خواص ریحان و کاربرد آن در طب سنتی
ریحان یکی از سبزیجاتی است که ما ایرانی ها در رژیم غذایی از سبزیجاتی استفاده می کنیم که عطر و طعم فوق العاده ای دارند. این سبزی ها و دانه های آن در طب سنتی ایران جایگاه ویژه ای دارند. با هم خواص آن را مرور می کنیم.
امام صادق علیه السلام درباره ریحان می فرماید:
الهاوک جو البی اما اسم شخصیت: یرام و آه القاضی و یومب الجید و ایاسب الغاره و جشی ایچام و یلسون اغدا و هو.
ریحان سبزی پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم است و هشت خاصیت دارد: هضم کننده، باز کننده رگ ها و مجراها، دم را خوشبو کننده، بدن را بو می دهد، اشتها آور است، درد را از بدن می برد، جذام را برطرف می کند. کافی (من-اسلام) جلد 6، ص364، ص4
ریحان با نام علمی OCIMUM BASILICUM L به انگلیسی Basil, Sveetbasil و از خانواده نعناع Labiatae می باشد.روغن های معطر، لعاب، لینالول،
گون، سینابار، اوژنول، متیل زغال سنگ، اسمیم، متیل سینامات، قلیایی، آنتول و ترپن چک و برگ های ریحان حاوی ماده ای به نام اوسیمن هستند. خشک می شود. طبیعت ریحان در اولی گرم و در دومی خشک است.
خواص دارویی و اثر ریحان
ریحان خاصیت آرام بخشی دارد. مقوی معده و روده و مقوی قلب، ضد اسهال، بادشکن و ضدعفونی کننده دهان و دستگاه گوارش است. ریحان ضد آنفولانزا و آنژین صدری عمل می کند، حملات دردناکی دارد، اثرات ضد التهابی و ضد اسپاسم دارد. خواب آور، ضد سردرد و میگرن از دیگر خواص میگرن است.
ریحان ملین، مقوی، مقوی و محرک اشتها است. کمک به هضم غذا و شیردوشی از دیگر خواص ریحان است. ریحان ادرار آور است.برای انسداد عروق مغزی،تحلیل التهاب همه اعضا و مشکل تنفسی،غمگینی و سبکی (بی خوابی و ضعف اعصاب)، رفع التهاب مجاری ادراری و نفریت،
ترشح واژن، اسیدیته معده و اختلالات گوارشی با منشاء عصبی، نفخ، خونریزی بینی، بواسیر، سوزش سر دل، سرگیجه، اختلالات تنفسی، سرفه، سیاه سرفه، افزایش ترشح شیر، گرفتگی معده، تهوع و بی خوابی
* در هر لیتر آب 20 تا 50 گرم مصرف می شود * ریحان در ضعف و بی حالی عصبی و اضطراب صرع جنبه درمانی دارد به عنوان دهان شویه برای درمان برفک یا دهان شویه استفاده می شود.
ریحان مقوی معده و روده و تقویت قلب جوشانده 7 تا 10 گرم دانه ریحان در یک لیتر آب برای اسهال و گرفتگی معده استفاده می شود. برای بهبود ضعف معده و سرفه مفید است. عطر ریحان مطبوع است. برای مسدود کردن شریان های مغزی، التهاب را تجزیه و تحلیل کنید
* همه اعضا و تنگی نفس مفید است. رایحه آن برای سردردهای گرم و مسافران و رفع وبا مفید است *تخم مرغ آن معتدل و در برابر سموم مقاوم است. کمی مخدر است * مالیدن اسانس ریحان به پوست پشه ها را دفع می کند.
مصرف ریحان در دوران بارداری
در دوران بارداری به دلیل اثر تحریکی روی رحم و سقط جنین و همچنین به دلیل اثر جهش زایی ترکیبات موجود در اسانس آن (استراژل) نباید مصرف شود. البته مصرف کم آن به اندازه مصرف سبزی اشکالی ندارد اما به صورت طبی و جوشانده نباید مصرف شود.
مصرف ریحان در دوران شیردهی
در زنان شیرده به دلیل اثر جهش زایی جزئی فرار آن یعنی استراژل نباید مصرف شود.
تداخل با داروها و ریحان
به دلیل نداشتن مستندات علمی، بهتر است با احتیاط از آن استفاده کنید.
موارد منع مصرف ریحان
* استفاده طولانی مدت به دلیل اثر سرطان زایی بالقوه استراژل ممنوع است.
* مصرف این گیاه در کودکان و کودکان به دلیل وجود ماده سمی استروژن ممنوع است.
* برای بینی مضر است.
ترکیبات شیمیایی
صد گرم ریحان حاوی مواد زیر است:
انرژی 22 کیلو کالری
آب 92.06 گرم
پروتئین 3.15 گرم
چربی 0.64 گرم
کربوهیدرات 2.65 گرم
کلسیم 177 میلی گرم
فسفر 56 میلی گرم
آهن 3.17 میلی گرم
پتاسیم 295 میلی گرم
سدیم 4 میلی گرم
منگنز 1.148 میلی گرم
در 0.81 میلی گرم
ویتامین A 264 میکروگرم
ویتامین B 1 0.034 میلی گرم
ویتامین B 2 0.076 میلی گرم
ویتامین B3 0.902 میلی گرم
ویتامین B 5 0.209 میلی گرم
ویتامین B 6 0.155 میلی گرم
ویتامین B ± 68 میکروگرم
ویتامین C 18.0 میلی گرم
ویتامین E 0.80 میلی گرم
ویتامین K 414.8 میکروگرم
نظر بزرگان در مورد ریحان
امام صادق (ع) در حدیثی می فرماید: ریحان سبزه پیامبر است و بدانید که هشت خاصیت دارد:
1- غذا را خوشمزه می کند.
2- منافذ را باز می کند.
3 و 4 – دهان و حلق گلو را خوشبو می کند.
5. اشتها به غذا را زیاد می کند.
6- بیماری را از بین می برد.
7- انسان را از بیماری در امان می دارد.
8- وقتی ریحان را در شکم انسان بگذارند، همه بیماری ها را ریشه کن می کند، امام قدیم (ع) در حدیث دیگری می فرماید: ریحان سل را از بین می برد.
مجموعه: مجله اینترنتی تشویقی