تاکنون بیشتر تحقیقات در مورد دانه های انگور در فرانسه منتشر شده است، اما هسته انگور همیشه در درجه دوم اهمیت قرار داشته است. شرکت های تولیدی پس از کمیاب شدن پوسته بادام زمینی به مصرف دانه های انگور متوسل شدند. بیشتر عصاره هسته انگور فروخته شده در ایالات متحده توسط یک شرکت ایتالیایی به نام Indena تولید می شود.
مواد موثره
روغن استخراج شده از هسته انگور حاوی اسیدهای چرب ضروری و مقدار قابل توجهی ترکیبات ویتامین E است. یکی از جالب ترین مواد موجود در دانه های انگور، پلی فنول ها (کاتچین ها) است.
این تانن ها که پروسیانیدین، لوکوآنتوسیانیدین، پروآنتوسیانیدین پیکنوژنیک یا الیگومریک (OPCs) نیز نامیده می شوند، آنتی اکسیدان های قوی هستند. عصاره های تجاری دانه انگور حاوی فلاونوئیدها هستند و پوست و دانه انگور نیز حاوی ترکیبی به نام مهارکننده 5-نوکلئوتیداز تازه کشف شده است.
نشانه ها
از روغن هسته انگور می توان در آشپزی و تهیه غذا استفاده کرد. این روغن طعم ناخوشایندی ندارد و فقط در دمای بالا تبخیر می شود. علاوه بر این، سرشار از اسیدهای چرب امگا 6 است.
در اروپا از عصاره هسته انگور برای بهبود گردش خون استفاده می شود.
این ماده از اکسید شدن لیپیدهای خون جلوگیری می کند و آنزیم ها از تجزیه پروتئین ها در ساختار رگ های خونی جلوگیری می کنند. در آزمایشات حیوانی، عصاره هسته انگور نفوذپذیری مویرگی را کاهش داد و ممکن است اثرات مشابهی بر روی انسان داشته باشد.
مویرگ ها به دلیل دیابت یا سایر بیماری ها شکننده می شوند. در چهار مطالعه کوچک، عصاره هسته انگور گردش خون را بیش از دارونما بهبود بخشید و در نتیجه درد، تورم، گرفتگی عضلات شبانه، بی حسی و گزگز را کاهش داد.
تحقیقات همچنین نشان می دهد که عصاره هسته انگور می تواند ظاهر لکه های زرد را کاهش دهد، بینایی را که در اثر کار کامپیوتری و اشعه آسیب می بیند، بهبود بخشد و نزدیک بینی را کاهش دهد. اگرچه تحقیقات بیشتری مورد نیاز است، نتایج فعلی امیدوارکننده است.
خواص بی نظیر هسته انگور برای بدن
پلی فنول های موجود در دانه های انگور در لوله آزمایش از رشد استرپتوکوک موتانس، باکتری که باعث پوسیدگی دندان می شود، جلوگیری می کند. همچنین از تبدیل ساکارز (قند معمولی) به گلوکان جلوگیری می کند و شاید به این دو دلیل هسته انگور در حفظ سلامت دندان ها موثر باشد. یکی دیگر از مزایای بالقوه هسته انگور خواص ضد التهابی آن است.
دوز
مصرف هسته انگور معمولا بین 50 تا 100 میلی گرم در روز برای سلامت عمومی است. برای اهداف درمانی، مصرف روزانه 150 تا 300 میلی گرم توصیه می شود.
اقدامات پیشگیرانه
احتیاط خاصی در مورد استفاده از این گیاه وجود ندارد.
عواقب
مطالعات حیوانی نشان می دهد که برخی از پلی فنول های موجود در دانه انگور برای کبد سمی هستند. به نظر می رسد ترکیبات دیگر از کبد موش محافظت می کنند و از آسیب کبدی ناشی از تتراکلرید کربن جلوگیری می کنند. اطلاعات کافی در مورد این اثرات بر روی افراد وجود ندارد.
تداخل احتمالی
مقدار تانن موجود در دانه انگور نسبتاً زیاد است. بنابراین، بهتر است از مصرف همزمان مکمل های آهن خودداری کنید، اگرچه گزارشی مبنی بر همپوشانی بین آنها وجود نداشته است.