“مهنور چیما” ۱۷ ساله می‌گوید زمانی که در سن ۹ سالگی از پاکستان وارد بریتانیا شد مسئولان مدرسه‌ای که او در آن تحصیل می‌کرد، اجازه ندادند تا کلاس‌های درس را به صورت جهشی انتخاب کند و در مقطع یک سال بالاتر به ادامه تحصیل بپردازد. مهنور می‌گوید علیرغم آن که به سرعت تکالیف کلاسی خود را در مدرسه ابتدایی کلیسای کلنبروک انگستان در برکشایر انجام می‌داد به جای آن که اجازه داده شود به سرعت به مقطع تحصیلی بعد انتقال یابد معلمان تکالیف اضافی درس ریاضیات را به او می‌دادند. این دختر مدرسه‌ای دارای ضریب هوشی به اندازه آلبرت انیشتین است و پس از گذراندن ۳۳ آزمون گواهینامه عمومی آموزش متوسطه ۲۸ سطح A را کسب کرده است.
مهنور مدعی شده زمانی که به مدرسه گرامر لنگلی نقل مکان کرد کارکنان آموزشی سعی می‌کردند او را از شرکت در امتحانات گواهینامه عمومی آموزش متوسطه منصرف کنند. آنان ادعا کردند که مهنور بیش از حد تحت فشار برای درس خواندن بوده و زیر چشمان اش به همین خاطر رنگی تیره پیدا کرده است. هنگامی که والدین او برای کمک به دخترشان وارد عمل شدند کارکنان آموزشی مدرسه به آنان گفتند که سماجت به خرج ندهند. خانواده مهنور می‌گویند از مدارس انتظار بیش تری داشتند و این یکی از دلایل بازگشت آنان به بریتانیا بود.
او می‌گوید: “من فکر می‌کنم بچه‌های زیادی هستند که استعداد انجام کار‌های زیادی داشتند، اما این استعداد هدر رفت، زیرا هیچ کس توانایی‌های آنان را تشخیص نداد یا نمی‌دانست با آن چه کند”. این دانش آموز باهوش می‌گوید با همسالان باهوش دیگری نیز صحبت کرده و آنان نیز همین احساس را داشتند. او معتقد است که موسسات وظیفه دارند از کودکان با استعداد حمایت بیش تری به عمل آورند. او می‌افزاید: “ریاضیات در سیستم آموزشی بریتانیا “بسیار کُند” است. کودکان سال سوم در پاکستان می‌توانند آزمون‌های داده شده دانش آموزان ۱۱ ساله در بریتانیا را با موفقیت پشت سر بگذارند”. مهنور می‌گوید یافتن دوست در دوران تحصیل اش در مدرسه برایش دشوار بوده، زیرا برقراری ارتباط با دیگران برایش سخت بود. مهنور آثار فیلسوفانی مانند افلاطون و سقراط را مطالعه می‌کرد در حالی که همکلاسی هایش به کتاب “خاطرات یک بچه بی عیب” علاقه داشتند!
او در آزمون‌های گواهینامه عمومی آموزش متوسطه بالاترین نمره‌ای که یک دانش آموز می‌تواند کسب کند را از آن خود ساخته است. او هم چنین در تمام امتحانات ورودی مدارس در شعاع ۳۲ کیلومتر محل زندگی خود فقط به عنوان یک چالش و برای محک زدن خود شرکت کرد و در سه شهرستان رتبه برتر را کسب کرد.
خانواده مهنور که برای اولین بار در سال ۲۰۰۶ از لاهور در پاکستان به بریتانیا نقل مکان کردند پدرش یک وکیل دادگستری برجسته، مادرش که دارای دو مدرک در اقتصاد است، یک خواهر ۱۴ ساله که قهرمان ملی ریاضیات با ضریب هوشی ۱۶۱ است و جبران برادر نه ساله اش که در حال حاضر نوازنده پیانو سطح چهار می‌باشد را شامل می‌شدند. مهنور اکنون در مدرسه هنریتا بارنت در شمال لندن که ۹۰ دقیقه با خودرو از خانه اش فاصله دارد تحصیل می‌کند. او به یک تیم شنا پیوسته دوست دارد اسب سواری کرده و با دوستان اش در کنسرت شرکت کند.