چه بسیار افرادی در این دنیای ناپایدار در زمان و مکان کار می کنند و اصلاً از منافع شخصی غافل نمی شوند. برای این دسته از مردم فرقی نمی کند که علی مصدر کار باشد یا معاویه.
حقیقت و آنچه از نظر هدفمندی در میان این گونه افراد جایز است، یک طرفه است. عبدالرحمن بن صخرزدی یا الدوسی معروف به ابوهریره فقیرترین صحابی پیامبر و از قبیله سلیم بن فهم بود. نام او در زمان جاهلیت عبدالقیس یا عبدالشمس بود و در سال حمله به خیبر که مسلمان شد نام خود را به عبدالرحمن تغییر داد.
خاکستر معاویه را می خورد و برای علی دعا می کند!
معروف است که ابوهریره در جنگ های نزدیک صفین نیز ناظر بود، اما در جنگ شرکت نکرد. وظيفه او اين بود كه در حال غذا خوردن نزد معاويه برود و بر سر سفره ضخيم و نرم بنشيند. هنگام نماز و پشت سر علی بن ابیطالب نماز می خواند، اما وقتی می جنگید از میدان جنگ دوری می کرد و در گوشه ای به نبرد دلاوران می نگریست! علت این سه شرط را جویا شد، پاسخ داد:
«نماز پشت اتم است. حیف معاویه برای مرد، ولی ترک قتل اسلام!» یعنی: «نماز پشت علی کاملترین نماز است. ابوهریره می‌گوید: «غذای معاویه غلیظ‌ترین غذاست و پرهیز از جنگ و کشتار سالم‌ترین کار است!» به همین دلیل ابوهریره می‌گوید: دوستت دارم معروف شد و عبارت فوق ضرب المثل شد.
