در سمینار به حضار گفته شد که نام خود را روی بادکنک بنویسند.
همه این کار را کردند و تمام بادکنک ها در اتاق دیگری قرار گرفتند.
اعلام شده است که همه در عرض 5 دقیقه بالون خود را پیدا خواهند کرد.
همه به اتاق رفتند و با عجله دنبال بادکنک هایشان گشتند
اما هیچ کس نتوانست بالون خود را پیدا کند.
باز هم اعلام شده که این بار هرکس یک بادکنک به صاحبش می دهد.
طولی نکشید که همه بالن های خود را پیدا کردند.
سخنران دوباره اعلام کرد که این زندگی ماست.
وقتی فقط به دنبال خوشبختی خود باشیم، به خوشبختی نخواهیم رسید
در حالی که شادی ما در شادی دیگران است،
شما شادی را به دیگران هدیه می کنید و شادی را تماشا می کنید که به سمت شما می آید…
** شادی چیزی است که از اشتراک گذاری کم نمی کند
شادی هایمان را تقسیم کنیم…
** به دیگران کمک کنید زیرا آنها نیز به ما کمک می کنند …
** زندگی آنقدر طولانی نیست که همه ما را غمگین کند
یا پول پس انداز کنیم یا برای خودمان خرج کنیم
طوری زندگی کنیم که خودمان و دیگران را خوشحال کنیم…
نویسنده: مهدی پویان
گردآوری شده توسط: مجله اینترنتی لاگر