چند سال پیش زمانی که کیم جونگ ایل (رهبر سابق کره شمالی و پدر رهبر فعلی این کشور) درگذشت. دولت کره شمالی دستور قاطعانه ای صادر کرد و از مردم آن کشور خواست تا یک هفته بسیار ناراحت باشند و تا حد امکان گریه کنند!
وزارت اطلاعات و امنیت کره شمالی نیز موظف شد کسانی را که به اندازه کافی در سوگ رهبر بزرگ سوگواری نکرده بودند، شناسایی کند و آنها را مزدوران آمریکایی، دشمنان نفوذی، مخالفان دولت کره شمالی و جنایات بی معنی و غیرقابل درک معرفی کند. چنین فرد عجیبی را دستگیر و پس از اعترافات لازم برای مجازات به دادگاه انقلاب تحویل دهد.
در سه روز اول پس از مرگ کیم ایل جونگ، بیش از شانزده هزار نفر به جرم گریه نکردن یا گریه نکردن دستگیر شدند و در وسط میدان های شهر نشستند و در مراسم وداع ده تا بیست دقیقه گریه کردند. آن عزیز، و سرشان را زدند که دستگیر و بیچاره نشوند.
