اکنون تعطیلی و از سرگیری تئاتر در دوران تاج به داستانی تکراری تبدیل شده است که به راحتی قابل ارزیابی نیست و به نظر می رسد اندکی پس از آخرین تعطیلی تئاتر که از روز شنبه آغاز شد ، تئاترهای خصوصی تصمیم به فعالیت گرفتند. خلاصه روز یکشنبه ، 11 ژوئیه ، اما مجموعه های دولت تا زمان انتشار گزارش هنوز بسته هستند.
به گزارش ایسنا ، از ابتدای اپیدمی تاجگذاری ، تئاترها با دستورالعمل وزارت فرهنگ و جهت گیری اسلامی بسیار زود تعطیل شده اند و طی یک و نیم سال گذشته با اخبار تئاتر روبرو شده ایم. بسته شدن و از سرگیری.
اخیراً ، در زمانی که تئاترها نسبتاً ساکت بودند و برخی گروه های تئاتر برای استقبال از مخاطبان خود ترغیب می شدند ، رسیدن موج پنجم تاج و گسترش تنوع دلتا آن برای دومین بار سالن های نمایش را تعطیل کرد.
از آخرین روزهای هفته گذشته ، وقتی وضعیت تهران با توجه به شیوع تاج قرمز شد ، تئاترها و گروه های نمایشی پیش بینی کرده اند که تعطیلی جدیدی در پیش است ، همانطور که طبق بخشی که قبلاً از سوی ستاد تاج ملی اعلام شده بود ، تئاتر در آن بود. از ابتدای امسال با سرخ شدن وضعیت به طور خودکار بسته می شود.
بر همین اساس ، روابط عمومی در تئاترهای دولتی ، مانند تئاتر شهر و تالار هنر ، در بیانیه ای اعلام كرد كه نمایش های آنها تا اطلاع ثانوی تعطیل خواهد بود. البته مجید رجبی معمار ، مدیرعامل خانه هنرمندان ایران ، از عملکرد مرکز هنرهای نمایشی در این زمینه انتقاد کرد و از این که چرا تعطیلی به طور رسمی فقط در مجموعه های تئاتر و سایت های فروش بلیط اعلام نشده ، شکایت کرد.
اما در ساعات پایانی روز چهارشنبه ، 7 ژوئیه ، برخی از تئاترهای خصوصی در وب سایت های رسمی خود اعلام کردند که فعالیت خود را از روز یکشنبه ، 10 ژوئیه از سر می گیرند ، در حالی که مجتمع های دولتی هنوز بسته بودند.
در شرایطی که هر روز اخبار زیادی در مورد افزایش دفعات دلتا تاج می شنویم ، تصمیم گیری قطعی در مورد فعالیت های تئاتر آسان نیست ، اما از طرف دیگر ، در اوقات سخت اقتصادی که بسیاری از فعالان تئاتر می توانند پیدا کردن کار و پول تحت فشار نفسگیر اقتصادی نمی توان جلوی فعالیت آنها را گرفت. به همین دلیل مجتمع های خصوصی که اکثر آنها ساختمانهای اجاره ای هستند ، دیگر نتوانستند به تعطیلی ادامه دهند و افتتاح خود را اعلام کردند.
اما چه کسی عاقل حاضر است در شرایط دشوار کنونی که از آلوده شدن به این ویروس منفور می ترسد ، زندگی و سلامتی خود را به خطر بیندازد؟ ما بارها در مکالمات رسمی و غیررسمی شنیده ایم که فعالان تئاتر می گویند اگر راه دیگری برای تأمین معاش خود داشته باشند و البته از بیکاری فرار کنند ، حاضر نیستند ریسک کنند. البته برخی از آنها همچنین شکایت کرده اند که وقتی فعالیت سایر اصناف مانند مراکز خرید ، کافه ها و رستوران ها بلامانع است ، چرا تئاتر همیشه اولین جایی است که تعطیل می شود؟ به خصوص با توجه به اینکه پروتکل های بهداشتی اغلب در سینما بیش از مکان هایی مانند کافه ها و رستوران ها دنبال می شوند.
نمایش یاروستن
اگر هزار اقلیت بزرگ و بزرگ دیگر را به آن اضافه کنیم ، در مورد تعطیلی یا راه اندازی تئاتر نمی توان تصمیم قطعی گرفت ، اما آنچه واضح است این است که جامعه تئاتر حق دارد ناامید و از برنامه های بی برنامه شکایت کند. یک سال و نیم از ورود کرونا می گذرد و با وضعیت واکسیناسیون ما مشخص نیست که ویروس چه مدت زندگی ما را می گیرد. بنابراین یافتن راه حلی برای تجارت هنرمندان تئاتر کاملاً طبیعی است. چگونه ممکن است کسانی که به جز تئاتر منبع درآمد دیگری ندارند و تقصیر آنها این است که چیزی غیر از کار تئاتر نمی دانند بدون درآمد در شرایط اقتصادی فعلی زندگی کنند که مسئولان اعتراف می کنند دشوارتر است.
ما با دادن کمکهایی مانند صدقه ، کرامت انسانی خانواده تئاتری را که مردمی صبور و سخت کوش هستند لکه دار نمی کنیم ، اما به عنوان مدیر ، مدیر و وزیر در مسئولیت های امام برابر با اشتغال آن خانواده است.
ما را بخاطر طرح یک موضوع تکراری ببخشید ، اما داستان یک داستان گریه است که هنوز به جایی نرسیده است.
در زمان تاجگذاری ، هنگامی که اکثر جشنواره های هنری از همه نوع برگزار می شد ، هیچ اقدامی برای تحقیق و اجرای ایده هایی که جامعه تئاتر در جریان کنفرانس های مطبوعاتی خود برای ایجاد یک فضای کار ارائه داده بود ، انجام نشد. اگرچه اجرای برخی از این ایده ها مانند از سرگیری ساخت تئاتر تئاتر به دلیل دیوان سالاری عجیب تلویزیونی دشوار بود ، اما فعالان تئاتر پیشنهادهای مختلفی را برای ایجاد فضای مجازی و شبکه های نمایش خانگی ، نمایش ها و آموزش های بیرون ارائه دادند. مونولوگ های نمایشی همکاری با وزارت سلامتی. برای تولید نمایشنامه هایی با محتوای آموزشی در زمینه تاج و ارائه این نمایش ها در فضاهایی مانند تلویزیون یا صفحه های مجازی و غیره و در این بین سیستمی مانند تلویزیون تئاتر ایران را راه اندازی کنید که می تواند یک فرصت شغلی جدید باشد. . هنرمندان در این زمینه چنان کند و مبهم پیشرفت کرده اند که امیدی به کمک آنها نیست.
به عنوان مثال ، در زمانی که دلایل افسردگی و سرخوردگی از همه لحاظ وجود دارد ، جوانان تئاتری را که در این روزهای سخت صحنه را برگزار کرده اند دلسرد و دلسرد می کنند و باید در شکل گیری آینده فرهنگی کشور ما نقش داشته باشند. دست دیگر ، غفلت نسل میانی ، که ثروت معنوی کشورمان است ، که سالها برای آن صرف کرده ایم و به بزرگانی که برای ترویج هنر این سرزمین موهای خود را سفید می کنند ، توجه چندانی نمی کند ، شایسته نمایندگان فرهنگ و هنر کشور ما نیست. کشور ، که هنوز در جهان به دلیل فرهنگ و هنر شناخته شده است.
انتهای پیام