درباره دریای اندرسم بیشتر بدانید

به گزارش سلام نو به نقل از تریپ یار، اندرسم یا اندرس یکی از معدود تنگه های زیبا و هیجان انگیز ایران است که کمتر برای طبیعت گردان شناخته شده است. آندرس به خاطر آبشارهایش معروف است. در مسیر آندرس که گاه از میان جنگل و گاه از میان دیوارهای بسیار مرتفع و صخره ای می گذرد، آبشارهای زنجیره ای وجود دارد که مسافر آندرس چاره ای جز پایین آمدن یا پریدن از دل ندارد. این آبشارها که تعداد آنها حدود 30 صخره کوچک و بزرگ است، ارتفاعی بین 5 تا 25 متر دارند و با پایین آمدن از هر یک از آنها بازگشتی وجود ندارد. بیشتر آبشارهای آندرس رانگا را کسی جز کوهنوردان حرفه ای ندیده است.

هیجان و مواجهه با موقعیت هیجان انگیز لحظاتی از زندگی است که در آن افراد از تکرار مداوم زندگی روزمره رها می شوند یا حداقل احساس می کنند برای لحظه ای خارج از این تکرار مداوم هستند. اگر شما از آن دسته افرادی هستید که تشنه ماجراجویی، هیجان، کنجکاوی، تحرک و بینش زیبایی های خداوند در برنامه سفر خود هستند، آبشارهای دره اندرسم می تواند پیشنهاد جالبی برای تجربه لحظات مفرح و هیجان انگیز باشد.
آبشارهای دره اندرسم در جاده چالوس از جمله مواهب خدادادی بی نظیری است که با وجود شهرت جهانی محور کندانا نتوانست آنطور که باید حضور هموطنان و گردشگران را به نمایش بگذارد.
دره اندرسم دره ای است که از قسمت شمالی کوه کندوان شروع شده و به روستای چهارباگ منتهی می شود. روستاهای چهار باغ، دلیر و انگوران از طریق جاده خاکی به طول حدود 10 کیلومتر در مسیر جاده چالوس و کمی به مرزن آباد به روستای دزدبان متصل می شوند.
جاده آبشار آندرس چالوس – کرج در موقعیت جغرافیایی E5112 N3613 در استان آلبورگ واقع شده است. اندرسم دره ای است در شمال غربی گچسرا، جنوب غربی سیاه بیشه ها و در حاشیه غربی گردنه کندوان در جاده چالوس – کرج. مختصات جغرافیایی 36 درجه و 11 دقیقه و 50 ثانیه شمالی و 51 درجه و 12 دقیقه و 24 ثانیه شرقی است. دره اندرسم در واقع شامل سه دره بزرگ است که از دره اندرسم شروع شده و پس از عبور از دره اولا و چهارباغ به روستای کوچک چهارباغ در کیلومتر 5 جاده دزدبند به سمت دلیر ختم می شود.
دره اندرسم در بین کوهنوردان به داشتن آبشارهای کوتاه و بلند متعددی معروف است که چیزی جز گیر افتادن در آبشار و پایین آمدن از آنها باقی نمانده است. ارتفاع این آبشارها از 2 متر تا 25 متر متغیر است. فرود در کار فنی کوهنوردی به خودی خود دشوار نیست، بلکه به دلیل اینکه برخی از کارگاه های این مسیر روی زمین هستند و به سختی به فضا می روند و همچنین به دلیل لغزنده بودن و تغییر شکل پوشش زیر کارگاه و فشار آب زیر آن. برکه، فرود آمدن در این دره کار آسانی نیست.
به سختی های این سفر هوای سرد، باد سرد داخل دریا، خستگی و رطوبت تمام وسایلی که وزن آنها را دو چندان می کند را اضافه کنید. اما وقتی خود را در چنین دره ای زیبا و دست نخورده، با تنگه های زیبا، درختان جنگلی بی نهایت زیبا بیابید، خستگی و سختی راه را فراموش خواهید کرد.
نام اندرسم از زیستگاه باستانی خرس قهوه ای مازندران در جنگل های سیاه جنگل گرفته شده است. اندرسم کلمه ای مخفف و آمیخته از «درون خرس» یا دره خرس است. با عبور از دره اندرسم، رد پای خرس و آثاری از این حیوان دیده می شود.
پوشش گیاهی دره شامل توسکا، توس، راش، بلوط، شمشاد، افرا، سنجد، شابروت و آلو خشک و بوته های تمشک و توت فرنگی است.
آندرسم به آبشارهایش معروف است، در جاده آندرس که گاهی از جنگل می گذرد و گاهی از دیوارهای بسیار بلند می گذرد، آبشارهای زنجیره ای وجود دارد که مسافر آندرس چاره ای جز پایین آمدن یا پریدن از دل ندارد. این آبشارها که تعدادشان حدود سی صخره کوچک و بزرگ است، دو تا بیست و سه متر ارتفاع دارند و با فرود آمدن از هیچ کدام برگشتی وجود ندارد. بیشتر آبشارهای اندرسم به جز کوهنورد، انسانی را ندیده اند، مخصوصاً وقتی در دل تنگه های آن قدم می زنیم. تنگه های باریکی با عرض حداقل پنج و حداکثر پانزده متر که از دو طرف با دیوارهایی به ارتفاع هفتاد متر احاطه شده اند و با آبشارهای بلند پشت و رو محافظت می شوند.
گذر از این دره مستلزم دانش کامل فنون کوهنوردی و سنگ نوردی و تسلط بر روش های فرود و مهارت صخره زنی است. عبور از این دره و آبشارهای آن به هیچ وجه برای افراد مبتدی توصیه نمی شود زیرا در گذشته شاهد اتفاقات دردناکی بوده است.
با توجه به شرایط خاص جغرافیایی منطقه امکان بارندگی و پرواز وجود دارد که فصل مناسبی برای کاوش در این دره است و از طرفی حوضه این دره بسیار وسیع است. بنابراین به تیم ها توصیه می شود قبل از شروع برنامه وضعیت آب و هوای منطقه را بررسی کنند. بارها پیش می آمد که بارندگی های خفیف حتی در ارتفاعات باعث ایجاد سیل و دشواری در اجرای برنامه شده و یا حتی باعث بروز حوادثی برای اعضای تیم می شد.

راه دسترسی: برای رسیدن به اندرسم دو راه وجود دارد، یکی از طریق تونل کندوان و دیگری از طریق گتسار و روستای آزادبر.

برای شروع از گردنه کندوان باید وارد جاده جنب تونل قبل از تونل و سمت چپ شد. از طریق گردنه کندوان به بالاترین نقطه می رسیم و در دوراهی مسیری را انتخاب می کنیم که ما را به ارتفاع بالاتری می رساند. بعد از 20 دقیقه در کنار جاده فرعی به ساختمان های مخروبه ای می رسیم که به مخابرات متصل هستند. این آخرین نقطه ای است که می توانید با ماشین شخصی سفر کنید. در ادامه مسیر به سمت غرب می باشد که مسطح و گاهی با کمی سربالایی می باشد سپس یال به سمت جنوب غربی ادامه می یابد و پس از حدود 2 ساعت به سمت شمال غرب ادامه می دهیم. به دنبال آن یک شیب تقریباً تند منتهی به بستر رودخانه می شود. پس از رسیدن به بستر رودخانه که در مجموع حدود 4 ساعت طول می کشد، برای رسیدن به ابتدای دره باید یک ساعت و نیم در امتداد بستر رودخانه قدم بزنید.
مسیر دوم که از روستای آزادبر شروع می شود، در انتهای جاده ای فرعی از جاده چالوس است. این جاده با تابلویی به سمت غار یک مراد در نزدیکی روستای حسنکدر مشخص شده و از غرب روستای کهنه ده و از زیر دهانه غار یخی یاه مراد می گذرد و سپس به روستای آزاد می رسد. در این مسیر یک مسیر پیاده روی با یک سری پیچ به سمت غرب و شمال به پناهگاه گوسفندان مردآبادی منتهی می شود که چند خانواده افغان در چادر زندگی می کنند. نزدیک این مکان که مشرف به دره آندرس است، کف صاف دره ای پر از رسوبات قرار دارد که یک نی بزرگ در وسط آن قرار دارد.

ابزار و نکات مورد نیاز:

سه حلقه طناب 50 متری، یک طناب، چندین حلقه فرود، رول، چکش و میخ برای استفاده در صورت تخریب کارگاه ها، چندین طناب کوچک برای تقویت کارگاه های زیر فوم.
اقلام تکی نیز شامل کلاه ایمنی، تسمه، هشت لنت، 2 عدد کارابین، کارابین ساده، کمربند خود نگهدار، کیسه برجسته (اقلام باید جداگانه در کیسه نایلونی پیچیده شوند و داخل کوله پشتی با کیسه زباله مهر و موم شود.) همچنین بهتر است از نایلون یا نخ ساخته شود و به سرعت خشک شود.

فصل مناسب برنامه از مرداد تا پایان شهریور است. قبل از اجرای برنامه حتما شرایط جوی را بررسی کنید و در صورت بدی آب و هوا وارد منطقه نشوید.