای توانمندی باشند که بتوانند شاخص را بهبود بخشند.
در پایان ، وی گفت: “من فقط می خواهم به عنوان یک نتیجه گیری اضافه کنم که آقای ریسی به راحتی پست حیاتی معاون اول را که در واقع دستگاه اجرایی ریاست جمهوری است ، تصویب نمی کند ، می تواند عملکرد توانایی های او باشد. “
انتهای پیام