امروز حسین شریعتمداری با سخنان تندی در کایهن به وی حمله کرد.
می توانید بخشهایی از متن وی را بخوانید:
* شواهد زیادی وجود دارد که زمینه این درگیری چراگاه دشمن است. چه کسی با چه هویتی قابل شناسایی به شما یا پدر بزرگوار شما و پدر بزرگوار توهین کرده و خود را طرفدار آیت الله مصباح یزدی معرفی کرده است؟! و اگر او را مداح آن عالم ربانی و شخص آسمانی بدانیم ، چگونه این ارتباط (که قطعاً نادرست است) می تواند مجوز باشد! توهین به پادشاهی این جهان برجسته؟! در پست کوتاهی که هفته گذشته برای شما ارسال کردم ، بر این مسئله و لزوم ترک این رشته تأکید کردم ، اما متأسفانه به قول خود عمل نکردید. به همین دلیل است که می خواهم نکاتی را بدون تعارف و صریح و البته از سر حسن نیت با شما در میان بگذارم. این جایزه شامل چندین نمونه از صدها نمونه است که نشان می دهد شما در خارج از حوزه حقیقت و خرد راه اشتباهی را انتخاب کرده اید. با این حال ، چون وظیفه خود می دانم ، مانند همیشه ، دفاع از حریم درخشان و آسمانی آیت الله مصبخ ، این کتاب مقدس را پیش چشم دیگران قرار می دهم.
* می دانید که تاکنون هیچ یک از حملات ناجوانمردانه دشمنان اسلام و انقلاب علیه معظم له را بی پاسخ نگذاشته ام و افسوس که این بار شخصی به فحاشی علیه این مرد الهی متوسل شده است که هرگز انتظار نمی رفت . امیدوارم به خود بیایید!
* شما آیت الله مصباحیزدی را به اندازه من نمی شناسید و البته از نوشته های شما مشخص است که متأسفانه شما از این دنیای پاک و نجیب شناخت معکوس دارید! در غیر این صورت اندازه را حفظ می کردید و با اندک ثروت و نگاه تحریف شده و بی اساس وارد این حوزه نمی شدید. این همیشه جهانی فداکار ، شجاع و انقلابی بوده است. تمام زندگی او ایثار و از خود گذشتگی است. مرحوم مصبا از نمازگزاران و نیروهایی بود که در پای امام خمینی رحمت الله علیه بود. پس از قیام 6 خرداد و در بحبوحه استبداد رژیم استبداد ، وی به همراه آقای هاشمی رفسنجانی و شهید باهنر ، نشریه مخفی و انقلابی بعثت را منتشر كرد و سپس ، تقریباً به تنهایی ، نشریه مخفی انتقام را منتشر كرد. در راستای مبارزه با استبداد و استکبار. در زمان انتشار انتقام ، یک روشنگری جسورانه در مورد جنایات رژیم ستمشاهی وجود داشت.
برخلاف آنچه شما ادعا می کنید ، آیت الله مصباح یزدی ، هنگام تبعید اسلام ناب مسلمان و حمله به دیدگاه انحرافی جدایی دین از سیاست ، که تشکیل دولت در زمان غیبت وی را انکار می کرد ، بی ادبانه برخورد کرد این دیدگاه منحرف ناب یکی از آنهاست که به منحرفان رو آورد و گفت: “اگر معتقد هستید که باید منتظر رستگاری برای تشکیل دولت تا ظهور بقیه خدا باشد ، پس چرا اعمال امام (ع) را دریافت می کنید (همانطور که )؟ “
* شما کلاه خود را قضاوت می کنید و می گویید با چه علتی وی را غیر انقلابی می دانید؟! و انقلابی بودن یعنی چی؟! فکر می کنید من و شما که در تابستان خنک نسیم خنک بنشینیم و در گرمای خنک زمستان بنویسیم ، مردانی بزرگ و فداکار مانند آیت الله مصباحیزدی هستند که دشمنان بدخواه و بزدل و بزدل بی رحمانه آنها را مسخره می کنند از دشمن؟ آیا آنها کاملاً از اسلام ، انقلاب و نظام بسته محافظت می کنند ، آیا آنها انقلابی نیستند؟
آقایان با چه بار علمی و دانش و تحقیق تاریخی به دنبال انتقاد از آیت الله مصبخ هستید؟! و آیا این که به جای انتقاد از دیدگاه های آیت الله مصبخ ، زبان و قلم خود را به سخنان زشت و اهانت به وی تبدیل کرده اید ، علامت خالی بودن کیف جناب عالی از دانش لازم برای نقد نیست؟! چگونه به خود اجازه می دهید که شناخت صدها دین شناس و بدنساز را که از جایگاه برجسته علمی و انقلابی جناب عالی تعریف کرده اند ، نادیده بگیرید و نظر شما ، که می دانید ، حتی از نظر علمی و اسلامی نیز با نظر آنها قابل مقایسه نیست؟
* مکتب شهدا از جمله پدر بزرگوار شما از معیارها و معیارهای شناخته شده ای برخوردار است و شما می توانید و فقط به این شهید عزیز نقل قول و افتخار کنید و این که فرزند او هستید تا ردپای این شهید عزیز باشید و غیره فقط شما فرزند جسمی آن شهید بزرگوار هستید ، نه فرزند معنوی و عقیدتی او! راه شهدا برای همه شناخته شده است و ارزیابی و ارزیابی میزان انطباق مسیر خاصی با بینش و شخصیت این عزیزان آسان است. خط شهدا توسط فرزندان آنها مشخص و تبیین نشده است و آنها حق ندارند شهدا را در مسیر خود تطبیق دهند ، اما فرزندان و بقیه ملت باید مسیر خود را با راهی که شهیدان طی کرده اند ، تطبیق دهند. آیا با آن فرق دارد؟! چه کسی می تواند ادعا کند که شما ملاک پدر شهید خود هستید؟! و چه کسی می تواند در این حقیقت شک کند که فرزند شهید وقتی در مسیر پدر شهیدش قرار دارد می تواند به عنوان فرزند شهید احترام بگذارد؟
* شما در اهانت به آیت الله مصباح یزدی مرتکب گناه بزرگی شده اید و نوشتن چند جمله در عذرخواهی از این بزرگوار هرگز نمی تواند جبران این گناه بزرگ باشد. باید بدانید که شرط توبه در تعالیم اسلامی و در کلام خدا اول است؛ بازگشت صادقانه و فروتنانه از آن و تصمیم به عدم تکرار ، گناه است ، ثانیا؛ اصلاح خود و تصفیه قلب از آنچه باعث این گناه شده است ، و سوم؛ حقیقت و حقی را که انکار کرده اند به روشنی توضیح دهید.
* چمدانی را که در کیف دارید از دست ندهید. شاید ناراحت شوید و ابروهایتان را سرزنش کنید که مرا برای نوشتن این آیه سرزنش کرده اید؟! اما مطمئن باشید که من شما را می خواهم ، و اگرچه چیزهای زیادی برای گفتن دارم که می توانم بشنوم ، آن را برای زمان دیگری می گذارم و در پایان به این واقعیت بسنده می کنم که شما خود را همانطور که هستید می بینید (و البته بیشتر)) بهتر است که دیده نشود) و از اندازه بیشتر نشود.
23302